Αλέξανδρος Κασιμάτης

Η έκφραση που καθιέρωσε ο Μ. Φρίντμαν χρησιμοποιείται για να περιγράψει νομισματικές πολιτικές που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα όρια. Επειδή όμως και η απειλή του κορωνοιού ξεφεύγει από τα όρια του φυσιολογικού, τα συνήθη μέτρα για την ενίσχυση των επιπέδων ρευστότητας στην οικονομία (μειώσεις επιτοκίων, αγορές ομολόγων κλπ) δεν επαρκούν. Ο κορωνοιός αλλάζει δραστικά τη ζωή και τις συνήθειες δημιουργώντας νέα οικονομική πραγματικότητα.

Χρειάζονται θεσμικού χαρακτήρα ουσιαστικά μέτρα για τη στήριξη μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων. Μέτρα που αφορούν τις υποχρεώσεις τους προς την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες. Πρέπει να υπάρξει μέριμνα για τους εργαζόμενους και τις οικονομικές υποχρεώσεις, όσων θα υποχρεωθούν να μείνουν εκτός εργασίας. Χρειάζονται γενναία μέτρα άμεσης χρηματοδότησης, όπως πχ μειώσεις και επιστροφές φόρων. Η εξέλιξη του ιού παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη και απρόβλεπτη για τους επιστήμονες. Ασφαλείς απαντήσεις δεν υπάρχουν. Είμαστε ακόμη στην αρχή; Εξελίσσεται σε πανδημία; Πόσο βάσιμο είναι το ενδεχόμενο μετάλλαξης;

Η ζώνη του ευρώ αν θέλει να επιβιώσει με τη σημερινή της μορφή πρέπει να αποβάλει τις γερμανικές εμμονές περί δημοσιονομικής πειθαρχίας και να προετοιμαστεί κατάλληλα. Η επιδημία απειλεί το ευρωπαικό οικοδόμημα περισσότερο από την κρίση χρέους. Θυμηθείτε ότι οι σιδηροί -γερμανικοί- κανόνες για τo bail in των τραπεζών βρέθηκαν στον αέρα, όταν η Ιταλία αρνήθηκε να τους εφαρμόσει για τις τράπεζες της. Η Ιταλία -τρίτη πλέον μεγαλύτερη οικονομία- είναι από χθες σε καραντίνα. Την ίδια στιγμή η Αυστρία κλείνει τα σύνορα της στους Ιταλούς. Τουριστικά η περίοδος του Πάσχα ήδη χάθηκε. Αν παγώσει ο τουρισμός στον ευρωπαϊκό Νότο θα έχει ανάλογη αντανάκλαση στις γερμανικές εξαγωγές.

Με την επιδημία του κορονοιού είμαστε όλοι σε αχαρτογράφητα νερά και το αποδεικνύουν τα όσα συμβαίνουν στη γειτονική Ιταλία. Αν η Ευρώπη δεν ενεργήσει έγκαιρα και δυναμικά, οι οικονομικές επιπτώσεις μπορεί να αποδειχθούν χειρότερες και από την ίδια την επιδημία.