Κώστας Τσαούσης

Ένας από παλαιός σύντροφος από τα χρόνια της «πρώτης νιότης» μου έστειλε ένα μήνυμα στο messenger για να ρωτήσει μεταξύ «αστείου και σοβαρού» τους λόγους της αντίθεσης μου στην 4η Νομική Σχολή στην Ελλάδα ή την δημιουργία του νέου Πανεπιστημίου Δυτικής Αθήνας με συστατικά υλικά τα ΤΕΙ της περιοχής Αθηνών και Πειραιώς. Του απάντησα με ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Alec Ross Οι βιομηχανίες του μέλλοντος – στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος. 

Το βιβλίο του Ρος είναι σήμερα ένας πολύ καλός οδηγός για το τι θα συμβεί στον κόσμο αλλά και στις πόλεις μας, στους δρόμους μας, στα σχολεία και πανεπιστήμια μας , στα σπίτια μας μέσα στα επόμενα 10,20 χρόνια λόγω της εκρηκτικής επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης σε τομείς που θα διαμορφώσουν το οικονομικό μας μέλλον, μεταξύ των οποίων η ρομποτική, η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, η εμπορευματοποίηση της γονιδιωματικής (genomics), το επόμενο βήμα για τα μεγάλα δεδομένα (big data), καθώς και τις επικείμενες επιπτώσεις της ψηφιακής τεχνολογίας στο νόμισμα και στις αγορές.

Ο παλαιός σύντροφος δεν με ξαναενόχλησε … Προφανώς, κατάλαβε το χάσμα της αντίληψης μας για τον κόσμο και τις πολιτικές.

Πριν από λίγες ημέρες ο Γιάννης Μαστρογεωργίου – διευθυντής του Δικτύου για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη (ένα think tank που έχει πρόεδρο την πρώην υπουργό Άννα Διαμαντοπούλου) μου έδωσε να διαβάσω μια από τις τελευταίες εκδόσεις τους, ένα βιβλίο 50 σελίδων πάνω κάτω που στις σελίδες του κρύβει γνώση για τον κόσμο που έρχεται.

«Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση», ο τίτλος του. Τον συνοδεύει ο επεξηγηματικός υπότιτλος: «Κράτη, επιχειρήσεις, εκπαίδευση και εργαζόμενοι μπροστά στις προκλήσεις της τεχνητής νοημοσύνης και του αυτοματισμού». Ψιλά γράμματα θα πείτε αλλά δεν θα έχετε δίκιο…

Αν διαβάσει κανείς αυτό το μικρό εύχρηστο βιβλιαράκι θα έχει όλα εκείνα τα επιχειρήματα που θα μπορούσαν να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήσεις για την σκοπιμότητα της 4ης Νομικής Σχολής στη χώρα ή της δημιουργίας ενός νέου Πανεπιστημίου στη «Δυτική Όχθη»…

Με άλλα λόγια, αν θέλουμε να καταλάβουμε τον κόσμο της επόμενης μέρας ας σκεφτούμε για λίγο το τι θα σπουδάζει το «πρωτάκι» του Σεπτεμβρίου 2017 τα επόμενα 12 ή 16 χρόνια για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της τότε αγοράς ; Τι είδους σπουδές και για ποια επαγγέλματα; Ψιλά γράμματα για τους πολιτικούς μας…