Τα χρώματα που γεννά ο ήχος!

Κράτησα ως έχει την εισαγωγή του σχετικού ενημερωτικού σημειώματος: « Αν η φαντασία έχει χρώματα, τότε αυτά έχουν και τη δική τους μουσική. Αναρριχώνται στο πεντάγραμμο, συναντούν τις νότες και φτιάχνουν τις δικές τους μελωδίες». 

Πιο συγκεκριμένα, από τα χρώματα και τη ζωγραφική, ο συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου αντλεί τη δική του έμπνευση και δημιουργεί τα Συμφωνικά Ζωγραφικά Soundtracks, έργο συμφωνικό που θα παρουσιάσει σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, στις 6 και 7 Μαρτίου 2018.

Λίγες πληροφορίες παραπάνω: «Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δημήτρης Παπαδημητρίου περιηγείται στις διάφορες εποχές της ζωγραφικής τέχνης για να συνθέσει ένα μουσικό έργο. Αυτή τη φορά, όμως, εμβαθύνει στην ιδέα της συμπόρευσης των τεχνών. Αναπτύσσει, σαν ταινίες, τους πίνακες στην κρυμμένη τους διάσταση, αυτήν του Χρόνου, και ντύνει τη μουσική µε τα χρώματα που γεννά ο ήχος. Μα, πάνω από όλα, η μεγαλοφυής ματιά των ζωγράφων, διαφορετική αλλά συγκλίνουσα τελικά στη μουσική, γεννά τις συνθέσεις του».

Και φθάνουμε στο ερέθισμα: «Οι “κόσμοι” επτά σπουδαίων ζωγράφων σκιαγραφούνται µε τις νότες, μεταμορφώνονται σε μουσικά πορτρέτα και µας αποκαλύπτονται ως αυτόνομα μουσικά έργα. 

Δύο από αυτά αντλούν την έμπνευσή τους από συγκεκριμένους πίνακες και στη συναυλία παρουσιάζονται με τον αρχικό τους τίτλο. Πρόκειται για την Παιδική Συναυλία του Γιώργου Ιακωβίδη και Το νησί των Νεκρών του Άρνονλντ Μπαίκλιν. 

Τα υπόλοιπα πέντε μέρη αποτελούν την οπτική του συνθέτη πάνω στο σύνολο του έργου των ζωγράφων που ενέπνευσαν τη μουσική του και τιτλοφορούνται Κλωντ Μονέ: Αντικατοπτρισμοί του Φωτός στον Χρόνο, Τζάκσον Πόλλοκ: Οι διαδικασίες του Χάους & Οι παράξενοι Ελκυστές, Έντουαρντ Χόπερ: Η Στιγμή ως Νεκρά Φύση, Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ: Χορεύτριες και Ακροβάτισσες και Ιβάν Αϊβαζόφσκι: Μεταλλάξεις του Θανάτου στη Θάλασσα».

Τέλος, μια επισήμανση που αξίζει να καταγραφεί εδώ: «Με τα Συμφωνικά Ζωγραφικά Soundtracks, η συνεχής αλληλεπίδραση των τεχνών συντελεί εκ νέου στη γένεση του προσωπικού μουσικού υλικού του συνθέτη, αποκαλύπτοντας την ιδιαίτερη σχέση του με τα εικαστικά αλλά και τον κινηματογράφο». Ερμηνεύει, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών (ΚΟΑ) υπό την διεύθυνση του Γιώργου Μπαλατσινού. 

Info
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Συγγρού 107), 6 & 7 Μαρτίου 2018, Κεντρική Σκηνή /20:30.