Χρ. Ι. Στεφανάδης

Ο γνωστός συγγραφέας Χαλίλ Γκιμπράν στο βιβλίο του «Ο προφήτης» που εκδόθηκε το 1923, γράφει:

…«Τα παιδιά μας δεν είναι δικά μας παιδιά.

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τον εαυτό της.
Έρχονται μέσα από σας, αλλά όχι από σας.
Και παρόλο που είναι μαζί σας, δεν σας ανήκουν.
Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, αλλά όχι τις σκέψεις σας.
Γιατί έχουν τις δικές τους σκέψεις.
Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους αλλά όχι την ψυχή τους.
Γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που σεις δεν μπορείτε να επισκεφθείτε, ούτε στα όνειρά σας.

Μπορείτε να προσπαθείτε να είστε σαν κι αυτά, αλλά μην επιδιώκετε να τα φτιάξετε σαν και σας.

Γιατί η ζωή δεν πάει προς τα πίσω, ούτε παραμένει στο χθες…»
Η σημερινή νέα γενιά είναι διαφορετική από την προηγούμενη αλλά και τις προηγούμενες. Ο λόγος είναι ότι ζούμε στην εποχή της πληροφορίας και τα παιδιά, πολύ πιο εξοικειωμένα από τους ενήλικες με το αχανές διαδίκτυο, δεν αρκούνται σε αυτό που βλέπουν ή ακούν στον μικρόκοσμο της οικογένειας, του σχολείου ή ακόμα και της πατρίδας, αλλά έχουν άμεση πρόσβαση στο ευρύτερο παγκόσμιο περιβάλλον, το πολιτιστικό, το επιστημονικό και το πολιτικό. Αυτά τα ερεθίσματα και τις δυνατότητες που τους προσφέρει το διαδίκτυο στην άμεση ενημέρωση, είναι πολύ μεγαλύτερες από τις δυνατότητες που τους παρέχει η οικογένεια, το σχολείο ή πατρίδα… . Χρειάζονται και παίρνουν συνεχώς περισσότερα ερεθίσματα, γιατί επεξεργάζονται την πληροφορία γρήγορα. Θέλουν, ξεπερνώντας τα στενά μορφωτικά πλαίσια που η οικογένεια και το εκπαιδευτικό σύστημα προσπαθεί να τα εγκλωβίσει, να αλλάξουν αυτόν τον κόσμο. Πιστεύουν ότι ο κόσμος πρέπει να έρθει στα μέτρα τους και όχι αυτοί στα δικά του…

Είναι η γενιά του Internet από τη στιγμή που γεννήθηκε! Η γενιά αυτή διαβάζει με διαφορετικό τρόπο και έχει πρόσβαση σε άπειρες πληροφορίες. Μορφώνεται περισσότερο γιατί είναι ανοιχτή σε ερεθίσματα και αποκτά μια στάση ζωής πολύ πιο ισχυρή, γιατί δεν ακολουθεί τις παραδόσεις αλλά ιχνηλατεί και δημιουργεί καινούργιες.

Αυτή η γενιά, είναι επόμενο να έχει υψηλές απαιτήσεις. Γι’ αυτό δεν μπορεί να αρκεστεί σε μεθόδους τους παρελθόντος.
..Υψηλές απαιτήσεις και από την πολιτική!
..Υψηλές απαιτήσεις και από τους πολιτικούς!

Από την πολιτική περιμένουν δράσεις που θα βελτιώσουν ουσιαστικά το βιοτικό επίπεδο τους σήμερα και την προοπτική τους για καλύτερο αύριο.
Περιμένουν ουσιαστική και άμεση βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος της πατρίδας μας.
Περιμένουν να δουν μια παρτίδα ισχυρή, που να εμπνέει σεβασμό στους συμμάχους της και σεβασμό, αλλά και φόβο, αν χρειαστεί, στους εχθρούς της.
Περιμένουν μια πατρίδα που θα αγκαλιάζει με δικαιοσύνη και στοργή όλους τους πολίτες. Μια πατρίδα που δεν θα αιμορραγεί, δίνοντας ότι το πολυτιμότερο έχει στις παγκόσμιες αγορές της επιστήμης και της εργασίας : τις χιλιάδες νέους Έλληνες που μεταναστεύουν για καλύτερη ζωή.
Απαιτούν μια πατρίδα που θα την κυβερνούν οι άξιοι.
Απαιτούν μια πατρίδα αντάξια του μακρινού ένδοξου παρελθόντος και ισάξια του διεθνούς περιβάλλοντος.

Από το πολιτικό προσωπικό απαιτούν εντιμότητα, ικανότητα, μόρφωση, αποφασιστικότητα, αποτελεσματικότητα και ειλικρίνεια.
Η νέα γενιά, δύσκολα μπορεί να χειραγωγηθεί και να εγκλωβιστεί σε οικογενειακά πρότυπα πολιτικής σκέψης και πρακτικής, που χωρίζει τους Έλληνες σε καλούς και κακούς.
Η νέα γενιά δεν πείθεται με τα κουραστικά επιχειρήματα των παλαιοτέρων, ότι για όλα τα δεινά και για την ζοφερή προοπτική που αντιμετωπίζει, ευθύνονται αποκλειστικά οι άλλοι, εγχώριοι και ξένοι. Και δεν πείθεται, γιατί «σερφάροντας» στο διαδίκτυο διαμορφώνει την δική της άποψη.
Και για να σηκωθεί η νέα γενιά από τον καναπέ, από την καφετέρια, από την παραλία και να δώσει το στίγμα της στην πολιτική ζωή, δεν χρειάζεται χειραγώγηση και πατερναλισμό. Χρειάζεται έμπνευση και ανάκτηση της χαμένης εμπιστοσύνης στην πολιτική και στους πολιτικούς.
Γιατί όπως γράφει ο Gibran, οι νέοι…«Έρχονται μέσα από σας, αλλά όχι από σας.
Και παρόλο που είναι μαζί σας, δεν σας ανήκουν.
Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, αλλά όχι τις σκέψεις σας.
Γιατί έχουν τις δικές τους σκέψεις» ….



*O Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης
Είναι Καθηγητής Καρδιολογίας