Δημήτρης Δανίκας

Πούνιτασε η παγκόσμια οικονομία. Επιβραδύνεται η παραγωγή της Κίνας. Γκρεμίστηκαν οι αξίες των Χρηματομεγαθήριων. Η προφητεία του Μέρντοχ άρχισε να επιβεβαιώνεται. Η βιομηχανία κατρακυλάει. Το χρήμα κατρακυλάει κι αυτό!

Ακόμα μια κρίση προ των πυλών. Ο καθημερινός άνθρωπος στις μυλόπετρες ενός χάσματος επικών διαστάσεων. Οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Οι φτωχοί φτωχότεροι!

Τι συμβαίνει; Πρώτο η συσσώρευση κεφαλαίου. Απίστευτη. Πρωτοφανής συσσώρευση χρήματος. Χιλιάδες μεγιστάνες έχουν στρογγυλοκαθίσει πάνω σε ωκεανούς ευρώ και δολαρίων. Δεύτερο, μεγάλο μέρος αυτής της κατακλυσμιαίας ποσότητας χρήματος προέρχεται από την εικονική οικονομία. Δηλαδή προέρχεται από τον τζόγο. Με τις ποικίλες μορφές του. Από τις φούσκες των μετοχών μέχρι τα διάφορα παίγνια. Οπως λόγου χάριν αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει η δεν χρεοκοπήσει!

Τρίτο έτσι η ποσότητα του χρήματος δεν ανταποκρίνεται στο μέγεθος του παγκόσμιου παραγώμενου προιόντος. Από τον πρωτογενή και το δευερογενή τομέα προέρχονται, ας πούμε, πέντε euros. Από την εικονική οικονομία άλλα τόσα

Τέταρτο, εξ αιτίας αυτής της πρωτοφανούς διάστασης, ανάμεσα στην πραγματική και την πέτσινη Οικονομία, η αξία του χρήματος πίπτει ανεξέλεγκτα και ασταμάτητα. Με απλά λόγια το χρήμα μετατρέπεται σε χαρτί. Ετσι για προσάναμμα. Ετσι για ν ανάβουν οι καρχαρίες τις πουράκλες τους

Πέμπτο, αυτές οι κρίσεις είναι κυκλικές και επαναλαμβανόμενες. Τα αφεντικά τις ονομάζουν (κομψά) «διορθώσεις». Ο Μαρξ έλεγε ότι αυτές οι κρίσεις είναι νομοτελειακές. Και ότι κάποια στιγμή, μια απρόβλεπτη στιγμή, ο κύκλος θα εκραγεί και η παγκόσμια οικονομία θα γίνει εκατομμύρια κομμάτια

Εκτο, το αποτέλεσμα αυτής τη αδιάκοπης συσσώρευσης κεφαλαίου είναι ανατριχιαστικό. Περίπου το δέκα τοις εκατό κατέχει περισσότερο πλούτο απ όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Υπάρχουν μεγιστάνες που η προσωπική τους περιουσία ξπερνάει τα εξήντα με εβδομήντα δισεκατομμύρια. Φανταστείτε ότι πέντε με δέκα τέτοιοι μεγιστάνες κατέχουν περισσότερο πλούτο απ όσο παράγει η Ελλάδα!

Εβδομο, αυτή η αφύσικη, η νοσηρή και ανεξέλεγκτη πραγματικότητα σπρώχνει τον πλανήτη σε μεγάλες περιπέτειες. Οπως μαζική ανεργία. Και όπως, ακόμα χειρότερο, πολεμικές συγκρούσεις!

Ογδοο, το εναρκτήριο λάκτισμα αυτής της ακατάσχετης υπερ-διόγκωσης της πλασματικής, αεριτζίδικης οικονομίας, συντελέστηκε με την κατεδάφιση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και την έφοδο του νεο-φιλελεύθερου καπιταλισμού!

Ενατο, το πιο αποκαλυπτικό είναι ότι όλα αυτά έγιναν και γίνονται με τις ευλογίες των οργανωμένων κρατών. Ετσι η δύναμη μετατοπίστηκε από τις κυβερνήσεις προς τις πολυθενικές, τα μονοπώλια και τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Αυτοί όλοι διαφεντεύουν την μοίρα κάθε ανίσχυρου, απροστάτευτου πλάσματος. Εξ αιτίας αυτής της κατάστασης προκλήθηκαν και προκαλούνται τα μαζικά κύματα μετανάστευσης που σε λίγο θα πνίξουν την γηραιά Ηπειρο. Και το ακόμα χειρότερο; Ουδείς, εκ των ισχυρών, έχει την διάθεση, την θέληση και την δύναμη να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού!

Δέκατο λοιπόν. Υπάρχει ελπίδα; Υπάρχουν δυνάμεις που μπορούν να σταματήσουν την επέλαση του κτήνους; Ενός τυφλού κτήνους που βαράει ανεξέλεγκτα. Ακόμα και τον εαυτό του. Υπάρχουν. Και αυτοί είναι οι λαοί. Ομως χωρίς ιδεολογία και χωρίς πίστη τίποτα μα τίποτα δεν είναι ικανό να τους κινητοποιήσει. Γιατί σχεδόν όλοι μας έχουμε πιστέψει στο τέλος της Ιστορίας. Οτι αυτό και μόνο αυτό είναι το σύστημα που μπορεί να λειτουργήσει και που μπορεί να μας θρέψει. Επομένως η κατάληξη μόνο μία. Τραγική. Ομως πολύ πιθανή. Για να αλλάξουν όλα πρέπει πρώτα να προηγηθεί βιβλική καταστροφή. Ωστε το American dream να πεθάνει και τότε κάθε πλάσμα να ορμήσει για την ριζική αλλαγή. Πολύ φοβάμαι όμως ότι τότε θα είναι πολύ αργά. Και ότι ο κόσμος του Αύριο δεν θα απέχει πολύ από τα συντρίμμια του Mad Max!

Με απλά λόγια αγαπητέ μου η ρήση ενός σοφού είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Ελεγε λοιπόν «όσο λιγότερα τόσο καλύτερα». Ακούει κανείς; Ουδείς. Ως εκ τούτου απληστία έδωκες καταστροφή θα λάβεις!