Ο ίδιος έκλεισε τα 40 του χρόνια στις 5 Αυγούστου, αλλά εξακολουθεί να έχει μια αθωότητα σχεδόν παιδική και πολλά όνειρα. Όπως αυτά που έκανε μικρός, κλεισμένος στο δωμάτιό του, ή βλέποντας τη μαμά του να αναμειγνύει βαφές στο κομμωτήριό της στα διαλείμματα από το ποδόσφαιρο με τους φίλους του. Αν τον ρωτούσες τότε τι ήθελε να κάνει, θα σου έλεγε να φύγει στο εξωτερικό, να κατακτήσει τον κόσμο. Το μέλλον, όμως, του επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις. Όπως η υποκριτική, που ποτέ δεν του είχε περάσει από το μυαλό, ή ο γιος του, ο Αλέξανδρος, καρπός της σχέσης του με τη Μαρία Σολωμού. Η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές. Και εκείνος το ξέρει πια πολύ καλά.
Από τον κύριο Ποντίκη στον Eightίλα
Η clean cut εικόνα του στο Θα Βρεις το Δάσκαλό Σου έδωσε φέτος τη θέση της στον Eightίλα των Συμμαθητών. «Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με το θέμα των μαλλιών μου και μου φαίνεται περίεργο και πρωτόγνωρο που για ένα χρόνο θα είμαι έτσι. Το συζητήσαμε με τους ανθρώπους του σίριαλ και αποφασίσαμε πως έτσι μοιάζει ένας άνθρωπος ξεχασμένος στη δεκαετία του ’80, eightίλας». Αναρωτιέμαι αν οι φίλοι του του έχουν βγάλει κάποιο παρατσούκλι για το καινούριο look. «Ευτυχώς, όχι ακόμα. Είμαι σίγουρος, όμως, πως θα συμβεί άμεσα. Στο σίριαλ, πάντως, το παρατσούκλι μου είναι “λασπωτήρας”» μου λέει χαμογελώντας. Στην ομώνυμη σειρά, μια παρέα συμμαθητών που χάθηκαν μετά το σχολείο ξαναβρίσκονται μετά από είκοσι χρόνια. «Εγώ ήμουν στην τριάδα των χαλαρών, που δεν ασχολούνταν με τα μαθήματα αλλά με τη μουσική και ήθελαν μια χαλαρή ζωή. Κάποια στιγμή, μου χτυπάει την πόρτα ένας τύπος γύρω στα 17 και μου λέει “είμαι ο γιος σου”. Και ξαφνικά πρέπει να γυρίσω τούμπα τη ζωή μου, γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή μένω με τους γονείς μου και η δουλειά μου είναι να βγάζω βόλτα σκυλιά, για να κερδίζω λίγα χρήματα που μου φτάνουν για τις μπίρες μου το βράδυ». Στην πραγματική ζωή, ο Μάριος τα τελευταία χρόνια δουλεύει συνεχώς, χωρίς διαλείμματα. Όχι για χόμπι, αλλά για βιοποριστικούς λόγους. Ακόμα και όταν υπήρχε μόνο ένα σίριαλ στο Mega, δυο χρόνια πριν, το Με τα Παντελόνια Κάτω, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Τύχη; Ικανότητα; Ταλέντο; «Είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων και συγκυριών. Ζω από τη δουλειά μου, δεν είναι για μένα κάτι το ελιτίστικο, ούτε έχω πολλά περιθώρια να στοχάζομαι πάνω σε αυτό. Είναι ωραίο, όμως, να σου προτείνουν μια δουλειά και εσύ να τους δικαιώνεις».
H κρίση και η μείωση των κασέ
Όσον αφορά στο οικονομικό κομμάτι, όμως, έχει κάνει πολλές παραχωρήσεις; «Φυσικά. Έχω βάλει πολύ νερό στο κρασί μου. Για την ακρίβεια, νερό πίνω πια με λίγο χρώμα, όχι κρασί. Έχουν αλλάξει πολύ όλα τα δεδομένα, τα οποία δυστυχώς, από ό,τι βλέπω, παγιώνονται κιόλας. Δουλεύουμε πολύ περισσότερο και παίρνουμε πολύ λιγότερα χρήματα. Εννοείται πως δεν υπάρχουν λεφτά στην αγορά, αλλά το να αφιερώσεις τόσο χρόνο για να αμειφθείς με πενήντα και εξήντα τοις εκατό κάτω, συγκριτικά με τα παλιά δεδομένα, είναι σκλαβιά. Η ανάπτυξη είναι παραμύθι και οι καταστάσεις για τους περισσότερους είναι τριτοκοσμικές. Υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν για 400 ευρώ, κατάσταση Κούβας. Αν δεν είχα υποχρεώσεις, θα σκεφτόμουν να φύγω στο εξωτερικό. Με ενδιαφέρει να παλέψω και να γίνουν καλύτερα τα πράγματα εδώ, αλλά είναι τόσο ανοργάνωτα όλα, σε συλλογικό επίπεδο δεν λειτουργεί τίποτα κανονικά. Η μόνη λύση είναι να κάνεις κάτι ατομικό. Αλλά και αυτό πια μοιάζει τρελό» μου λέει για τη σημερινή κατάσταση. Δεν υπάρχει, όμως, κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να την αλλάξουμε; «Ναι, υπάρχει. Αν θέλουμε να πιστεύουμε πως έχουμε ακόμα δημοκρατία, τότε θα πρέπει να ψηφίζουμε. Εγώ, αν και ήμουν πάντα πολιτικοποιημένος, άρχισα να το κάνω στις δύο τελευταίες εκλογές. Και δεν θεωρώ αντίδραση όσους πηγαίνουν στην Ακροδεξιά ελπίζοντας να πέσει καμιά μπάτσα στη Βουλή. Μιλάμε για I.Q. Ουγκάντας. Οι τύποι που μας κυβερνούν είναι ανίκανοι και ανήμποροι. Κάνουν τσαρλατανισμούς, λες και είναι σταρλετάκια που θέλουν να κερδίσουν δημοσιότητα. Δεν πιστεύω πως συμβαίνουν αυτά στη χώρα μας, όταν παρακολουθώ το κανάλι της Βουλής, όπου έχουμε κάνει την κάθε Τσιτσιολίνα υπουργό» μου λέει οργισμένος. Μιλάει όμως στο γιο του, Αλέξανδρο, που είναι πια 9 χρόνων, για τα πολιτικά; «Ναι, σαν να είναι ενήλικας. Δεν καταλαβαίνει τα πάντα, αλλά σιγά σιγά θα γίνει κι αυτό. Με ρωτάει και του εξηγώ. Είναι όμως νωρίς, δεν θέλω να του κάνω κακό, να του ισοπεδώσω τα πάντα».
Το παιδί με τη νέα του σύντροφο
Μέχρι τις 15 Νοεμβρίου, ο ηθοποιός θα κρατάει στην αγκαλιά του την κόρη του. Η όμορφη καστανή σύντροφός του Μάρθα, με την οποία είναι μαζί εδώ και περίπου δυόμισι χρόνια, δουλεύει ως φωτογράφος και δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον καλλιτεχνικό χώρο, θα τον κάνει μπαμπά για δεύτερη φορά. Πώς προέκυψε, αλήθεια, το δεύτερο παιδί στη ζωή του; «Ήταν πραγματικά κάτι που δεν το περιμέναμε. Ο προγραμματισμός στο παιδί είναι δύσκολος, εκτός κι αν καταφέρεις να έχεις μια σχέση από μικρός, να είσαι, π.χ., με κάποια γυναίκα για αρκετό καιρό και να το αποφασίσεις. Νιώθω έτοιμος για αυτό, όχι σε επίπεδο οργάνωσης, αλλά σε συναισθηματικό. Όταν ξεκινάς μια οικογένεια, θέλεις να την κρατήσεις μέχρι το τέλος. Νομίζω πως αυτό είναι και το σωστό. Έτσι ακριβώς ήταν και με τη Μαρία (σ.σ. Σολωμού), άσχετα αν η κατάληξη δεν ήταν η ίδια. Μπορεί να χωρίσαμε, αλλά δεν είχα βάλει τελεία στο θέμα του παιδιού, ούτε είχα καμία άσχημη ανάμνηση από αυτό. Αντίθετα, ήμουν ευτυχισμένος και ένιωθα ευλογημένος για αυτή την αίσθηση, την εμπειρία και τη διαδικασία του να μεγαλώνω κάποιον άνθρωπο και να τον αγαπάω ανιδιοτελώς. Όταν γνώρισα την τωρινή μου σύντροφο, αισθάνθηκα πολύ καλά και είπα πως θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί της. Ε, το αμέσως επόμενο πράγμα ήταν το να μείνουμε μαζί και να δημιουργήσουμε τη δική μας οικογένεια». Πόσο διαφορετικός είναι σήμερα, σε σχέση με τότε; «Άλλος άνθρωπος νιώθω. Είμαι μια δεκαετία μετά, έχουν αλλάξει άπειρα πράγματα στη ζωή μου. Έτυχε να είναι και το διάστημα της κρίσης. Οι δυσκολίες βγάζουν πάντα θετικά πράγματα. Όταν είμαστε καλά, όλα είναι όμορφα. Το θέμα είναι πώς είναι όταν είσαι στα ζόρια. Στα χρόνια της ευημερίας αλλάζαμε εύκολα όλα τα πράγματα, από το αυτοκίνητο και το κινητό, μέχρι τη σχέση. Τώρα έχουμε μάθει πια να διορθώνουμε τα πράγματα, να μένουμε και να επιμένουμε, να προσπαθούμε και να συντηρούμε αυτό που έχουμε, όχι να πάμε για κάτι καινούριο».
Τι ήταν, όμως, αυτό που ένιωσε όταν πρωτοείδε τη Μάρθα και την ξεχώρισε; «Αυτό το πράγμα δεν εξηγείται. Όταν συναντάς έναν άνθρωπο που σε κάνει να νιώθεις κάτι, αυτό γίνεται αυτόματα, με μια επαφή, μια ημέρα που φέρνει τα επόμενα χρόνια. Σίγουρα, αν καταλαβαίνεις ότι θες να τον έχεις μαζί σου 24 ώρες το 24ωρο, και στα άσχημα και στα καλά σου, τότε εκεί είσαι. Κάτι μαγικό συμβαίνει και κάποια πράγματα στο συναίσθημά σου ανοίγουν και ξεκλειδώνουν αυτόματα». Πράγμα πρωτόγνωρο για τον ίδιο, μια και ποτέ δεν είχε μακροχρόνιες σχέσεις στη ζωή του. «Ναι, ισχύει αυτό. Αν βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο, όμως, όλα γίνονται. Ξέρεις, ό,τι σκέψη κι αν έχω κάνει στο μυαλό μου στα πλαίσια συζήτησης με φίλους για τις γυναίκες ή όσες φορές κι αν είχα καθίσει κάτω να γράψω πώς θα ήταν η ιδανική σύντροφος για μένα, ποτέ δεν είχα πέσει μέσα».
Όσο για την κορούλα του, που έρχεται σε λίγες μέρες, ο Μάριος είναι ενθουσιασμένος. «Ανυπομονώ να γίνω πάλι μπαμπάς. Πάντα είναι πρωτόγνωρο. Ένας καινούριος άνθρωπος σύντομα θα έρθει στη ζωή μου. Είμαι πολύ χαρούμενος. Δεν γίνεται να είμαι αλλιώς. Αν δεν είχα αυτή την ανυπομονησία και τη χαρά, δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να το κάνω. Πάντα, αν δεν το θέλεις, έχεις και μια δεύτερη επιλογή. Και εγώ το ήθελα πολύ. Δεν μου έβαλε κανείς το πιστόλι στον κρόταφο. Για να φτάσω εδώ, σημαίνει πως το έχω αποφασίσει» μου λέει. Έχουν σκεφτεί το όνομα που θα δώσουν στο κοριτσάκι τους; «Έχουμε κάποια ονόματα στο μυαλό μας, αλλά δεν έχουμε καταλήξει. Μπορώ να σου πω, όμως, πως θα είναι αρχαιοελληνικό, όπως ακριβώς και το Αλέξανδρος, που είναι το αγαπημένο μου όνομα».
Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.
