Γιάννης Μακρυγιάννης

Μάλιστα τούτη τη φορά δεν είναι μόνο από τα δεξιά του το μέτωπο, αλλά και από αριστερά, όπου πλέον πέραν του ΚΚΕ, είναι και η αντιμνημονιακή Λαϊκή Ενότητα που τον αμφισβητεί.

Ενώ όμως έχει μία σοβαρή λογική η κριτική από αριστερά, καθώς ο κ. Τσίπρας έκανε στροφή, αναδιπλώθηκε, συμβιβάστηκε ή και παραδόθηκε ακόμα, αν θέλετε, από τα δεξιά τι ακριβώς του λένε;

Ότι ενώ έκανε τη στροφή που του ζητούσαν τα παραδοσιακά μνημονιακά κόμματα και οι δανειστές, πρέπει τώρα να φύγει; Ότι έκανε μεγάλη ζημιά στην οικονομία, η οποία κατά άλλα και μέχρι να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη βάδιζε σε παραδεισένια λιβάδια; Ότι είναι ανίκανος και άπειρος, άρα μη χρήσιμος; Ότι δεν μπορεί να κάνει μεταρρυθμίσεις, ούτε αλλαγές στο κράτος, ή να φέρει επενδύσεις;

Του τα λένε αυτά όσοι έφτασαν το χρέος στο 180% και οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια, την ύφεση και τις περιοριστικές πολιτικές. Που εκτόξευσαν την ανεργία στο 27% αν όχι στο 30%, εάν υπολογίσει κανείς και εκείνους που μεταναστεύουν.

Του τα λένε όσοι παρέδωσαν την κυριαρχία της χώρας στους δανειστές και δημιούργησαν ένα ασφυκτικό πλαίσιο για οποιαδήποτε κυβέρνηση, όση διάθεση κι αν έχει αυτή να συγκρουστεί με τους εταίρους;

Του τα λένε αυτοί που επί πέντε χρόνια όχι μόνο δεν εφάρμοσαν κάποια δική τους προοδευτική πολιτική συνταγή, αλλά δεν υλοποίησαν ούτε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, τις οποίες οι ίδιοι υπέγραψαν και αποδέχθηκαν στο πλαίσιο των μνημονίων! Ούτε καν αυτές!!!

Δηλαδή όσοι διέλυσαν τα πάντα στο κράτος, επέβαλαν επί δεκαετίες στην αναξιοκρατία, τη φαυλότητα και τη γραφειοκρατία, εμφανίζονται τώρα ως οι μέγιστοι μεταρρυθμιστές, οι Χουντίνι, που θα τα αλλάξουν όλα και θα… ξανασώσουν τη χώρα;

Μάλιστα το πιο εξοργιστικό είναι ότι αυτό το αίτημα των παλιών κομμάτων να ξαναγυρίσουν στην εξουσία μετά από μόλις 8 μήνες, δεν εμπεριέχει και κανένα ψήγμα αυτοκριτικής; Τουναντίον. Εμφανίζονται όλοι… δικαιωμένοι, γιατί λέει, ο Τσίπρας δεν έχει τη δική τους φινέτσα και… «μαγκιά» στην άσκηση της εξουσίας. Αυτοί είναι βλέπετε… επαγγελματίες, ενώ εκείνος ένας… «παρείσακτος», ένας… «ενοχλητικός», που κακώς βρέθηκε στα σαλόνια της εξουσίας, τα οποία είναι για την αφεντιά τους.

Έχουν μάλιστα το θράσος να τον λένε μάλιστα και… ψεύτη, αυτοί οι… κήρυκες της αλήθειας, που, αλίμονο, ποτέ δεν υποσχέθηκαν πράγματα που δεν έκαναν!!! Κι όμως λένε και τέτοια!     

Θέλει αλήθεια θράσος, ενώ έχεις στείλει μετά από τριάντα και σαράντα χρόνια εξουσίας τη χώρα στο βάραθρο να θες να δικαιωθείς και να επιστρέψεις – και μάλιστα μετά από 8 μήνες – στη διακυβέρνηση επικαλούμενος την αδυναμία του άλλου να τη βγάλει από τη αδιέξοδο σε ένα τόσο μικρό διάστημα.