Παναγιώτης Ν. Κρητικός

Παναγιώτης Ν. Κρητικός

Συμπληρώθηκαν φέτος 47 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, η οποία δεν ήταν ανώδυνη. Γιατί επισκιάστηκε από την Κυπριακή τραγωδία, από την εισβολή και την Κατοχή της μισής Κύπρου από τον Αττίλα, και η οποία σήμερα απειλείται με διχοτόμηση και οσονούπω με ενσωμάτωση της μισής Κύπρου στην νεοθωμανική Τουρκία.

4

Οι ειδικοί λοιμωξιολόγοι έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου. Όλοι τους; Ίσως όχι. Γιατί προφανώς διχάστηκαν ως προς το μέγεθος του κινδύνου σε βάθος χρόνου. Οι περισσότεροι, είναι αλήθεια, διέγνωσαν και την επικινδυνότητα και τη μεταδοτικότητα του κορωνοϊού. Γιατί περί αυτού ο λόγος.

33

Το Νοέμβριο του 2017, η λαϊκή βάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ της Δημοκρατικής Παράταξης, εξέλεξε στην ηγεσία του κινήματος, τη Φώφη Γεννηματά. Διακόσιες δώδεκα χιλιάδες πολίτες, έλαβαν μέρος σε αυτή τη δημοκρατική διαδικασία. Ήταν η δεύτερη φορά, μετά την αντίστοιχη διαδικασία του 2004, που ανέδειξε ο λαός τον Γιώργο Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου,  σε ό, τι αφορούσε τις συμμαχικές σχέσεις της χώρας (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ) τις θεμελίωνε σε ένα αδιαπραγμάτευτο, σε ένα απαράβατο δόγμα: «Εκπληρούμεν εις το ακέραιον τας υποχρεώσεις μας και διεκδικούμεν εις το ακέραιον τα δικαιώματά μας».

Στην μετά Ανδρέα περίοδο (εποχή Κων/νου Σημίτη), κυριαρχούσε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο όρος «εκσυγχρονισμός», με στόχο να αποκτήσει ο όρος αυτός ιδεολογικό περιεχόμενο. Προσωπικά δεν αποδέχθηκα τον όρο «εκσυγχρονισμός». Και δεν τον αποδέχθηκα  για έναν απλό λόγο: Επειδή είμαι σοσιαλιστής.

Την επομένη της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, έγραψα ένα ποίημα. Πήγα και το καρφίτσωσα στον τόπο της δολοφονίας (οδός Τζαβέλλα και Μεσολογγίου). Ήταν ο ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη του αδικοχαμένου. Από τότε τη μνήμη του τιμά, κυρίως η νεολαία, με πορείες και δυστυχώς με καταστροφές της πόλης, αλλά και με θανάτους αθώων από τους αναρχικούς, (Marfin).

Ο ερντογανισμός (νεοχιτλερισμός, νεοθωμανισμός, τουρκικός σωβινισμός, επεκτατισμος), όπως θέλετε ονομάστε τον, βήμα-βήμα προωθεί τους γεωπολιτικούς και γεωστρατηγικούς του στόχους. Και τους κατακτά, σταδιακά, σταθερά και ανενόχλητα: Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Καύκασος και συνεχίζει. Επόμενες επεκτατικές κινήσεις του, το Αιγαίο, η Ανατολική Μεσόγειος, η Κύπρος. Η φιλανδοποίηση της Ελλάδας και της Κύπρου, μέσα από τον αναθεωρητισμό των συνθηκών Λοζάνης και Παρισίων, είναι το επόμενο στάδιο.

Είναι ανάγκη να επισημάνουμε τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές που οριοθετούν τις θέσεις των τριών μεγαλύτερων κοινοβουλευτικών κομμάτων, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία, το ΚΙΝ.ΑΛ (ΠΑ.ΣΟ.Κ) και τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ.