Σπύρος Γκουτζάνης

Ο κ. Γιούνκερ στην πρόσφατη επίσκεψή του στην χώρα μας αρνήθηκε να δει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Τσίπρα. Την ίδια συπεριφορά φαίνεται ότι τηρεί και ο κ. Ρομπάι που φθάνει αύριο. Έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ να διαμαρτύρεται ότι οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών υποπίπτουν σε θεσμικό ατόπημα περιφρονώντας την εκλεγμένη αντιπολίτευση της χώρας.

Ενδεχομένως στον λουξεμβούργιο αριστοκράτη του Eurogroup και στον τεχνοκράτη πρόεδρο του ευρωπαικού συμβουλίου να μην αρέσει ο κ. Τσίπρας και ο αριστερός του λόγος. Μέχρι τώρα όμως η δύναμη της Ευρώπης ήταν ο θεσμικός πολιτισμός της, η κουλτούρα της ανοχής και η ικανότητά της να ενσωματώνει ακόμη και τις πιο κριτικές φωνές.

Πόσω μάλλον που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δα και μία δύναμη έτοιμη να κάνει έφοδο στην πλατεία Σουμάν και να γκρεμίσει το κακόγουστο κτίριο που στεγάζει την ευρωπαική γραφειοκρατία. Για την ανάγκη να επιστρέψει η Ευρώπη στις δημοκρατικές αξίες και το κοινωνικό κεκτημένο και να απομακρυνθεί από την ακραία νεοφιλελεύθερη λογική που συνθλίβει τους λαούς της μιλά. Τί θέλουν να σηματοδοτήσουν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, ότι για να είναι κανείς συνομιλητής τους θα πρέπει να έχει μόνο το “ναι” στο διαπραγματευτικό του λεξιλόγιο; Θέλουν την ευρωπαική πολιτική σκηνή σαν ομογενοποιημένο γάλα;

Είναι να απορεί κανείς ότι ορισμένοι στον κυβερνητικό σχηματισμό επιχαίρουν με την “ταπείνωση” του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του από τους ευρωπαίους αξιωματούχους. Ξεχνούν όμως ότι ο κ. Τσίπρας είναι εκλεγμένος και εκφράζει το 27% του ελληνικού λαού. Η περιφρόνηση αντανακλά στον ελληνικό λαό και στην χώρα. Ο πρωθυπουργός θα ήταν καλύτερο αν μεσολαβούσε για να γίνουν οι συναντήσεις αντί να προσδοκά πρόσκαιρα οφέλη από την ευρωπαική περιθωριοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ για την οποία ορισμένοι εργάζονται.

Εν τέλει οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών αν δεν τους αρέσει ο Τσίπρας ας μας υποδείξουν ποιόν θέλουν να τους στείλουμε την επόμενη φορά. Ή ας καταργήσουν τις εκλογές στα κράτη μέλη...