Θέμος Αναστασιάδης

Να που φάνηκαν τα πρώτα σηµάδια διάλυσης λόγω των αχρείαστων εκλογών που λέγαµε… (Και επιµένουµε: αναβάλετέ τις ακόµη και τώρα!) Η Κοµισιόν προειδοποιεί για τυχόν καθυστερήσεις που θα σηµειωθούν, ο φιλέλλην Σόιµπλε δεν κρατιέται και χύνει δηλητήριο, λέγοντας ότι είναι δικαίωµά µας η κάλπη αλλά η αλληλεγγύη δεν είναι µονόδροµος, το Δηµόσιο αρχίζει και βαράει διάλυση και αυτοί στην πιο κρίσιµη θέση -αυτή του υπουργού Οικονοµικών- έβαλαν τον Φ. Σαχινίδη, µε κριτήριο -όπως οι ίδιοι λένε- την ασυµφωνία στο ποιος θα έµπαινε στο Εσωτερικών! 

(Το οποίο τους ενδιαφέρει όχι για την πάταξη της εγκληµατικότητας, αλλά λόγω εκλογών.) Ανεξάρτητα από το πόσο καλός είναι ή δεν είναι ο εν λόγω Φίλιππος, λοιπόν, εµείς υπενθυµίζουµε ότι ο προκάτοχός του, Ευ. Βενιζέλος, ειδικά, ανέλαβε για να δώσουµε πανευρωπαϊκά το µήνυµα ότι ρίχνουµε όλο µας το βάρος στην υπόθεση µαζί µε τον Παπαδήµο. Οτι δηλαδή Greece means business, όπως λέει και ο γνωστός οικονοµικός αναλυτής Ρίτσαρντ Κουέστ στην εκποµπή του στο CNN. Ε, τώρα, τι µήνυµα στείλαµε; Οτι µόλις έκλεισε το PSI επαναπαυτήκαµε, αρχίσαµε τα κοµµατικά παιχνιδάκια και βάλαµε έναν υπουργό… υπηρεσιακό επί των Οικονοµικών, λες και τα έχουµε όλα λυµένα!

ΕΛΕΟΣ! Τουλάχιστον αφού θέλουν κάλπες, να τις στήσουν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, να τελειώνουµε προτού µπει ο Μάης! Γιατί µετά… η Μέρκελ µάς έφτασε, εµπρός βήµα ταχύ!
ΟΚ, ξέρω, τώρα θεωρητικά είναι η σειρά του Σαµαρά. Το µετανοηµένο ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε όπως κυβέρνησε, µας έφτασε στη χρεοκοπία, γλιτώσαµε στο παρά µηδέν, η Ν.Δ. δικαιώθηκε για όσα υποστήριζε, άρα είναι η σειρά της να πάρει τα ηνία. Συγχρόνως, οι παροικούντες την Ιερουσαλήµ γνωρίζουν ότι ακόµη και αν κερδίσει την αυτοδυναµία, θα αναζητήσει η ίδια µια οδό συνεργασίας µε το ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε γιατί να φορτωθεί µόνη της όλα τα πικρά ποτήρια που έχει να µας κεράσει η Ευρώπη καλοκαιριάτικα; Αρα ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ., όπως λένε οι δυνάµεις της «λογικής», πρέπει να υπερψηφιστούν, γιατί αυτό απαιτεί η συνέχεια της µνηµονιακής πολιτικής, αυτό ζητούν οι δανειστές, αυτό και ΜΟΝΟ θα αποτρέψει το χειρότερο δυνατό που µπορεί να µας συµβεί, αυτή ειδικά τη στιγµή: την ακυβερνησία. Ναι, αλλά οι καλοί λογαριασµοί δεν γίνονται χωρίς τον ξενοδόχο και στην περίπτωσή µας χωρίς τον ψηφοφόρο. Και βλέποντας τις δηµοσκοπήσεις, που βγάζουν η µία µετά την άλλη οκτώ - εννιά - δέκα κόµµατα στη Βουλή, οφείλουµε να λάβουµε υπόψη µας κάθε ενδεχόµενο. Τι γίνεται αν δεν προκύψει ούτε καν 50% και για τα δύο µεγάλα κόµµατα, κάτι που τους στερεί την ηθική πολιτική νοµιµοποίηση ακόµη κι αν έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή; Τι γίνεται αν ο ΛΑΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΛΛΙΩΣ;

Δηµοκρατία έχουµε και δεν µπορεί κανείς να απαγορεύσει στον ρηµαγµένο πολίτη να ρίξει ΨΗΦΟ ΤΙΜΩΡΙΑΣ, έστω κι αν στο τέλος τιµωρηθεί πιο πολύ… ο ίδιος! Προς το παρόν αυτή η ΨΗΦΟΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ φαίνεται να έρχεται σιωπηρά από παντού! Ο Κουβέλης παίρνει αυτούς που θέλουν να τιµωρήσουν το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, η Λούκα θέλει να πάρει όσους θα τιµωρήσουν το βενιζελικό ΠΑΣΟΚ, ο Καµµένος ψαρεύει τους «τιµωρούς» του Σαµαρά επειδή έκανε «στροφή» προ της χρεοκοπίας, ο ΣΥΡΙΖΑ όσους θέλουν να τιµωρήσουν όλη την κοινωνία και η Χρυσή Αυγή όσους τιµωρούν τον Καρατζαφέρη γιατί συνεργάστηκε µε τη µνηµονιακή συµπαράταξη. Με όποιον µιλάω βλέπω ότι βρίσκεται σε µια λογική τού ποιον θα τιµωρήσει και ΓΑΙΑ ΠΥΡΙ ΜΕΙΧΘΗΤΩ! Καθότι βασικά ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ότι αν στηρίξει τη ΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ που οδηγεί είτε σε αυτοδύναµη κυβέρνηση είτε σε συνεργασία των δύο «µεγάλων» θα δει αληθινά «φως», πρόοδο και οφέλη. Δυστυχώς και τα δύο κόµµατα ακόµη δεν έχουν πείσει ότι αποτελούν λύση σωτηρίας, ενώ οι ΕΤΑΙΡΟΙ µας, αντί να βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, ρίχνουν κάθε λίγο και λιγάκι λάδι στη φωτιά. Εντείνουν τις αµφιβολίες για το αν θα βγάλουµε το 2012, ψηφίσουµε δεν ψηφίσουµε τους «µνηµονιακούς». Ε, κάπως έτσι τρελαίνουν περισσότερο τον κόσµο.

Υπάρχει ένα σοβαρό πρόβληµα, λοιπόν, στο δίληµµα «µνηµονιακοί και σωνόµαστε ή αντιµνηµονιακοί και βουλιάζουµε» που προσπαθούν, καλώς ή κακώς, να µας θέσουν: ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙ πια, δεν πείθει. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο όχι για τα δύο µεγάλα κόµµατα και τους πολιτικούς τους (οι οποίοι έχουν λύσει τα προβλήµατα της ζωής τους χοντρά-χοντρά), αλλά για την υπόλοιπη Ελλάδα. Μπορεί από ΚΑΡΑΜΠΟΛΑ να βρεθούµε και πάλι ξαφνικά, καλοκαιριάτικα, σε τροχιά εκτός ευρώ. Αρα όποιος θέλει να θέσει αυτό το δίληµµα πρέπει να µπορεί να παρέχει και ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ µε ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΡΗΤΡΑ! Δεν τις βλέπω πουθενά, γι’ αυτό και κατανοώ όλους όσοι µου λένε παλαβοµάρες, ότι θα ψηφίσουν Κουβέλη, Καµµένο ή ΣΥΡΙΖΑ για να στείλουν τουλάχιστον ένα µήνυµα προτού µας στείλουν όλους στο οικονοµικό µνήµα. Να ακούσουµε τον κόσµο που ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ στα διλήµµατα, µπας και µπορέσουµε εγκαίρως να απαλλαγούµε όλοι απ’ αυτά. Να το δούµε και πρακτικά: να ακούσουµε και την «άλλη φωνή», γιατί… είναι πια όλο και πιο πολλοί!