Όταν η θέληση νικά τα κινητικά προβλήματα

Εκ φύσεως το Μπότσια, ως άθλημα στο οποίο συμμετέχουν άτομα με εκτεταμένη αδυναμία κίνησης, αναδεικνύει κατ' εξοχήν αθλητές που εύκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σαν η προσωποποίηση της υπερπροσπάθειας και της θέλησης. Η Άννα Ντέντα και ο Νίκος Πανανός είναι δύο από τους αθλητές των Παραολυμπιακών που αξίζουν κάθε χειροκρότημα και όλη την ενθάρρυνση που μπορεί να τους δώσει η Ελλάδα.

Το μεγαλείο της ψυχής τους είναι τεράστιο, τους καθιστά μορφές γιγαντιαίες σε συμβολικό επίπεδο για το σύνολο της κοινωνίας. Οι ίδιοι θεωρούν ευλογία, όχι ότι κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο στο Μπότσια ζευγών κατά την φετεινή διοργάνωση των Παραολυμπιακών, αλλά απλώς και μόνο για το γεγονός πως κατάφεραν να βρεθούν στο Ρίο ντε Τζανέιρο και να αγωνιστούν με τα εθνικά χρώματα. Πέρα από αυτό όμως, η επιτυχία τους ήταν τεράστια, εφόσον για δεύτερη συνεχή διοργάνωση η ομάδα ζευγαριών BC3 του Μπότσια βρέθηκε στην τριάδα των πρώτων.



Μαζί με τον Γρηγόρη Πολυχρονίδη, η Άννα Ντέντα και ο Νίκος Πανανός βρέθηκαν στον «μικρό» τελικό του αγωνίσματος. Νίκησαν 8-1 την ομάδα της Σινγκαπούρης και πανηγύρισαν την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου. Πρόκειται για το δεύτερο συνεχόμενο μετάλλιο για τα ζευγάρια BC3 σε Παραολυμπιακούς Αγώνες, καθώς το 2012 οι Πολυχρονίδης, Πανανός και Μαρία Ελένη Κορδαλή είχαν βρεθεί επίσης στην κορυφή του αγωνίσματος. 

Στο πλευρό όλων των Ελλήνων αθλητών στο Ρίο, βρισκόταν το ΟΠΑΠ, ο οποίος ανακοίνωσε την ανανέωση της χορηγικής συνεργασίας με την Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, αποδεικνύοντας έμπρακτα για ακόμη μια φορά τη στήριξή του στην ελληνική κοινωνία και τον αθλητισμό.