Γρ. Νικολόπουλος

Τι βλέπουν ξαφνικά οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές στην ελληνική οικονομία και επενδύουν σαν τρελοί; Είναι τόσο φθηνές οι ελληνικές τραπεζικές μετοχές και θα παρουσιάσουν τόσο μεγάλες αποδόσεις που αξίζει να αναλάβουν οι επενδυτές το πολιτικό ρίσκο της χώρας;

Το να απαντήσει κανείς με βεβαιότητα είναι αδύνατον. Υπάρχουν όμως επιχειρήματα που διατυπώνονται από χρηματιστές και τραπεζίτες και εξηγούν την κατάσταση.

Καταρχάς, υπάρχει διεθνώς πάρα πολύ μεγάλη ρευστότητα, δηλαδή άφθονο χρήμα για επένδυση. Τόσο άφθονο που τα κεφάλαια που μπαίνουν στην Ελλάδα δεν θεωρούνται από τους ξένους επενδυτές ιδιαίτερα μεγάλα. Τα χρήματα αυτά προέρχονται από τη ρευστοποίηση άλλων κερδοφόρων θέσεων που είχαν σε χώρες όπως η Τουρκία, οι οποίες προσέφεραν μεγάλες αποδόσεις στο παρελθόν. Η Ελλάδα και η Πορτογαλία, λοιπόν, μπήκαν ξαφνικά στο ραντάρ των ξένων επενδυτών διότι βγαίνουν από μια μακροχρόνια κρίση και όλες οι αξίες είναι υποτιμημένες και απορροφούν τα χρήματα που προέκυψαν από παλιότερες επενδύσεις σε άλλες χώρες.

Δεύτερον, οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών παρουσίασαν στους ξένους οίκους πολύ θετικές προοπτικές κερδών και αποδόσεων. Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτό που τους έδειξαν είναι ότι θα υπάρξουν κρυφά κέρδη από τη μείωση των επιτοκίων καταθέσεων και από την αποκατάσταση της ρευστότητας στην αγορά που θα επιτρέψουν αναχρηματοδοτήσεις δανείων και μείωση των «κόκκινων». Το επιχείρημα αυτό απαντά και στους φόβους όσων υποστηρίζουν ότι οι ελληνικές τράπεζες θα χρειαστούν μελλοντικά και άλλα κεφάλαια διότι είναι πολύ υψηλά τα ποσοστά των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Πράγματι είναι πολύ υψηλά, αλλά οι τραπεζίτες λένε ότι θα μειωθούν και έτσι δεν θα χρειαστούν επιπλέον κεφάλαια.

Τρίτον, όλοι θεωρούν ότι, αν οι τιμές των τραπεζικών μετοχών ανέβουν σημαντικά, τότε το ΤΧΣ, που είναι ο βασικός μέτοχός τους, θα βγάλει σημαντικά κέρδη, οπότε περιμένουν ότι αυτό το σενάριο όχι μόνο θα ευνοηθεί από τις αρχές αλλά και θα επιδιωχθεί.

Τέταρτον, οι ίδιοι οι τραπεζίτες εκτιμούν ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι από τις πλέον επαρκώς κεφαλαιοποιημένες της Ευρώπης και ότι αυτό θα φανεί τον Σεπτέμβριο που θα πραγματοποιηθούν τα stress tests όλων των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες ποσοστιαίες αμοιβές για τις αυξήσεις κεφαλαίου που δεν αφήνουν καθόλου αδιάφορους τους διεθνείς οίκους και οι οποίες ήδη εισπράχτηκαν προσφέροντάς τους ένα πολύ ασφαλές μαξιλάρι για την επένδυσή τους.

Τα επιχειρήματα αυτά είναι που έπεισαν όλα τα διεθνή επενδυτικά funds να επενδύσουν σε ελληνικές μετοχές. Και είναι επιχειρήματα τα οποία οι Ελληνες τραπεζίτες τεκμηρίωσαν με στοιχεία, δεν τα είπαν απλώς προφορικά, οπότε υπάρχει μια δέσμευση των ελληνικών διοικήσεων να υλοποιήσουν αυτά που υποσχέθηκαν και τα οποία αφορούν διψήφιες αποδόσεις σε σχέση με τις τιμές των αυξήσεων κεφαλαίου.

Από την άλλη μεριά, αυτό που αναλαμβάνουν οι επενδυτές, Ελληνες και ξένοι, αγοράζοντας ελληνικές μετοχές, είναι το πολιτικό ρίσκο. Ο κίνδυνος δηλαδή να μπει η χώρα σε πολιτική αστάθεια, να καταρρεύσει η κυβέρνηση συνεργασίας, να μη βγαίνει κυβέρνηση από τις εκλογές ή να συνασπιστούν κόμματα της αντιπολίτευσης σε μια κυβέρνηση ασταθή, ετερόκλητη που θα στηρίζεται στα κόμματα που επενδύουν στην αντιμνημονιακή ή και στην αντιευρωπαϊκή πολιτική. Και ο κίνδυνος αυτός μπορεί να μην είναι πολύ ρεαλιστικός όταν μιλάμε για εθνικές εκλογές, ωστόσο σήμερα μιλάμε για ευρωεκλογές με χαλαρή και εκδικητική ψήφο, τα αποτελέσματα των οποίων μπορεί να προκαλέσουν σημαντικούς τριγμούς στο πολιτικό σκηνικό. Και αυτό είναι ένας κίνδυνος για μια σοβαρή διόρθωση των τιμών των μετοχών αυτή την περίοδο, προ των ευρωεκλογών ή και μετά, ανάλογα το αποτέλεσμά τους.

Οποιος επενδύει, λοιπόν, σήμερα σε ελληνικές μετοχές, εκτός από τα οικονομικά στοιχεία τα οποία ούτως ή άλλως πρέπει να προσέξει, χρειάζεται και γερά νεύρα, στομάχι που λέμε, για να αντέξει τις διακυμάνσεις που μπορεί να εμφανιστούν και να είναι μεγάλες. Οι διακυμάνσεις αυτές θα προέλθουν κυρίως από το πολιτικό σκηνικό, το οποίο μοιάζει σήμερα εξαιρετικά ασταθές. Μακροπρόθεσμα βέβαια οι σημερινές επενδύσεις φαντάζουν σχετικά ασφαλείς, αλλά ποιος νοιάζεται για το απώτερο μέλλον; Λίγοι από τους επενδυτές. Οι περισσότεροι διψάνε για άμεσα κέρδη μετά την καταστροφή των τελευταίων τεσσάρων ετών. Οποιος λοιπόν δεν φοβάται τη Βουλή, μπορεί να αγοράσει μετοχές ελπίζοντας ότι θα κερδίσει μαζί με τους ξένους επενδυτές.