Αντώνης Πανούτσος

Αυτός είναι ο χώρος που λέει η ιδρυτική μας διακήρυξη, ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός. Και πάνω σε αυτά τα πατήματα, σε αυτά τα ιδεολογικά θέματα η Ν.Δ. πρέπει να βαδίσει το επόμενο διάστημα. Αυτή είναι η δικιά μας θέση. Περιμένουμε να ακούσουμε τις θέσεις των άλλων υποψηφίων». 

Δεν ήταν μονόλογος του Σάκη Μπουλά στο «Ας περιμένουν οι γυναίκες» που κόπηκε στο μοντάζ, αλλά οι δηλώσεις του Θεόδωρου Αμπατζόγλου, εκπροσώπου του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στον Αρη Πορτοσάλτε, την περασμένη Πέμπτη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Η συζήτηση είχε ξεκινήσει με σκοπό οι υποψήφιοι για την προεδρία της Ν.Δ. να πουν τι διαφορετικό πρεσβεύει καθένας ώστε ο κόσμος να μπορέσει να αποφασίσει. Ο εκπρόσωπος του Μεϊμαράκη απάντησε με αυτόν τον χείμαρρο από γενικότητες. 

Σαν να υπάρχει άνθρωπος που να ενδιαφέρεται αν ο Μεϊμαράκης είναι υπέρ του κοινωνικού μεταρρυθμιστικού Κέντρου, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπέρ του κοινωνικού Κέντρου και ο Γεωργιάδης υπέρ της κοινωνικής μεταρρύθμισης. Για τον Τζιτζικώστα δεν μιλάω. Είναι σαν τα σουβλάκια με πίτα. Απ’ όλα. 

Παρά τη διαφορά ανάμεσα στον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό και τον φιλελευθερισμό χωρίς ριζόσπαση, υπάρχουν πιο ενδιαφέρουσες απόψεις για να κρίνουν την επιλογή του νέου προέδρου στη Ν.Δ. Ο νέος πρόεδρος είναι υπέρ της μείωσης των δημοσίων εξόδων ή της αύξησης της φορολόγησης; Είναι υπέρ της λιγότερης αστυνόμευσης ή της μηδενικής ανοχής; Υπέρ της στενότερης σχέσης κράτους - Εκκλησίας ή του διαχωρισμού των δύο θεσμών; Υπέρ της από κοινού ελέγχου των θαλάσσιων συνόρων με την Τουρκία ή εναντίον; Υπέρ του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου που να έχει τη λέξη «γάμος» ή εναντίον της χρήσης της λέξης; Ολα με αριθμούς και χρόνους. 

Χωρίς «είμαι και με τα δύο», αφού αρκετή παπάτζα έχει πέσει τελευταία. 
Με μεγαλύτερη όλων, το «όταν ολοκληρωθούν δυο-τρεις μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής, θα βρεθούν τα ισοδύναμα προκειμένου να μην επιβληθεί ο ΦΠΑ στα σχολεία», που είπε ο Νίκος Φίλης. Με το «δυο-τρεις» να σκοτώνει με την ακρίβειά του, αφού τα έσοδα από την αύξηση του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση υπολογίζονται σε 320 εκατ. Επομένως, αν είναι δύο οι υποθέσεις πάνε από 160 εκατ. η μία, ενώ αν είναι τρεις από 107 εκατ. Και περισσεύει και 1 εκατ. ευρώ που μπορεί να το κρατήσει ο Φίλης, για να το δώσει εκεί που το χρειάζονται.

Τώρα αν υπάρχει στην Ελλάδα εταιρεία που έχει να πληρώσει 160 εκατ. φόρο είναι το γλυκό μυστικό που κάποια μέρα θα αποκαλύψει ο αγλαός Φίλης. Στο μεταξύ, κάθε υποψήφιος πρόεδρος της Ν.Δ. μπορεί να παρουσιάζει τις θέσεις του. Τόσο σαφείς που να τις καταλαβαίνει και η γιαγιά. Τόσο συνοπτικές που να χωράνε σε ένα τραπουλόχαρτο. Και στην περίπτωση που δεν έχουν αρκετό ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό, η Ελλάδα θα σφίξει τα δόντια και θα το αντέξει.