Βασίλης Στεφανακίδης

Την ώρα που χιλιάδες άλλοι θα δουν τη Δευτέρα να τους κατατίθεται πετσοκομμένη η επικουρική τους σύνταξη.

 Την ώρα που η υπαγωγή της  Μαρινόπουλος στον πτωχευτικό κώδικα αφήνει ξεκρέμαστους 13.000 εργαζόμενους και οδηγεί σε λουκέτο εκατοντάδες εταιρείες προμηθευτές της.
Την ώρα που ο Σεπτέμβριος έρχεται  με νέες σκληρές απαιτήσεις από τους δανειστές για εργασιακά και νέα προαπαιτούμενα.

Την ώρα που το Brexit  έρχεται να ανατρέψει όλα όσα ξέραμε μέχρι τώρα, για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με επιπτώσεις που επί του παρόντος ουδείς μπορεί να αποτυπώσει καθώς τα νερά είναι αχαρτογράφητα.

Την ώρα που η ελληνική κοινωνία υποφέρει όλο και περισσότερο από τα δυσβάστακτα μέτρα που  της επιβάλλονται με εξοντωτικούς ρυθμούς, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κλείνει τα μάτια  σε όσα συμβαίνουν γύρω της κι είναι σε μεγάλο βαθμό απότοκα δικών τους αποφάσεων και επιχειρεί να θέσει προτεραιότητες που μόνο προτεραιότητες δεν είναι.
 Αντί να στρωθούν κάτω και να βρουν λύσεις ανακούφισης για τη διαλυμένη  κοινωνία, αντί να ψάχνουν τρόπους ενίσχυσης της  απασχόλησης μέσω επενδύσεων και κινήτρων που θα κάνουν τη χώρα δελεαστικό προορισμό,  αντί να εφαρμόσουν αυτά που συμφώνησαν και υπέγραψαν,μας φέρνουν ξαφνικά στο προσκήνιο θέμα αλλαγής του εκλογικού νόμου, αδιαφορώντας αν με αυτό το σύστημα το παράλογο όπως το χαρακτηρίζουν, βρέθηκαν οι ίδιοι στο τιμόνι της χώρας.

Μικροπολιτικός ωφελιμισμός  τώρα που η κοινή γνώμη δεν φαίνεται  και πολύ ενθουσιασμένη με το αριστερό πείραμα, να μην μπορεί να εκλεγεί κανείς, στη λογική αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων!

Άλλη έγνοια δεν είχε αυτός ο δύσμοιρος λαός τούτες τις στιγμές, από την απλή και άδολη αναλογική που θα καταδίκαζε τη χώρα συν τοις άλλοις και στην ακυβερνησία.
Άλλη έγνοια δεν είχαμε από το αν θα ψηφίζουν οι νέοι από τα 17 και όχι από τα 18 όταν σε αυτή την ηλικία η ελληνική πολιτεία δεν τους επιτρέπει να κάνουν καμιά συναλλαγή είτε με υπηρεσίες είτε με τράπεζες χωρίς τον κηδεμόνα τους!

Θεωρούν με άλλα λόγια ανοήτως ότι με το να αλλάξουν την ατζέντα,  οι Έλληνες θα ξεχάσουν τα προβλήματα τους και θα ανακουφιστούν γιατί η κυβέρνηση τους θα ψηφίσει επιτέλους και ένα πραγματικά “αριστερό” νόμο. Την απλή αναλογική χωρίς μπόνους εδρών στο πρώτο κόμμα. Ένα νόμο που θα είναι η χαρά  του κάθε μικρολαϊκιστή καθώς θα παίρνουν περισσότερες έδρες οι διάφοροι τυχάρπαστοι και όλοι μαζί θα δημιουργούν μια κοινοβουλευτική Βαβέλ μα βασικό χαρακτηριστικό, τους μεταξύ τους εκβιασμούς για τη νομή της εξουσίας και της κυβέρνησης και όχι φυσικά την ανάδειξη κυβερνήσεων με όραμα εξόδου από  την κρίση  και ανακούφισης της κοινωνίας.

Σήμερα  την εξουσία μοιράζονται δύο κόμματα και μέσα στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ που θεωρητικά απηλλάγη από τους ακραίους της ΛΑΕ και δεν μπορούν να συνεννοηθούν σε μια ενιαία γραμμή και οι μισοί αντιπολιτεύονται τους άλλους μισούς. Φαντασθείτε να  απαιτούνται συμπράξεις 4 και 5 κομμάτων και κομματιδίων.

Αλλά είπαμε , η κυβέρνηση στριμωγμένη από παντού για το μόνο που πλέον νοιάζεται είναι πως θα παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία για να μην μπορεί κανείς να τη χαρακτηρίσει αριστερή παρένθεση και να μετατρέψει τους μελλοντικούς νικητές  σε παρενθέσεις!
Ανάλογες τακτικές είδαμε και στο παρελθόν, κυρίως από το ΠΑΣΟΚ που έκανε κυριολεκτικά όργια με τους εκλογικούς νόμους προκειμένου να μην αφήσει τη ΝΔ να  ανέβει στην εξουσία. Όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και το εν λόγω κόμμα έφθασε να αγωνίζεται για την είσοδο του στη Βουλή καθώς οι πολίτες του γύρισαν την πλάτη και του χρέωσαν ακόμα και εκείνα για τα οποία δεν έφερε ακέραια την ευθύνη.

Αυτό ας μην το ξεχνούν οι Συριζαίοι κι ας έχουν κατά νου κι αυτό που είπε μόλις προχθές ο κ. Ρέγκλιγκ. Δηλαδή πως η διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ στοίχισε στη χώρα 100 δισ. ευρώ. Και επειδή αυτό διαπιστώνεται εύκολα με  αριθμούς που υπάρχουν στους δανειστές, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τους δικομανείς να ενεργοποιήσουν  και τα σχετικά άρθρα του ποινικού κώδικα.

 Ας αφήσουν λοιπόν κατά μέρος τις κουτοπονηριές κι ας ασχοληθούν επιτέλους με τους ανθρώπους που υποφέρουν και όχι μόνο με αυτούς που δηλώνουν  δικοί τους, γιατί εκτός από τους κομματικούς διαχωρισμούς, υπάρχει κάτι πιο σημαντικό που μας ενώνει. Η Ελλάδα που είναι πάνω από κόμματα και μικροσυμφέροντα.