Γρ. Νικολόπουλος

 Το οικονομικό κλίμα, δηλαδή η αίσθηση των συναλλασσομένων για τις προοπτικές της οικονομίας, είναι αρνητικό. Κανείς αυτή τη στιγμή δεν αισιοδοξεί και αυτό αποτυπώνεται σε όλους τους δείκτες. Η κατανάλωση μειώνεται, επενδύσεις δεν γίνονται, η ανεργία δεν μειώνεται, η παραγωγή των βιομηχανιών μειώνεται, το Χρηματιστήριο καρκινοβατεί, οι καταθέσεις αποσύρονται, το «νέο χρήμα», δηλαδή αυτό που ήρθε από το εξωτερικό και δεν ελέγχεται από τα capital controls, ξαναφεύγει, τα κόκκινα δάνεια αυξάνονται, οι απλήρωτοι φόροι αυξάνονται και τα νοικοκυριά βρίσκονται σε απελπισία.
 
Η εμπιστοσύνη των συναλλασσομένων στην κυβέρνηση βρίσκεται στο ναδίρ. Ποιος πιστεύει σήμερα ότι αυτή η κυβέρνηση θέλει και μπορεί να κλείσει την αξιολόγηση; Ποιος πιστεύει ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ικανή να βάλει τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης; Την ίδια μέρα που ο Τσακαλώτος υποστήριζε στους εκπροσώπους των πιστωτών ότι έχουμε ανάπτυξη, η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) ανακοίνωνε ότι η οικονομία το τελευταίο τρίμηνο του 2016 είχε ύφεση 1,2%. Τώρα προβλέπουν πάλι ανάπτυξη από το πρώτο τρίμηνο του 2017.

Θα έχουμε, όμως, πάλι ύφεση. Και θα έχουμε ύφεση διότι η κυβέρνηση, ενώ μαζεύει πλεονάσματα από τους υπερβολικούς και άδικα κατανεμημένους φόρους, δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις της προς τους προμηθευτές του Δημοσίου και τους φορολογούμενους. Οταν κάποιος δεν πληρώνει αυτά που χρωστάει, δεν του έχεις εμπιστοσύνη. Οταν κάποιος σου λέει ότι έχουμε ανάπτυξη ενώ έχουμε ύφεση, δεν τον εμπιστεύεσαι. Οταν κάποιος σου λέει ότι έχει αναπτυξιακό πρόγραμμα και δεν το ανακοινώνει, δεν τον εμπιστεύεσαι. Και κυρίως, όταν κάποιος παριστάνει ότι διαπραγματεύεται να κλείσει μια συμφωνία και τον βλέπεις να ετοιμάζεται για ρήξη, δεν τον εμπιστεύεσαι. 

Τη στιγμή αυτή η κυβέρνηση μαζεύει και αποθησαυρίζει στους λογαριασμούς του Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος όσο περισσότερα χρήματα μπορεί. Μαζί με τα διαθέσιμα των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης και των ασφαλιστικών ταμείων και ΟΤΑ έχει συγκεντρώσει 8,5 δισ. ευρώ σε αποθέματα. Αν έριχνε κάποια λεφτά από αυτά, 3 ή 4 δισ. ευρώ, στην αγορά για να πληρώσει τους εγχώριους προμηθευτές και τους φορολογούμενους που έχουν επιστροφές φόρων, δεν θα είχαμε ύφεση, θα είχαμε ανάπτυξη. Ομως δεν το κάνει. Γιατί; 
Γιατί αποθησαυρίζει τα λεφτά βυθίζοντας την οικονομία σε ύφεση;

Την απάντηση τη δίνουν διάφοροι σκληροπυρηνικοί βουλευτές και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που προτείνουν τη ρήξη. Για να έχει λεφτά να πληρώσει τα δάνεια προς τους ξένους, τους μισθούς του Δημοσίου και τις συντάξεις αν δεν κλείσει η συμφωνία με τους πιστωτές και αν δεν δοθούν χρηματοδοτήσεις. Γιατί να μην κλείσει η συμφωνία; Διότι, όπως πολλοί πιστεύουν στην κυβέρνηση και στο κόμμα, η Ελλάδα μπορεί χωρίς να πάρει νέα δάνεια να πληρώσει τα 7,5 δισ. που θα χρειαστεί στους πιστωτές μέχρι το καλοκαίρι και να πληρώσει μισθούς και συντάξεις για μερικούς μήνες, με στόχο να φτάσει στις γερμανικές εκλογές το φθινόπωρο. Και τότε -βλακωδώς- ελπίζει ότι θα αλλάξει η στάση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας.

Μέχρι τότε βέβαια, επειδή η κυβέρνηση θα αποθησαυρίζει το χρήμα και δεν θα το ρίχνει στην αγορά, θα έχουμε καραμπινάτη ύφεση, θα κλείνουν επιχειρήσεις, θα απολύεται κόσμος, δεν θα γίνονται επενδύσεις και θα αυξηθεί ο αριθμός των ανθρώπων που κυριολεκτικά πεινάνε. Ολα αυτά γιατί; Για τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες του ΣΥΡΙΖΑ. Και αν αναγκαστεί να κάνει εκλογές το φθινόπωρο και τις χάσει, τι θα βρει η νέα κυβέρνηση; Αδεια ταμεία και θα αναγκαστεί είτε να πτωχεύσει, είτε να υπογράψει ένα νέο βαρύτατο μνημόνιο, το οποίο θα βαρύνει αυτήν και όχι τον ΣΥΡΙΖΑ, που όμως θα φταίει. 

Με αφορμή την προχθεσινή παραίτηση του Κιμούλη από το Ιδρυμα Νιάρχος, μάθαμε για την κόντρα Τσίπρα - Τσακαλώτου. Η κόντρα δεν αφορά τον Κιμούλη, αυτό ήταν απλώς ένα μικρό επεισόδιο, αλλά τη διαπραγμάτευση. Ο Τσακαλώτος θέλει να την ολοκληρώσει και να πάρει την αξιολόγηση, ο Τσίπρας όμως «δεν βιάζεται». Ο Τσακαλώτος βλέπει τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα έχει η καθυστέρηση στην οικονομία, ο Τσίπρας τις θεωρεί collateral damages στην προσπάθειά του να παραμείνει στην εξουσία. 

Υπό αυτές τις συνθήκες ποιος μπορεί να εμπιστευτεί την ελληνική κυβέρνηση; Κανείς. Ούτε οι ξένοι, ούτε οι Ελληνες. Και είναι δυνατόν να αλλάξει το οικονομικό κλίμα με μια κυβέρνηση που δεν την εμπιστεύεται κανείς; Ασφαλώς όχι. Γι’ αυτό, αν δεν φύγει αυτή η κυβέρνηση, δεν πρόκειται να δούμε ούτε επενδύσεις, ούτε μείωση της ανεργίας, ούτε ανάπτυξη.