Εικοσιτέσσερις μπάντες, 24 ώρες, μια και μοναδική συναυλία

Πόση μουσική μπορείς να αντέξεις; Προτού βιαστείς να απαντήσεις, καλό θα ήταν να ρίξεις μια ματιά στη νέα συμπαραγωγή της Στέγης με το six d.o.g.s. Εικοσιτέσσερις μπάντες, 24 ώρες, μια και μοναδική συναυλία. Ένα μουσικό πείραμα που έρχεται να παίξει με τις αντοχές σου, παρουσιάζοντας μέσα σε μια μόνο ημέρα την πιο εναλλακτική, σύγχρονη και διαρκώς ανερχόμενη πλευρά της σύγχρονης αθηναϊκής σκηνής.



Περνώντας από την minimal electro των Pad trio στην experimental folk της Νεφέλης Λιούτα, από την nu disco των Space Blanket στην progressive των 2L8 και από την  heavy metal στην art rock, τα όρια του κοινού θα δοκιμαστούν σε ένα τελείως διαφορετικό πλαίσιο από αυτό που μπορεί ο καθένας να έχει συνηθίσει.

Ο αγαπημένος πολυχώρος της Αβραμιώτου με τη θρυλική αυλή, που άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα live, έχει παρελθόν σε αντίστοιχα φεστιβάλ. Εδώ και τρία χρόνια διοργανώνει το Φεστιβάλ Πολλής Μουσικής με πάνω από 70 συγκροτήματα να γεμίζουν με μουσική όλους τους χώρους του. Στο 3ο edition του φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Μάιο οι πιστοί θαμώνες του χώρου εμπιστεύτηκαν τις επιλογές του Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy) -που είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια- και έκανε το μικρό στενάκι να μοιάζει με ένα μεγάλο stage.



O The Boy - γιος του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη και της συγγραφέως Ιωάννας Καρυστιάνη- θα βρεθεί και στο φεστιβάλ «24 ώρες στο τετράγωνο» που έχει σκοπό να συγκεντρώσει την πιο σκληροπυρηνική πλευρά της μικρής Αβραμιώτου στη Λεωφόρου Συγγρού στις 8 Νοεμβρίου. Εσύ θα δεχτείς την πρόσκληση;




Δείτε το δεύτερο Φεστιβάλ Πολλής Μουσικής:



Ένα βίντεο-παρουσίαση του six d.o.g.s εδώ:

Τα συγκροτήματα που συμμετέχουν στο 24ωρο πάρτι

 .message
Το είδος μουσικής τους μπορεί να χαρακτηριστεί ως καλειδοσκοπική τέκνο. Οι συναυλίες τους είναι μια διαδικασία αποδόμησης και αναδημιουργίας των κομματιών τους, με αποτέλεσμα να είναι πάντα μοναδικά. Χρησιμοποιώντας μελωδίες επηρεασμένες από την παραδοσιακή μουσική και στιβαρά ρυθμικά patterns, δημιουργούν χορευτική μουσική σε διαφορετικά tempos.



2L8
Με τέσσερα άλμπουμ στο ενεργητικό του το συγκρότημα   έχει ήδη αποκτήσει το δικό του κοινό που δεν χάνει εμφάνισή του. Πιστοί στη θεατρικότητα που τους χαρακτηρίζει από το ξεκίνημά τους, το 2005, αλλά ταυτόχρονα άμεσοι και ωμοί, δημιουργούν περίτεχνες ενορχηστρώσεις με υπνωτιστικά επαναλαμβανόμενα μοτίβα που εμπλουτίζονται μόνο για να ανατραπούν και να αποδομηθούν στη συνέχεια. Και όλα αυτά, τραγουδώντας πάντα για την αντίσταση, την ελευθερία και την ελπίδα.



Βalinese Beast
O Γιώργος Αξιώτης και ο Ιλάν Μανουάχ μοιάζουν σαν να έχουν βαλθεί να προσδιορίσουν την πιο σύντομη απόσταση ανάμεσα στη σιωπή και τον εκκωφαντικό θόρυβο - και το ανάποδο. Οπλισμένοι με free jazz σαξόφωνα, σπιτικά electronics, samples και drum machines δημιουργούν μινιατούρες από feedback και άγρια, χαοτικά cut-ups που μπλέκουν την πανκ ενέργεια με την αυτοσχεδιαστική πρακτική, σε μια περιπλάνηση στα άκρα του ηχητικού φάσματος.

Chinese Basement
Ο Βασίλης Πανούτσος, o Φοίβος Παπαθεοδοσίου, o Ηλίας Βουρλιώτης και ο Άρης Παπαδόπουλος παίζουν μουσική από τότε που πήγαιναν σχολείο. Δηλαδή από το 2008, όταν ήταν 13 ετών. Τώρα που ενηλικιώθηκαν αποφάσισαν να συνεχίσουν να οργώνουν την Θεσσαλονίκη -από όπου ξεκίνησαν- και την Αθήνα με τη μουσική τους.

Δεσποινίς Τρίχρωμη
Τραγουδάει με μπάντες στην Αθήνα, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε στο ίντερνετ το μουσικό άλμπουμ «Πού πάνε τα μπαλόνια;», το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένο με το μικροβιβλίο (της ίδιας), «Επτά ερωτήσεις και μία», το οποίο έχει βγει και αυτό κάπου εκεί έξω με σκοπό να συναντήσει το πρώτο, ενώ διόλου απίθανο κάποια στιγμή και τα δύο μαζί να συναντήσουν κάτι τρίτο. Πιθανότατα.

Friend of Gods
Μια ομάδα προβληματισμένων (ίσως και λίγο προβληματικών), μουσικών που παίζουν ένα μείγμα post-mathcore/funk/punk/garage/metal. Τους αρέσουν οι ξεκούρδιστες μελωδίες, οι αμήχανοι ρυθμοί, ο συνδυασμός διαφορετικών ειδών και το να μπερδεύουν τους πάντες, ακόμα και τους εαυτούς τους. Είναι χαοτικοί, φωνάζουν, κοπανάνε τα όργανά τους και τσακώνονται μεταξύ τους πάνω στη σκηνή. Α! Και δεν έχουν καμία σχέση με θεούς και θρησκείες.

Glacial                                                                                                            
Όταν τα ηλεκτρονικά μέσα χαρακτηρίζουν το ντεμπούτο άλμπουμ μιας μπάντας με όρους τόσο απροσδόκητους, όπως hardcore lounge, chamber techno, elevator free jazz, και ο Ricardo Villalobos αναφέρεται σε αυτό ως «το άλμπουμ που θα ονειρευόταν να είχε κάνει ο ίδιος», τότε σίγουρα μιλάμε για κάτι πραγματικά ιδιαίτερο. Οι Lemos και Ιλάν Μανουάχ θα πραγματοποιήσουν μία από τις σπάνιες ζωντανές εμφανίσεις τους, παρουσιάζοντας υλικό από το ομώνυμο άλμπουμ τους αλλά και δείγματα από τα νέα κομμάτια που δουλεύουν αυτή την περίοδο στο στούντιο – πηγαίνοντας το πάντρεμα της basic channel αισθητικής με τη «βαλκανική» τζαζ στο επόμενο επίπεδο.

Lower Parts Showcase
Οι Άστυτεκκ και Γ, συντελεστές της αθηναϊκής δισκογραφικής εταιρείας Lower Parts, παρουσιάζουν ζωντανά, με τη βοήθεια ψηφιακών και αναλογικών οργάνων, τον ήχο που εκφράζει την εταιρεία και, κατά κάποιον τρόπο, την οριοθετεί. Acid - House - Electro – Techno.

Made By Grey
Το πολυσυλλεκτικό σχήμα του συνθέτη και παραγωγού Αντώνη Χατζημιχάλη. Συνθέσεις με ηλεκτρικές κιθάρες, μπάσο, τύμπανα, βιολί και τρομπέτα, αφηγούνται μουσικές ιστορίες χωρίς λόγια και δημιουργούν κινηματογραφικές εικόνες με ροκ υφή και συναίσθημα.

Mahakala
Ενα heavy metal κουαρτέτο από την Αθήνα, που δεν του αρέσουν οι φλυαρίες. Πότε φουριόζοι και πότε γκρουβάτοι, συνδυάζουν με ιδιαίτερη άνεση τα μαγευτικότερα στοιχεία των σημαντικότερων δεκαετιών του σκληρού ήχου. Η ατμοσφαιρική ψυχεδέλεια των ‘70s αγκαλιάζει τον εκρηκτικό αυθορμητισμό των ‘80s, ενώ το heavy rock των ‘90s ενδυναμώνεται με χαμηλά κουρδίσματα και δυνατούς ενισχυτές, κάνοντας τους Mahakala να ηχούν ταυτόχρονα σύγχρονοι και «παλιακοί». Με το εμβληματικό ντεμπούτο τους «Devil’s Music» (SMC, 2013) στις αποσκευές τους, οι Mahakala είναι αποφασισμένοι να σπείρουν τον πανικό.

Νefeli Walking Undercover 
Η Νεφέλη Λιούτα ζει και φτιάχνει τη μουσική της στην Αθήνα. Ανακατεύει τον ήχο των φυσικών οργάνων με τον ήχο των οικιακών αντικειμένων, τις καλίμπες και τα μακρινά ισοκρατήματα. Το 2011 κυκλοφόρησε ανεξάρτητα τα «Μολύβια-Κομάντος», ενώ μέσα στο 2014 αναμένεται η κυκλοφορία των «μεταμολυβικών» της τραγουδιών, για τρία από τα οποία απέσπασε το πρώτο βραβείο σύνθεσης και στίχου στους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού (2011) της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών. Οι ιστορίες της μιλάνε για τα τρένα, τις ταράτσες, τις φωτιές και τους πατεράδες μας που ξύπνησαν μικροί στη νύχτα για να τους βρει το ξημέρωμα στα θαμπά καπνοχώραφα.

Pad Trio 
To γκρουπ σχηματίστηκε το 2010 από τρεις beatmakers, τους Billa Qause, J. Melik και Kill Emil. Δουλεύοντας με παλιούς και νέους ήχους, καταθέτουν την προσωπική τους άποψη στη μουσική, ενώ το 2012 ηχογράφησαν ζωντανά την πρώτη τους δουλειά με τίτλο “Raw Sessions”.

Sancho 003 
Ο Κώστας Παντέλης, ο Φώτης Σιώτας και –όποτε θέλει και θέλουν και οι άλλοι δύο– ο Σωτήρης Ντούβας παίζουν μαζί από το 2008 και έχουν ηχογραφήσει δύο δίσκους: “We Buy Gold” (Quetempo, 2009) και “Muzga” (Inner Ear, 2012). Έχουν παίξει και γράψει μουσική για αρκετές θεατρικές παραστάσεις, όπως επίσης και για την ομάδα χορού Sinequanon. Ηχογραφούν σε πραγματικό χρόνο, δημιουργώντας τις ιδιότυπες συνθέσεις τους. Η μουσική τους έχει ρυθμικά μέρη φορτισμένα με συναισθηματισμό και νεύρο, ενώ σε άλλες στιγμές συναντά κανείς μελωδικά ξέφωτα, με έντονη την αίσθηση του ημιτελούς. Όπως λένε οι ίδιοι: «Με μεγάλη θρασύτητα ξεκινήσαμε να παίζουμε παντού. Δεν προσπαθούμε να διεκδικήσουμε ένα μουσικό χώρο, δεν έχουμε στυλ, δεν είμαστε καν συγκρότημα: είμαστε λίγο παρέα, λίγο μουσική, μια προσπάθεια να συνεννοηθούμε».

Space Blanket
Βρώμικες μπασογραμμές, συνθεσάιζερ γαλλικής nu disco, ασήκωτες μπότες και έντονος χορευτικός ρυθμός. Ένα χρόνο μετά την τελευταία τους ζωντανή εμφάνιση, το δίδυμο των Abdul και Biscuit βρίσκεται στο στάδιο της ολοκλήρωσης του πρώτου τους άλμπουμ και, με την καθοριστική συμβολή του VAG στα φωνητικά, επιστρέφει στα συναυλιακά δρώμενα της πόλης παρουσιάζοντας, μεταξύ άλλων, και νέα κομμάτια από την επερχόμενη δουλειά τους.

Sun Tank
Δύο συνοδοιπόροι μουσικοί, μετά από χρόνια τριβής σε live, studio και λοιπά δρώμενα, αποφασίζουν να στήσουν ένα πρότζεκτ με στόχο να αναδείξουν εκείνες τις ιδέες που προέκυψαν τυχαία μέσα από αυτοσχεδιαστικές φόρμες. Το μουσικό τους ιδίωμα εκφράζεται με αγνό ηλεκτρικό ήχο, ηλεκτρονικά show tunes και διάφορα beats.

Kαβούρια της Φρίκης
Ένα οπτικοακουστικό δρώμενο που βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό, συνδυάζοντας ζωντανή μουσική με περφόρμανς, βίντεο και installations. Η μουσική εστιάζει σε μοτίβα και ηχητικά τοπία που δημιουργούνται εκείνη την στιγμή, ακολουθώντας μαζί με την περφόρμανς μια προδιαγεγραμμένη δομή. Η χορογραφία, οι μάσκες, οι φωτισμοί, το ζωντανά βίντεο, η γλυπτική, το κολλάζ και οι κατασκευές είναι στοιχεία που μπορεί να συνδυαστούν μέσα στην παράσταση, διαδεχόμενα το ένα το άλλο και επικοινωνώντας διαδραστικά με τη μουσική.

Testarossa
Το κρυφό σχήμα που απροειδοποίητα εισβάλλει σε χώρους μαζικής συγκέντρωσης και μαζικής εστίασης, καλλιτεχνικά γεγονότα, γάμους, βαφτίσια και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις, για να προσφέρει κάποιες στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς.

Τεφλόν
Ένα μουσικό συγκρότημα που έχει γράψει ιστορία στο χώρο της ροκ μουσικής. Έχουν ξεχωρίσει τόσο για τις πρωτοποριακές –για την εποχή– συνθέσεις τους, όσο και για τους νεωτεριστικούς και συγκινησιακά φορτισμένους στίχους τους, τα ευφάνταστα εξώφυλλά τους, τις πειραματικές ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις τους, καθώς και τις θεαματικές συναυλίες τους.

The Boy
Μοιράζεται το ίδιο σώμα-δοχείο με τον Αλέξανδρο Βούλγαρη από την ημέρα του σεισμού του 1981. Από τότε αποφεύγει την πραγματικότητα ταξιδεύοντας στο παραλήρημα πότε με σινεμά, πότε με μουσική ή με μυθιστόρημα. Πάντως, πάντα στην οικονομική θέση και με θέα έξω από το παράθυρο. Στο 24ωρο live, θα βοηθήσει το κεντρικό μενού της ημέρας παίζοντας κομμάτια από το καινούργιο άλμπουμ που ετοιμάζει και λέγεται «Έτοιμοι».

Τhe Callas
Ένα πράγμα που δεν είναι πράγμα, ένα όμορφο πόδι, κάποιος κατουριέται και ξεκουμπώνεται στα σκοτεινά, μια βλεφαρίδα πέφτει μόνη, δύο χέρια ακουμπούν το ένα το άλλο, κάποια κοιτάζει το ρολόι της νομίζοντας πως θα την σώσει, ένα αγόρι και ένα κορίτσι ερεθισμένα, καλώδια που πάνε γύρω γύρω αλλά στην πραγματικότητα θα θέλανε να μπούνε μέσα μας, μυρωδιά τσάμπα ποτού, σάλιο που θα ήθελε να κάνει παρέα με άλλο σάλιο. Όλα τα παραπάνω θα κάνουν ό,τι θέλουν να κάνουν έχοντας μπροστά τους μια μουσική περφόρμανς του συγκροτήματος.

The East
Ρυθμικές εξάρσεις και θορυβώδεις παύσεις. Στα τραγούδια τους εντοπίζει κανείς στάνταρ rock’n’roll φόρμες, παραδοσιακούς ρυθμούς, εμβόλιμα synths και samples, που εναλλάσσονται με διαφορετικό ειδικό βάρος κάθε φορά. Επαναλαμβανόμενα μοτίβα και φωνητικά, που δεν διηγούνται αλλά υποβάλλουν ατμόσφαιρες, συμπληρώνουν τα διαστήματα ενός εκκωφαντικού ήχου που σε κυκλώνει, πότε ασφυκτικός και πότε ευφορικός. Έχουν κυκλοφορήσει ένα 10ιντσο στη six d.o.g.s records.

Rattler Proxy
Αντλώντας στοιχεία από σχήματα όπως οι Suicide και από τα συνθετικά σάουντρακ του John Carpenter εξερευνούν το τοπίο της αστικής αποξένωσης μέσα από έντονες και κλειστοφοβικές συνθέσεις. Αντικαθιστώντας συχνά τον παλλόμενο ηλεκτρονικό τους βόμβο με ψηφιακά freak-outs που ακουμπούν στη φόρμα του πρώιμου rock’n’roll, οι Rattler Proxy έχουν πλέον ολοκληρώσει τη μετάβασή τους στη δεύτερη περίοδο του σχήματος και ετοιμάζονται για την επόμενη κυκλοφορία τους στη νεοσύστατη Lurid Music. Μετά τη συνεργασία τους με το δεξί χέρι του Andrew Weatherall, Τimothy J. Fairplay, στην πρώτη τους κυκλοφορία, η δεύτερη απόπειρά τους στο βινύλιο τους βρίσκει να συνεργάζονται με τον Antoni Maiovvi και τους Jokers of the Scene.

Voyage Limpid Soun
 Παίζουν μελωδική/αρμονική ρετρό pop rock με λίγα ψυχεδελικά στοιχεία που είναι της μόδας και φωνή λίγο Sinatra, ενίοτε και φωνητικά τύπου Beach Boys. Καμιά φορά στα live τους παίζουν με λίγο πιο γκαράζ τρόπο τα κομμάτια με Farfisa και καμιά φορά πιο θεατρικά με πιάνο – ανάλογα τα κέφια. Πάντα προσπαθούν φιλότιμα να κάνουν λίγο διαφορετικά τα live μεταξύ τους και να γράφουν ποιοτικούς δίσκους. Κάνουν πρόβες και live με λόγο 400:1, λίγα δηλαδή.

Whereswilder
 Ένα ψυχεδελικό ροκ κουαρτέτο από την Αθήνα που φέρει για έμβλημα την κατσίκα. Η μουσική τους είναι άμεσα επηρεασμένη από το σκληρό ήχο της δεκαετίας του '60. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους ηχογραφήθηκε ζωντανά σε μπομπίνα, υπό την επιμέλεια του παραγωγού Άλεξ Μπόλπαση, και πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα στη six d.o.g.s records.


Νατάσα Μαστοράκου, Στάθης Δράκος