Δημήτρης Δανίκας

Για πάενε να  δεις, να απολαύσεις και να «κουφαθείς» με όσα σούρνει  στο σύστημα  η  Κέιτ Μπλάνσετ.  Η «Θεά» Κέιτ Μπλάνσετ. Σχεδόν ισοδύναμης υποκριτικής λάμψης μεγαλοπρέπειας και άφθονου  ταλέντο με  εκείνο της Μέριλ Στριπ. Με δύο Οσκαρ  παρακαλώ.
 
Οπου  επί δύο ώρες και σε  ένα «βομβαρδιστικό»  ρεσιτάλ  ερμηνείας, με  δεκατρία πρόσωπα  διαφορετικά, καταρρίπτει,  γκρεμίζει, εξοντώνει  τα πάντα. Ακόμα και  την Αφροδίτη της Μήλου. Αυτό το αθάνατο έργο που το  χαρακτηρίζει «δείγμα παρακμής»

Αν  λοιπόν «χαζοβιόλα» η Νατάσσα Μπφίλιου,  επειδή είναι  Τροτσκίστρια,  τότε χίλιες  φορές  χαζοβιόλα  η Κέιτ Μπλάνσετ. Και όχι μόνο  αυτή.  Χαζοβιόλα η Βανέσα Ρεντγκρέιβ.  Χαζοβιόλης ο Λουκίνο  Βισκόντι. Χαζοβιόλης ο Μίκης. Χαζοβιόλης ο μακαρίτης Ζιλ Ντασέν. Χαζοβιόλα η Μπέτι Ντέιβις. Χαζοβιόλης  ο  Ζαν Πολ  Σατρ. Χαζοβιόλης ο   Ζαν Λικ  Γκοντάρ. Χαζοβιόλης  ο Ενγκελς. Χαζοβιόληδες όλοι  οι συγγραφείς, όλοι  οι φιλόσοφοι και όλα τα ονόματα  του Star System

Επειδή  όλοι αυτοί-του παρελθόντος και του παρόντος-από τη μια ήταν  η είναι τοποθετημένοι απέναντι στο  σύστημα. Και ταυτόχρονα απολαμβάνουν όλα  τα ωφελήματα και τα πλεονεκτήματα του συστήματος. Ερμηνεία εντελώς ρηχή, απλοική και  βολική

Επειδή όλοι-θέλουμε  δεν θέλουμε-κολυμπάμε στις αντιφάσεις μας. Επειδή από τη μια  η  ιδεολογία, η διαφορετική, δεν  συμβαδίζει και  πολύ περισσότερο  δεν  ταυτίζεται με την καθημερινότητά μας.  Επειδή θέλουμε  δεν θέλουμε, αναπαράγουμε το σύστημα που  την ίδια στιγμή κατηγορούμε. Και επειδή η πραγματικότητα είναι  διαφορετική, εντελώς αντίθετη, με την  άλλη,  την  φανταστική, που έχουμε στο μυαλό μας και  πορευόμαστε μ αυτή

Με απλά λόγια. Με την  δική σου, απλοική, θα  έλεγα χαζοβιόλικη λογική, καθένας που διαφωνεί με το σύστημα πρέπει, για να  είναι συνεπής, να μην καταναλώνει, να μην  κερδίζει, να μην εργάζεται-γιατί κι αυτό ακόμα  είναι πράξη  συστημική-και να μην συνάπτει  σχέσεις με ανθρώπους που  πιστεύουν  στο  σύστημα

Και όχι μόνο  όλα αυτά. Καθένας αντίθετος με το  συγκεκριμένο σύστημα πρέπει να  αρπάξει  όπλο και πάσης φύσεως  πυρομαχικά, να  βγει στα  βουνά και να κηρύξει  αντάρτικο. Που σημαίνει να  προσομοιάσει με  τους πιστολέρος της 17ης Νοέμβρη. Αλλιώτικα-σύμφωνα με  την λογική σου-κάνει την πάπια,  τσιμουδιά, τουμπεκί ψιλοκομμένο,  σκάσε και κολύμπα!

Και κάτι ακόμα. Οι  καλλιτέχνες  ήταν και είναι οι  σύγχρονες θεότητες. Ακόμα και    αναγνώστες, θεατές και ακροατές της αντίθετης, από  εκείνους, ιδεολογίας,  τους  θαυμάζουν για το έργο τους. Κόβω το  σβέρκο μου πως ακόμα και  φανατικοί  Χρυσαυγίτες  ακούνε  Μίκη Θεοδωράκη

Οι  καλλιτέχνες είναι  για όλους.  Υπερκομματικοί. Διαταξικοί. Διαχρονικοί. Οι δηλώσεις τους είναι η πρόκλησή τους. Γνωστό αυτό από «αρχαιοτάτων»  χρόνων. Οσο για  το  ταλέντο  και  την  καλλιτεχνική παρουσία της Νατάσσας Μποφίλιου, ένα έχω να  πω. Ο, τι  καλύτερο συμβαίνει αυτή τη στιγμή  στην Αθηναική μουσική  σκηνή. Απίστευτη  έκταση φωνής. Απίστευτο ηχόχρωμα. Απίστευτη  σκηνική  παρουσία. Και απίστευτη ερμηνεία

Αν και δεν είμαι, ούτε ήμουν,  Τροτσκιστής. Υποκλίνομαι σ αυτή τη «θεότητα». Οταν την είδα και την άκουσα, η πέτσα μου άρχισε να  ανεβοκατεβαίνει  με τον  ρυθμό της καρδιάς μου!