Αλέξανδρος Κασιμάτης

Είναι θεμιτό λοιπόν οι μικρότερες χώρες να αξιοποιούν κατάλληλα το φορολογικό σύστημα για να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Οι Ιρλανδοί στήριξαν την οικονομική τους ανάπτυξη στους χαμηλούς συντελεστές. Δεν μπορούμε όλοι να κατασκευάζουμε BMW και Mercedes και για αυτό είναι λογικό οι ευρωπαικές χώρες που έχουν  μικρότερες οικονομικές δυνατότητες, να δημιουργούν ένα φορολογικό σύστημα  το οποίο  θα προσελκύει επενδύσεις, εγκατάσταση ξένων επιχειρήσεων κλπ.

Η Γερμανία,  με την άνεση  της ηγεμονίας που ασκεί στην Ευρώπη, δρομολογεί την υιοθέτηση ενιαίου φορολογικού συστήματος με στόχο να χάσουν οι μικρότερες χώρες τα όποια ανταγωνιστικά  πλεονεκτήματα έχουν στο οικονομικό πεδίο.  Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε έχει ταχθεί σαφώς με δηλώσεις του υπέρ ενιαίου φορολογικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο η Ιρλανδία όσο και η Κύπρος πιέστηκαν στα πλαίσια της διάσωσης τους να αυξήσουν τους φορολογικούς συντελεστές.

Τώρα στο στόχαστρο μπαίνει  το Λουξεμβούργο. Μπορεί η Κομισιόν να έχει επικεφαλής έναν άνθρωπο που μετέτρεψε τη χώρα του σε φορολογική όαση, αναρωτιόταν  το Spiegel για τον J K Junker, ενώ ο Πρόεδρος της Κομισιόν δέχθηκε και τα πυρά της  εφημερίδας Suddeutsche Zeitung. Μάλιστα το Spiegel τα βάζει και με τους δημοσιογράφους που καλύπτουν  με την ΕΕ επειδή δεν περιποιήθηκαν όπως έπρεπε τον Junker.

Η επίθεση στον J K Junker  προφανώς κινείται και στα πλαίσια της εσωτερικής σύγκρουσης της ΕΕ για τη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική.  Αλλά είναι τεράστια υποκρισία η Ευρώπη να ανακαλύπτει έκπληκτη ένα φορολογικό σκάνδαλο στο Λουξεμβούργο. Τόσα χρόνια δεν είχαν καταλάβει τι συνέβαινε στο Μεγάλο Δουκάτο; 

Η συμφωνία 80 χωρών κατά της φοροδιαφυγής που έγινε στο Βερολίνο στα τέλη Οκτωβρίου και η «ανακάλυψη» του  φορολογικού σκανδάλου στο Λουξεμβούργο, δείχνουν ότι έχει δρομολογηθεί και είναι θέμα χρόνου η Γερμανία να επιβάλλει στην Ευρωζώνη το φορολογικό σύστημα της αρεσκείας της.