Μηνάς Τσαμόπουλος

Η πανηγυρική όσο και ηρωική, ψυχωμένη νίκη-πρόκριση στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Εθνικής Νέων κόντρα στην Αγγλία κατέδειξε με τον πιο ηχηρό τρόπο ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει μέλλον. Είναι η δεύτερη φορά που το εθνικό συγκρότημα των παικτών ηλικίας κάτω των 19 πηγαίνει στον τελικό του θεσμού.

Αυτή η φουρνιά των ποδοσφαιριστών  σφύζει από  ταλέντο. Είναι οι παίκτες που ως πιτσιρίκια έζησαν τον θρίαμβο της εθνικής Ανδρών του 2004.

Πρόκειται για εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές και αυτό τους το αναγνώρισαν και οι αντίπαλοι στη διάρκεια του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Μάλιστα κάποιοι απ' αυτούς έχουν ήδη εμπειρία και παραστάσεις από μεγάλα παιχνίδια.

Από τους 18 ποδοσφαιριστές που διαθέτει η  χρυσή αποστολή της Γαλανόλευκης , οι 5 είναι του Παναθηναϊκού, οι 3 του Ολυμπιακού, οι 3 του Άρη, οι 2 από τον Αστέρα Τρίπολης και από έναν έχουν οι ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Εργοτέλης, Πανιώνιος και Ατρόμητος.

Αρκετοί από τους 18 αυτούς ποδοσφαιριστές  έχουν πολλές συμμετοχές με τις ομάδες τους και άλλοι ακόμη δεν έχουν πάρει την ευκαιρία να αγωνιστούν στην πρώτη ομάδα του συλλόγου που ανήκουν. Κάποιοι από τους Έλληνες διεθνείς βρίσκονται ήδη στο στόχαστρο ομάδων από την Αγγλία και την Γερμανία.

Νομίζω ότι ε η εποχή που ζούμε αποτελεί την μεγάλη ευκαιρία του Έλληνα ποδοσφαιριστή. Ταλέντο πάντα είχε   όμως μετά το άνοιγμα των ποδοσφαιρικών συνόρων χάθηκε στις καραβιές των Πίου που κατέκλεισαν την Ελλάδα.

Ήρθαν βέβαια  και πολύ καλοί ξένοι ποδοσφαιριστές, όμως το ελληνικό χρώμα εξέλειψε από τις ελληνικές ομάδες.

Γνωστό το ανέκδοτο που κυκλοφορούσε για τον τερματοφύλακα Μιχάλη Σηφάκη όταν έπαιζε στον Άρη που είχε γεμίσει από  ισπανόφωνους ποδοσφαιριστές.

 «- Ποιος είναι ο μοναδικός ξένος του Αρη;

-Ο Σηφάκης!!!» ήταν η απάντηση.   Υπήρχαν αγώνες που  ο διεθνής πορτιέρο ήταν ο μοναδικός Έλληνας στην 11άδα!!! Αυτό συνέβαινε σε όλο το πρωτάθλημα αλλού λιγότερο αλλού περισσότερο.

Η οικονομική ανέχεια όμως που πλήττει την Ελλάδα ανάγκασε τις ομάδες να στραφούν στα ελληνόπουλα και στις ποδοσφαιρικές Ακαδημίες τους. Έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα βγουν χαμένες αφού οι πιτσιρικάδες αποκτούν  αξία μεταπώλησης  και μπορούν με μία καλή μεταγραφή να γεμίσουν το ταμείο της ομάδας με την οποία αγωνίζονται.

 Μόνο ο Ολυμπιακός εδώ και δύο χρόνια  έβαλε στόχο, συνειδητά,  να ελληνοποιήσει την ομάδα κάτι που πέτυχε φέτος με τον πιο ηχηρό τρόπο παίρνοντας στο λιμάνι  σχεδόν όλη την αφρόκρεμα των νεαρών Ελλήνων ποδοσφαιριστών, ενώ ανέβασε και το μπάτζετ των Ακαδημιών κατά 500 χιλιάδες ευρώ παίρνοντας Γερμανό προπονητή.

Ακολουθούν τώρα και οι άλλες ΠΑΕ και πιστεύω ότι αρχίζει η χρυσή εποχή του Έλληνα ποδοσφαιριστή.

 Οι μικροί θα έχουν χρόνο στην πρώτη ομάδα, θα στηριχθούν, θα μαζέψουν εμπειρίες από μεγάλους αγώνες θα βελτιωθούν μέσα από τα παιχνίδια και τη συνεχή προπόνηση και αρκετοί θα φύγουν στο εξωτερικό. Το ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ από όλα είναι ότι οι πιτσιρικάδες που  από τις Ακαδημίες θα περνάνε στη μεγάλη ομάδα θα παίζουν ποδόσφαιρο για την ομάδα της καρδιά στους.

Αυτόματα και η Εθνική Ελλάδος θα δυναμώσει κι άλλο με το νέο αίμα και νέες επιτυχίες θα βρεθούν στο δρόμο της.
Μόνο αισιόδοξοι μπορούμε να είμαστε για το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου