Mε το ματς της διαπραγμάτευσης να έχει χαθεί από τα λάθη στον πάγκο, που άλλαζε σύστημα ανά εβδομάδα, και τη συμφωνία που πάει να υπογραφεί να μη σηκώνει παπατζιλίκια, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, από τα μεγαλύτερα ως τα μικρότερα, προσπαθούν να διαφυλάξουν τα νώτα τους.
Από τις 24 Μαΐου του 2014, όταν ένας τζιχαντιστής από τη Συρία άνοιξε πυρ μέσα στο Εβραϊκό Μουσείο των Βρυξελλών σκοτώνοντας τέσσερα άτομα, μέχρι την 22α Μαρτίου του 2017, όταν ένας τρομοκράτης έπεσε με το αυτοκίνητό του επάνω σε πεζούς στη γέφυρα του Γουέστμινστερ στο Λονδίνο σκοτώνοντας τέσσερα άτομα, τραυματίζοντας 20 και μαχαιρώνοντας στη συνέχεια έναν αστυνομικό, στην Ευρώπη είχαμε 38 τρομοκρατικές επιθέσεις.
Στην κλασική του έννοια, λαϊκισμός είναι η πρόταξη των συμφερόντων της μάζας απέναντι στα συμφέροντα της αριστοκρατίας.
Από την εποχή της ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ, το «Greek statistics» ήταν ένας ευφημιστικός όρος. Αναφερόταν σε στατιστικές όχι ακριβώς ψευδείς, αλλά ούτε και αληθινές. Με τα νούμερα και τις κατηγορίες κάπως «μαγειρεμένες» με «δημιουργική ασάφεια» έτσι ώστε να μη δείχνουν την αλήθεια, αλλά το αποτέλεσμα που ήθελε ο σεφ που τις μαγείρεψε.
Πριν από περίπου έναν μήνα τράκαρα με τη μηχανή απέναντι από την πλατεία της Αγίας Παρασκευής.
Μόνο την περασμένη εβδομάδα ομάδες κουκουλοφόρων και κρανοφόρων επιτέθηκαν σε λεωφορεία και σταθμούς και κατέστρεψαν πάνω από 100 ακυρωτικά μηχανήματα.
Στη ζωή μου μέχρι σήμερα με έχουν σταματήσει στον δρόμο για να μου ζητήσουν «ένα ευρώ γιατί είμαι στην απεξάρτηση, ρε φίλε», φωτιά για το τσιγάρο και να με ρωτήσουν πώς πάνε στην Ομόνοια. Με έχουν ρωτήσει αν θα πάρει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός και σπανιότερα ή ΑΕΚ ή ο ΠΑΟΚ αν αυτός που ρώτησε είναι αστυφύλακας, γιατί ο Δικέφαλος του Βορρά πρέπει να είναι η δημοφιλέστερη ομάδα στα Σώματα Ασφαλείας.
Τους τρεις τελευταίους μήνες υπολογίστηκε ότι πάνω από 30.000 μπλοκάκια κατατέθηκαν στην Εφορία. Σχεδόν όλα ανήκαν σε εργαζομένους που τα χρησιμοποιούσαν σπάνια ή καθόλου και οι οποίοι θέλησαν να αποφύγουν τις ασφαλιστικές επιβαρύνσεις που ισχύουν από φέτος.
Στην πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ η νοοτροπία ήταν ότι η ορθή σοσιαλιστική αντίληψη έφτανε για να γίνουν τα πάντα. Ανάμεσα στη σοσιαλιστική νέα γενιά της ΕΡΤ2 περιλαμβανόταν μια ρεπόρτερ.
Θα ήταν εντυπωσιακό ένας διευθυντής εφημερίδας να δίνει συνέντευξη στην εφημερίδα από την οποία έφυγε για τα σχέδιά του στη νέα του εφημερίδα. Οχι όμως στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ακόμα και το πιο απίθανο έχει γίνει συνηθισμένο.
Το μπλοκάκι ήταν μια λύση για να λειτουργεί ο ιδιωτικός τομέας. Ενας τρόπος να πληρώνεται κάποιος με απόδειξη χωρίς να είναι απαραίτητη η μόνιμη πρόσληψή του
Μεταπολιτευτικά, για δεκαετίες το ΠΑΣΟΚ αρχικά και η Ν.Δ. αργότερα αποφάσισαν ότι κανένας δεν έχασε ποτέ κολακεύοντας τον επίδοξο ψηφοφόρο. Ετσι, ο λαός ήταν πάντα σοφός. Εκτός αν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Τότε δεν ήταν σοφός αλλά προδομένος.
Η ιστορία με το επίδομα στους συνταξιούχους και την επιστολή συγγνώμης του Γιουκλίντ Τσακαλώτου είχε περισσότερους στόχους απ’ όσους αρχικά μπορούσε να διακρίνει κανείς.
Στο Δίκαιο του Πολέμου υπήρχε ο όρος ότι αν μια πόλη αρνιόταν να παραδοθεί και κυριευόταν κατόπιν μάχης, ο νικηφόρος στρατός είχε το δικαίωμα πλιάτσικου για δύο μέρες.
Σε άλλες πιο λογικές εποχές, 700-800 χρόνια πριν, άνθρωποι όπως ο Κώστας Ζουράρις είχαν μια αποστολή: φόραγαν μια δίχρωμη στολή και καπέλο με κουδουνάκια και έπιαναν δουλειά στην αυλή ενός βασιλιά ή ενός δούκα
Από τον Πανάγιο Τάφο μέχρι το μοίρασμα του πλεονάσματος στους πιο αδύναμους Ελληνες, η Ελλάδα την περασμένη Πέμπτη έζησε ένα απίστευτο déjà vu: ο Τσίπρας έγινε Σαμαράς και ο ΣΥΡΙΖΑ μεταμορφώθηκε σε Ν.Δ. του Δεκεμβρίου 2014, με την τότε κυβέρνηση να εκτιμά πως αν πάει σε εκλογές οι ελπίδες της θα είναι μηδαμινές, έχοντας ως αποτέλεσμα να πετάξει τα τελευταία τσιπάκια στην πράσινη εκλογική τσόχα.
Ο Φιντέλ Κάστρο ήταν ένας μεγάλος δημοκράτης, αν παραβλέψεις το γεγονός ότι για 57 χρόνια δεν έκανε εκλογές και ο αδελφός του κληρονόμησε την εξουσία, αν αγνοήσεις ότι από το 1959 υπήρξαν περίπου 15.000 εκτελέσεις και ότι η Κούβα βρίσκεται στην 161η θέση ανάμεσα σε 180 χώρες αναφορικά με την ελευθερία του Τύπου. Ο λαός λάτρευε τον Κάστρο - τόσο ώστε το 10% του πληθυσμού δραπέτευε με κάθε μέσον στη Φλόριντα.
Το 1943 η Ιωάννα Τσάτσου έγραφε για τον Κωστή Παλαμά στο ημερολόγιό της: «Χτες βράδυ μια είδηση ακατανόητη μας ήρθε. Μια είδηση ασύλληπτη.Ο γερο-Παλαμάς πέθανε. Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός».
Από τη δεκαετία του ’50 γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν με την πίστη πως ό,τι λέει η Αμερική είναι διαταγή για τα ευρωπαϊκά κράτη. Το «Αμα το πουν οι Αμερικάνοι...» ήταν το ξόρκι που κάλυπτε κάθε παπαριά που σκεπτόταν ο Ελληνας.
Το 1978 ο Βρετανός στρατηγός σερ Τζον Χάκετ έγραψε το βιβλίο «Ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Αύγουστος 1985». Ανήκει στην κατηγορία των βιβλίων «What If», αυτών δηλαδή που λαμβάνουν υπόψη μια παράμετρο και μετά προχωράνε στη μελέτη της
«Δουλεύεις για τον επόμενο εργοδότη σου»: δημοσιογραφικό αξίωμα που λέει ότι τη δουλειά που κάνεις την κάνεις καλά για να την εξαργυρώσεις στον επόμενο εργοδότη σου. Ακούγεται μισθοφορικό, αλλά είναι αλήθεια. Και ό,τι ισχύει στη δημοσιογραφία ισχύει και στην πολιτική, κάτι που γίνεται φανερό από τις κινήσεις του Πάνου Σκουρλέτη.
«Ο πρώτος αγγελιαφόρος που ενημέρωσε για την άφιξη του Λούκουλου δυσαρέστησε τόσο τον Τιγράνη που έδωσε διαταγή να τον αποκεφαλίσουν.
Μέχρι το 1963 ο Χρήστος Σαρτζετάκης δεν ήταν παρά ένας άσημος ανακριτής της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης. Με την πολιτική ηγεσία να πιέζει να περάσει τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη σαν ατύχημα, οι περισσότεροι στη θέση του θα είχαν υποχωρήσει.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει το χόμπι των αναπαραστάσεων μαχών του εμφυλίου πολέμου μεταξύ των Βορείων και τον Νοτίων Πολιτειών.
Μέχρι πριν από κάποιες δεκαετίες ο δικαστικός σε αντιστάθμισμα της ισχύος του λειτουργήματός του δεχόταν τη ζωή του μοναχού.
