Χρ. Ι. Στεφανάδης

Αναφερόταν σε ένα πραγματικό γεγονός του Β΄ παγκοσμίου πολέμου: Στην ΝΑ Ασία, οι Ιάπωνες προελαύνουν απέναντι στους Βρετανούς. Οι Βρετανοί υποχωρούν και πολλοί συλλαμβάνονται αιχμάλωτοι. Οι Ιάπωνες αποφασίζουν να κατασκευάσουν ξύλινη γέφυρα επάνω από τον ποταμό Κβάι και να συνδέσουν την Βιρμανία με την Ταϊλάνδη, χρησιμοποιώντας αιχμαλώτους σε άθλιες συνθήκες. Ο Βρετανός διοικητής αντιδρά χωρίς αποτέλεσμα. Όμως η γέφυρα, κακομελετημένη και σε λάθος θέση καταρρέει.

Οι Βρετανοί προτείνουν να μελετήσουν οι μηχανικοί τους και να κατασκευάσουν σε νέα θέση τη γέφυρα, εργαζόμενοι σε πιο ανθρώπινες συνθήκες. Η πρόταση γίνεται δεκτή, η γέφυρα κατασκευάζεται και την ημέρα των εγκαινίων θα περάσει το πρώτο τρένο. Όμως η βρετανική διοίκηση έχει πληροφορηθεί την ύπαρξη της γέφυρας και αποφασίζει την ανατίναξή της με σαμποτέρ. Την τελευταία στιγμή όμως, στα εγκαίνια, ο αιχμάλωτος Βρετανός διοικητής ανακαλύπτει τυχαία το καλώδιο της ανατίναξης της γέφυρας που για αυτόν συμβολίζει την αξιοπρέπεια, τις ικανότητες και την υπεροχή των ανδρών και της χώρας του.. Και επιλέγει να σώσει τη γέφυρα...

...Πριν από λίγες ημέρες , εκδηλώθηκε με έμφαση, μια κίνηση με πολιτικό περιεχόμενο, η “γέφυρα”.

Η πρόταση αναφέρεται σε δημιουργία μιας “γέφυρας” μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ.

Στο κείμενο που δόθηκε στην δημοσιότητα και που το υπογράφουν αρκετοί επώνυμοι από διάφορους χώρους, καλούν ”τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα απαλλαγμένο από την παράταιρη συμμαχία με τους ΑΝ.ΕΛΛ, να αναλάβει πιο τολμηρές πρωτοβουλίες για διάλογο και σύγκλιση με τους προοδευτικούς πολίτες και τις συλλογικότητες της Κεντροαριστεράς” αλλά και το ”ΚΙΝ.ΑΛΛ και όσες δυνάμεις τοποθετούνται στο φιλοευρωπαϊκό προοδευτικό χώρο να εγκαταλείψουν την αδιέξοδη πολιτική της μετωπικής αντιπαράθεσης και «στρατηγικής ήττας» του ΣΥΡΙΖΑ και να συμμετάσχουν σε ένα διάλογο με βάση προγραμματικές θέσεις για τη συγκρότηση ενός προοδευτικού πόλου με άξονα τα μεγάλα προβλήματα της Ελλάδας και της Ευρώπης”.

Παράλληλα, στην συνέντευξη Τύπου που δόθηκε, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων, ότι : ”αυτό που επείγει  είναι η συγκρότηση ενός ισχυρού προοδευτικού πόλου, ικανού να φράξει το δρόμο στις συντηρητικές πολιτικές και να πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμιστικές τομές που έχει ανάγκη η χώρα”.

Το σχέδιο, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται αρκετά φιλόδοξο.

Να δημιουργηθεί μια γέφυρα συνεργασίας μεταξύ δύο πολιτικών σχηματισμών, με στόχο προφανή, αν και ανομολόγητο, την εκλογική τους διάσωση στις επερχόμενες αυτοδιοίκητές, Ευρωβουλευτικές και κυρίως βουλευτικές εκλογές…Διάσωση από τις καταστροφικές για την πολιτική επιβίωση τους, προβλέψεις…

Αλλά οι γέφυρες κατασκευάζονται στο φυσικό περιβάλλον, μετά από εδαφοτεχνική, στατική και δυναμική μελέτη και συνδέουν περιοχές που η επικοινωνία μεταξύ τους είναι αναγκαία και θα βοηθήσει αμφότερες στην ανάπτυξη.

Στην προκειμένη περίπτωση, παρακολουθούμε την προσπάθεια δημιουργίας μιας “γέφυρας” που προσπαθεί να ενώσει δυο πολιτικούς χώρους, εντελώς ανομοιογενείς, ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά.
Με σκοπό μόνο την πολιτική επιβίωση αυτών που σκέφτηκαν, οργάνωσαν και προσπαθούν να υλοποιήσουν το εγχείρημα…

Η ιστορική ανομοιογένεια μεταξύ των δύο χώρων όμως, είναι πρόδηλη.

Το ΚΙΝΑΛ , δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, κινείται βασικά στον κεντρώο πολιτικό χώρο, ανεξάρτητα από τις φραστικές εξάρσεις του ιδρυτή του και των στελεχών του. Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται ή μάλλον ελίσσεται, σε ένα απροσδιόριστο πολιτικό χώρο. Κάνει πολιτική, με βασικό όχημα τον λαϊκισμό και την δημαγωγία, συνεργάζεται με πολιτικά πρόσωπα και σχηματισμούς , όχι σε βάση προγραμματική, αλλά με στόχο την διατήρηση της εξουσίας…

Η κοινωνική ανομοιογένεια επίσης είναι προφανής. Το ΚΙΝΑΛ εκφράζει κυρίως μερίδα της μεσαίας τάξης. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να διηθήσει όλες τις κοινωνικές τάξεις, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα, και εργαλειοποιώντας βασικούς θεσμούς του δημοκρατικού πολιτεύματος…

Τέλος, η πολιτική ανομοιογένεια μεταξύ των δύο χώρων είναι ξεκάθαρη. Αφού, ενώ στο ΚΙΝΑΛ διατυπώνεται σχετικά ενιαίος πολιτικός λόγος, στον ΣΥΡΙΖΑ , οι αντιφατικές πολιτικές θέσεις (ίσως τις περισσότερες φορές σκόπιμες) ,ακόμα και για δευτερεύοντα ζητήματα, είναι η καθημερινότητα…

Η επιχειρούμενη επομένως “γέφυρα”, που επιχειρείται βεβιασμένα, πιστεύουμε ότι θα έχει την τύχη της ξύλινης γέφυρας του ποταμού Κβάι. Δηλαδή να καταρρεύσει προτού λειτουργήσει!

Αντίθετα, μια άλλη γέφυρα, σε άλλη τοποθεσία, με καλύτερη μελέτη και υλικά, που θα ενώνει χώρους όμορους, δημοκρατικούς, που εκφράζουν μεγάλες κοινωνικές δυνάμεις και πατριωτικά ιδεώδη, να αποδειχθεί πιο στέρεη.

Όπως η δεύτερη γέφυρα του ποταμού Κβάι, που προσπάθησαν ανεπιτυχώς να ανατινάξουν, αλλά απέτυχαν…

Γιατί ήταν εδραιωμένη σε στέρεες τεχνολογικά και ιδεολογικά βάσεις!....

*Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι Καθηγητής Καρδιολογίας