Βασίλης Στεφανακίδης

Τέτοια ... αγάπη από το λαό, προφανώς δεν την φανταζόταν πριν από μερικά χρόνια, τότε που μετακινούνταν με τη μοτοσυκλέτα του ως νέος Τσε Γκεβάρα, που ανέβαινε στις καρότσες των τρακτέρ και ανακατεύονταν άφοβα με τον κόσμο.

Το θέμα όμως που αξίζει κανείς να σταθεί δεν είναι η “υποδοχή” που του ετοιμάζουν οι Μυτηληνιοί αλλά αυτό καθαυτό το περιφερόμενο κομματικό συνέδριο ανά την Ελλάδα και που αφορά στην περιφερειακή ανάπτυξη. Αφού λοιπόν η ανάπτυξη στο κέντρο πήρε μπροστά κι όλα πάνε πρίμα, καιρός ήταν να σπρώξουν και την ανάπτυξη στις περιφέρειες της χώρας!

Στ' αλήθεια, τα πιστεύουν όλα αυτά, ότι δηλαδή με κομματικές φιέστες και ευχές θα φέρουν ανάπτυξη και επενδύσεις;

Αλλά ακόμα κι αν οι ίδιοι τα πιστεύουν για λόγους κομματικού καθήκοντος, μήπως έχουν την αξίωση να τους πιστέψουν και οι πολίτες και οι τοπικοί επιχειρηματίες; Ή μήπως νομίζουν πως η ανάπτυξη και οι επενδύσεις έρχονται με κομματική εντολή σαν κάποιου είδους κοοπτάτσια που έλεγαν και οι παλιοί αριστεροί;

Τι πηγαίνουν να πουν στους νησιώτες του Ανατολικού Αιγαίου; Πως υπάρχουν κοινοτικά προγράμματα και να τα εκμεταλλευτούν και πως το μεταναστευτικό που τους γονάτισε δεν είναι πρόβλημα γιατί τώρα άλλαξαν τον υπουργό μετανάστευσης; Να τους καθησυχάσουν πως ο ΦΠΑ 24% δεν πρέπει να τους τρομάζει και να ρωτήσουν αν έπαθαν κάτι οι υπόλοιποι Έλληνες που ήδη τον υφίστανται;Να τους πουν ότι κατόπιν ενεργειών τους, η Ελλάδα βγαίνει από τα μνημόνια με καθαρή έξοδο και πως ανοίγονται δουλειές με φούντες; Να τους θυμίσουν τον Ξένιο Δία και να τους προτρέψουν να συνδράμουν στα διευρυνόμενα κύματα μεταναστών που ξεβράζονται καθημερινά στις ακτές τους, μετατρέποντας τους νησιώτες σε μειοψηφία στον ίδιο τους τον τόπο;

'Η να τους ενημερώσουν πως η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμιά ευθύνη γι αυτή την κατάσταση αλλά οι Τούρκοι που άνοιξαν τις ροές από τα απέναντι παράλια; Και μπορεί ο αρμόδιος υπουργός από το προστατευμένο γραφείο του στην Αθήνα, να μην ανησυχεί με την κατάσταση, αλλά πως θα πεισθεί ο νησιώτης που ζει περικυκλωμένος απ' όλες τις φυλές του Σιλωάμ, να συνεχίσει τη ζωή του ωσάν να μη συμβαίνει τίποτα;

Περιφερειακή ανάπτυξη λοιπόν το νέο αφήγημα που εξιστορείται υπό το άγρυπνο βλέμμα των ΜΑΤ και σχέδια επί σχεδίων για επενδύσεις και καινοτόμες ιδέες, προσπερνώντας λες κι είναι κάποια μικρή λεπτομέρεια, το γεγονός ότι στη χώρα δεν λειτουργεί τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες πλέον υφίστανται όπως υφίστανται, μόνο και μόνο για να εισπράττουν με κάθε τρόπο τα βερεσέδια και τα δάνεια. Μόνο αν τολμήσει κανείς να πάει σε τράπεζα και να συζητήσει για ενδεχόμενη χρηματοδότηση και του δώσουν τη λίστα με τα προαπαιτούμενα, θα αντιληφθεί ότι η έννοια της τραπεζικής χρηματοδότησης που κάποτε ήταν το βασικό αντικείμενο και η ένδειξη ευρωστίας, εξέλιπε δια παντός.

Όταν λοιπόν δεν υπάρχει χρηματοδότηση, όταν οι φόροι είναι διπλάσιοι από τις γειτονικές χώρες και η εσωτερική αγορά διαρκώς συρρικνούται, όταν η γραφειοκρατία όχι μόνο δεν πατάχθηκε αλλά μεγάλωσε έτι περαιτέρω και όταν αυτή η συγκεκριμένη κυβέρνηση, όσον κι αν μάταια προσπαθεί εσχάτως να μας πείσει πως θέλει τις επενδύσεις, η ανάπτυξη θα μας στήνει συνεχώς στα ραντεβού.

Όσα συνέδρια και κομματικές μαζώξεις κι αν κάνουν, το πρόβλημα δεν θα λυθεί γιατί απλούστατα ποτέ δεν θα καταλάβουν πως το πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, είναι οι ίδιοι, καθώς πλέον δεν τους εμπιστεύονται ούτε οι διορισμένοι τους.