Γρ. Νικολόπουλος

Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στη Βουλή, στην Ελλάδα, αλλά και στον κόσμο ολόκληρο που να πιστεύει ότι το Μεσοπρόθεσμο και ο εφαρμοστικός του νόμος μπορούν να εφαρμοστούν. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην Ελλάδα και σε καμία άλλη χώρα που έχει στοιχειώδη δημοκρατία  και φυσικά όχι σε ευρωπαϊκή χώρα. Το μεν Μεσοπρόθεσμο είναι εξαιρετικά άδικο μέχρι ανοησίας και θα οδηγήσει σε αλματώδη αύξηση της φοροδιαφυγής, ενδεχομένως μάλιστα να δημιουργήσει και νέο κίνημα όπως το «Δεν Πληρώνω» που θα ονομάζεται «Δεν Υποβάλλει Κανείς Φέτος Φορολογική Δήλωση» ή «Κλείστε την Πόρτα στην Εφορία» ή κάπως έτσι.

Το ζήτημα είναι ότι, πρώτον, έσοδα από τη φοροδιαφυγή δεν θα υπάρχουν διότι, απλούστατα, δεν θα υπάρχει τζίρος και κέρδη για να υπάρξει φοροδιαφυγή, λόγω ύφεσης. Δεύτερον, όλοι έχουν διαπιστώσει ότι πάλι την πληρώνει ο τίμιος φορολογούμενος, συνεπώς κανείς δεν θα δηλώνει τίποτα. Πάρτε για παράδειγμα τις πισίνες  που κανένας δεν ενοχλείται και αν φορολογηθούν. Υπάρχουν δυο ειδών πισίνες: οι δηλωμένες και οι αδήλωτες. Οποιος λοιπόν την έχει δηλώσει, θα πληρώσει έκτακτη εισφορά. Οποιος δεν την έχει δηλώσει, θα κάνει βουτιές τζάμπα.

Και δεν είναι μόνο οι πισίνες… Ολοι οι επιπλέον φόροι μπαίνουν επί των δηλωθέντων εισοδημάτων και επί της δηλωθείσας περιουσίας. Επί των αδήλωτων, τίποτα. Ολα τα αδήλωτα συνεχίζουν όπως είναι. Συνεπώς, ο νομοταγής στην Ελλάδα είναι το αιώνιο θύμα και νομίζω ότι για πρώτη φορά η επιβάρυνση είναι τόσο μεγάλη που νικά τον φόβο της παρανομίας. Ολοι θα βρουν τρόπους να φοροδιαφεύγουν. Οι επιχειρήσεις θα φύγουν στην Κύπρο, ουδείς θα ζητά και ουδείς θα κόβει απόδειξη, οι πολίτες νιώθουν ότι δέχονται άδικη επίθεση από το κράτος και θα αντιδράσουν γράφοντας το κράτος στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Συνεπώς το Μεσοπρόθεσμο θα είναι μια ακόμη καραμπινάτη αποτυχία. Δεν ποντάρει στη μείωση των δαπανών, ποντάρει στην αύξηση των εσόδων και η φοροδοτική ικανότητα των (έντιμων) Ελλήνων έχει τελειώσει. Και μαζί της το Μεσοπρόθεσμο και τα φορολογικά έσοδα. Ο εφαρμοστικός νόμος, από την άλλη, είναι ένα κουρελόχαρτο. Εκχωρεί όλη τη δημόσια περιουσία στο Ταμείο, δηλαδή στους ξένους πιστωτές. Για παράδειγμα, στο ίδιο οικόπεδο που ο ιδιώτης χτίζει 200 τετραγωνικά, ο αγοραστής της γης του Δημοσίου χτίζει 1.600 τετραγωνικά. Οι παραλίες που δεν ανήκουν σε κανένα, αλλά στον λαό πουλιούνται! Και πάρα πολλά άλλα που μπορεί ο καθένας να επισημάνει σε αυτό το κυριολεκτικά άθλιο και γελοίο κείμενο. Αθλιο γιατί είναι παράνομο και πέραν κάθε ηθικής και λογικής. Γελοίο, διότι όποιος ξένος επενδυτής το πιστέψει και τολμήσει να επενδύσει θα «φτύσει το γάλα της μάνας του» και θα φύγει τρέχοντας και μετανιωμένος. Γιατί; Μα γιατί, απλούστατα, πες ότι πουλιέται σε έναν ξένο επιχειρηματία μια ωραία παραλία, π.χ. η Βοϊδοκοιλιά της Μεσσηνίας.

Την άλλη μέρα θα είναι στη Βοϊδοκοιλιά 1.000 Καλαματιανοί με φλοκάτη στρωμένη, με ελιές, γουρουνοπούλες και καλαματιανούς χορούς στη διαπασών και θα του δώσουν να καταλάβει ότι η παραλία δεν κλείνει. Και αυτό το ξέρει πολύ καλά και ο πρωθυπουργός, ο οποίος κάποτε γκρέμιζε τα συρματοπλέγματα από τις παραλίες του Αλίμου. Και για να καταλήξουμε κάπου με αυτή την κριτική, το συμπέρασμα είναι το εξής: η Βουλή των Ελλήνων συνολικά βγάζει ένα πολύ σωστό αποτέλεσμα. Τα νομοσχέδια περνάνε και η χώρα παίρνει τα λεφτά και δεν πτωχεύει φέτος. Εξασφαλίζει και μια τριετία χρηματοδότησης. Γιατί; Διότι οι 155 ηρωικοί βουλευτές ψήφισαν «Ναι» στο Μεσοπρόθεσμο, άρα μας έσωσαν. Ομως και οι υπόλοιποι που ψήφισαν «όχι» και αυτοί μας έσωσαν. Διότι αυτοί που ψήφισαν «όχι» θα είναι στην κυβέρνηση ή στη συγκυβέρνηση σε λίγα χρόνια, ή σε λίγους μήνες, και τότε θα πουν στους ξένους ότι «αυτή η σύμβαση, αυτό το πρόγραμμα, δεν έχει την έγκριση του λαού, δεν μπορώ να το στηρίξω, ποτέ εγώ δεν το συμφώνησα, η Δημοκρατία κινδυνεύει, ο λαός είναι στους δρόμους και σόρι και πάλι σόρι, αλλά πετάμε στον κάλαθο των αχρήστων το χαρτί αυτό και ελάτε να κάνουμε ένα καινούριο».

Το αν θα πετύχουν μια νέα διαπραγμάτευση και μια νέα δόση θα εξαρτηθεί από το πόσο καλοί διαπραγματευτές είναι, αλλά και από το αν θα υπάρχει Ευρώπη τότε, διότι με τα άπληστα μυαλά της Ευρώπης σήμερα εγώ προσωπικά πολύ αμφιβάλλω αν θα επιβιώσει. Σωστό ή λάθος, έτσι θα γίνει και ο Γερμανός ή ο Φινλανδός που νομίζουν σήμερα ότι πήραν κοψοχρονιά τη ΔΕΗ ή την παραλία της Βοϊδοκοιλιάς ή τα Ματογιάννια στη Μύκονο θα παρακαλάνε να μας τα δώσουν πίσω και να φύγουν τρέχοντας. Σωστά λοιπόν ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων, η οποία ξεπρόβαλε αιωρούμενη πάνω από τις μούντζες των Αγανακτισμένων, μέσα από το άρωμα των δακρυγόνων και των καπνογόνων και υπό τον ήχο της βουβουζέλας και των ύβρεων, ήρθη στο ύψος των περιστάσεων και πήρε τη μία και μοναδική σωστή απόφαση: «Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο»  παροιμία άγνωστη και ακατανόητη στη Βόρεια και στην Κεντρική Ευρώπη.