Γιάννης Μπέζος-Πέτρος Φιλιππίδης: «Οι γκέι είναι κομμάτι της ζωής μας»

Στον καλλιτεχνικό και στο δημοσιογραφικό κόσμο πολύ εύκολα περιγράφουμε μια σχέση ως φιλική. Το «φιλική» βέβαια δεν αποτυπώνει την ένταση της φιλίας. Περιγράφει γενικώς και αορίστως μια σχέση. Είναι φίλοι ο Γιάννης Μπέζος με τον Πέτρο Φιλιππίδη ή απλά έχουν μια φιλική σχέση; Για να το διαπιστώσει ένας περιστασιακός παρατηρητής, θα πρέπει να εξετάσει τους κώδικες μεταξύ των δύο ηθοποιών. «Χθες μου τηλεφώνησε ο άλλος και μου είπε πως πάει μια χαρά» λέει στα πρώτα λεπτά της κοινής μας συνάντησης ο Γιάννης Μπέζος στον Πέτρο Φιλιππίδη, για να πάρει την απάντηση: «Μα σου το ’λεγα. Φαινόταν πως θα πάει έτσι». Ο διάλογος αυτός δείχνει ξεκάθαρα τη σχέση τους. Είναι φίλοι. Δεν χρειάζεται να επεξηγούν, να μακρηγορούν, όταν μιλάνε μεταξύ τους. Επικοινωνούν με το βλέμμα, έχουν τη δική τους αργκό και όταν απαντούν στις ερωτήσεις μου αλληλοσυμπληρώνονται. Ή απλώς ξεγλιστρούν με μια έξυπνη απάντηση.

Στο κυλικείο του πρώτου ορόφου του ιστορικού θεάτρου Μουσούρη υπάρχει ένα τεράστιο παράθυρο, από όπου βλέπεις τη Χρήστου Λαδά. Το βλέμμα μπορεί να φτάσει μέχρι τέρμα ψηλά, στις κορυφές του Κολωνακίου. Πίσω από το ανοιχτό παράθυρο πήραμε τις θέσεις για να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη, αφού πρώτα παρατηρήσαμε τα καινούρια ολόμαυρα αθλητικά μποτάκια Adidas του Πέτρου Φιλιππίδη. «Είναι ό,τι πρέπει για περπάτημα» σχολίασε ο φίλος του. «Φαντάζομαι πως δεν είναι η πρώτη φορά που σας γίνεται κοινή πρόταση συνεργασίας για να συμμετάσχετε σε ένα σίριαλ» ρωτάω πολύ χαλαρά, για να εισπράξω την πρώτη έκπληξη: «Όχι, είναι η πρώτη φορά. Και για το σίριαλ αυτό δεν μας έχει γίνει πρόταση. Το πήγαμε εμείς ως πρόταση» μου απαντά ο Πέτρος Φιλιππίδης. Εκείνος είναι άλλωστε που είχε την ιδέα για το σίριαλ αυτό, το οποίο θα περιγράφει τη ζωή ενός γκέι ζευγαριού που ζει κάτω από την ίδια στέγη επί είκοσι χρόνια. Ο ηθοποιός συζήτησε την ιδέα με τον παραγωγό Κώστα Ξενόπουλο και υλοποιήθηκε σεναριακά από το επιτυχημένο δίδυμο των Βασίλη Ρίσβα και Δήμητρας Σακαλή.

Και κάπως έτσι προέκυψε ο Σωκράτης (τον υποδύεται ο Γιάννης Μπέζος), ο οποίος μεγάλωσε στο Περιστέρι, από μικροαστική οικογένεια. Πεισματάρικο παιδί, που έγινε πιλότος της πολιτικής αεροπορίας. Πλέον είναι συνταξιούχος και προσπαθεί να γράψει τα απομνημονεύματά του. Άνθρωπος ευθύς, ευέξαπτος, με ιδιαίτερο και πολλές φορές δηκτικό χιούμορ. Από την άλλη, υπάρχει το «έτερόν του ήμισυ», ο Αιμίλιος (τον υποδύεται Πέτρος Φιλιππίδης), που είναι το ακριβώς αντίθετό του. Γόνος εύπορης οικογένειας, ιδιοκτήτης και διευθυντής εκδοτικού οίκου. Ευαίσθητος, ευφυής, με εκλεπτυσμένο αλλά και φαρμακερό χιούμορ, ανάλογα με τη συνθήκη. Και πάνω σε αυτά που πραγματεύεται το συγκεκριμένο σίριαλ ξεκινήσαμε την κουβέντα.

Μπορεί να ακούγεται κλισέ ερώτηση, αλλά κατά πόσο πιστεύετε πως είναι προετοιμασμένη η ελληνική κοινωνία να παρακολουθήσει την κοινή ζωή ενός γκέι ζευγαριού;
Π.Φ. Ποτέ οι κοινωνίες δεν είναι έτοιμες για μεγάλες αλλαγές, για κάτι διαφορετικό, με την έννοια πως, αν τα όρια ξεπεραστούν –εδώ υπάρχει πάντα βέβαια το ερώτημα «ποια είναι τα όρια και ποιος τα θέτει;»–, αυτό «γυρίζει» αμέσως. Δηλαδή, είναι όλα καλά όσο το θέμα δεν μας αγγίζει, όσο δεν είναι προκλητικό. Οι κοινωνίες κάνουν πως είναι έτοιμες και απλά θεωρώ πως κάποια πράγματα τα ανέχονται. Εμείς δεν πάμε να περάσουμε κάποιο μήνυμα, δεν κάνουμε αυτή τη δουλειά για να κάνουμε κάποια διακήρυξη. Είναι μια τηλεοπτική σειρά. Από την άλλη, στις μέρες μας, οτιδήποτε μπορεί να περνάει ένα μήνυμα, ακόμη και ένα απλό post στα social media μπορεί να δημιουργήσει άποψη. Πάντα κάτι λες με αυτό που κάνεις, απλώς πρέπει να καταλαβαίνουμε τι γίνεται.

Γ.Μ. Συμφωνώ. Η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη να συγχωρήσει πολλά, να ανεχτεί πολλά. Εξαρτάται από το πώς κάνουμε εμείς τη δουλειά. Διότι, αν την κάνουμε με σκοπό να προκαλέσουμε, η κοινωνία θα προκληθεί. Το ίδιο θα συνέβαινε αν ήμασταν κι εμείς θεατές. Σκοπός της σειράς δεν είναι να αναμοχλεύσει το γκέι ζήτημα. Και δεν χρειάζεται αναμόχλευση γιατί γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά πως είναι και κομμάτι της ζωής μας.



Θα δούμε δύο ρόλους που είναι καρικατούρες γκέι;
Γ.Μ. Όχι, θα δείτε δύο κανονικούς ανθρώπους, που καταλαβαίνεις πως είναι γκέι από τα συμφραζόμενα, όχι από τη συμπεριφορά τους. Άλλωστε όλοι μας έχουμε γκέι φίλους, συνεργάτες. Η πρόκληση είναι αλλού. Μπορείς να προκαλέσεις με το να είσαι πολύ βαρύς άντρας ή μια γυναίκα που προκαλεί με τη συμπεριφορά της. Ένας γκέι προκαλεί μόνο όταν το εκμεταλλεύεται για να κερδίσει κάτι.

Π.Φ. Αυτό που λέει ο Γιάννης ισχύει και για τη ζωή. Ό,τι έχει σαν στόχο την πρόκληση δεν έχει βάθος και αξία. Είναι το πιο εύκολο. Το ίδιο συμβαίνει και στη δουλειά μας. Πόσο μάλλον για δύο ανθρώπους σαν κι εμάς, που έχουμε διαγράψει μια σοβαρή πορεία και στην κωμωδία και στο θέατρο. Θα πιάσουμε τους χαρακτήρες από την ανθρώπινη πλευρά τους, ως ανθρώπους πλήρεις, με το βάθος τους, την αξία τους, και πάντα μέσα από την κωμωδία.

Συζητήσατε με γκέι ζευγάρια; Μπήκατε στη διαδικασία να παρατηρήσετε συμπεριφορές;
Γ.Μ. Τα βλέπουμε καθημερινά, δεν χρειάζεται να παρατηρήσουμε τίποτε. Δεν πιστεύω σε αυτού του είδους τις προσεγγίσεις. Αυτά είναι συνήθως ξεπατικωτούρες.

Π.Φ. Ο γκέι έχει και κάποια εξωτερικά χαρακτηριστικά, μην κρυβόμαστε. Και είναι κι αυτά ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Ως τέτοια τα βλέπουμε, όχι ως τερτίπια ή κάτι το πιασάρικο. Ό,τι γίνεται θα είναι υπό το πρίσμα της αληθοφάνειας. Δηλαδή κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι. Ε, αφού είναι ζευγάρι, δεν θα κοιμούνται μαζί; Αλλά όλα αυτά με πολλή τρυφερότητα.

Είστε υπέρ του γάμου των ομοφύλων;
Γ.Μ. Πάντα θαυμάζαμε τους ομοφυλόφιλους για την ελευθερία τους και αυτοί θέλουν να τη χάσουν! Ο γάμος, βέβαια, για να λέμε την αλήθεια, έχει νομικό χαρακτήρα. Επισφραγίζει κάτι. Θεωρώ πως οι γκέι επιμένουν πολύ σε αυτόν, γιατί τους επισημοποιεί στα μάτια της κοινωνίας.

Π.Φ. Όταν ζεις με έναν άνθρωπο σαράντα χρόνια και τον αγαπάς, θες αυτός να είναι η συνέχειά σου, να σε κληρονομήσει. Ένας γάμος σε προστατεύει και σε κατοχυρώνει νομικά.

Είστε φίλοι επί είκοσι πέντε χρόνια. Αυτή η συνεργασία θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την προσωπική σας σχέση; Δεν δημιουργεί και έναν ανταγωνισμό;
Π.Φ. Όχι, για πολλούς λόγους, που έχουν να κάνουν και με τον καθένα ξεχωριστά και με τους δύο μαζί. Είμαστε χορτασμένοι, ήσυχοι και ήρεμοι. Με αγωνία, βέβαια, για τη δουλειά μας, αλλά έχουμε ξεπεράσει τη σκέψη «ποιος έρχεται πρώτος;». Δεν μας απασχολεί καθόλου. Μας ενδιαφέρει να κάνουμε μια καλή δουλειά, που θα έχει επιτυχία.

Γ.Μ. Δεν περιμένουμε να κάνουμε καριέρα τώρα ή να κάνουμε μια τηλεοπτική επιτυχία για να κάνουμε όνομα. Είναι αστείο να το λες αυτό.

Στα είκοσι πέντε αυτά χρόνια, υπήρξαν στιγμές που δοκιμάστηκε η φιλία σας; Πώς πρωτογνωριστήκατε;
Π.Φ. Γνωριστήκαμε στο θέατρο, στην παράσταση Στο Τσακ! Δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ μέχρι σήμερα. Ο Γιάννης δεν έχει ελαττώματα.

Παρόλο που πλέον γίνονται λιγότερες παραγωγές, βλέπουμε πως δεν υπάρχει κάποιο σίριαλ που να κοκκινίζει τα μηχανάκια της AGB. Το δικό σας στοίχημα ποιο είναι;
Γ.Μ. Έχει ανοίξει το παιχνίδι, ο ανταγωνισμός είναι πιο μεγάλος. Πλέον, δεν μπορείς να πεις πως θα βγεις και θα κάνεις 50%. Τα έχουμε κάνει αυτά τα νούμερα τηλεθέασης και πρόσφατα, όχι πολύ παλιά, με το 50-50, το Ευτυχισμένοι Μαζί και άλλα. Αλλά η εποχή άλλαξε και έχουν προστεθεί νέα κανάλια, το Action24 και το Ε. Τα νούμερα τηλεθέασης δεν είναι ο μόνος παράγοντας που ορίζει την επιτυχία. Υπάρχουν σειρές που κάποτε έκαναν θυελλώδη νούμερα αλλά πέρασαν στη λήθη και άλλες που δεν έκαναν αλλά τις βλέπουμε ακόμη. Αυτό ισχύει και για το θέατρο. Μετράει να κόβεις πολλά εισιτήρια, αλλά δεν παίζει ρόλο μόνο αυτό. Σήμερα τα επιτυχημένα νούμερα τηλεθέασης κινούνται σε φυσιολογικά επίπεδα. Δεν είναι εκείνα τα 60άρια που γίνονταν παλιά. Τελείωσαν αυτά.

Π.Φ. Θεωρώ πως είναι λάθος να δημοσιοποιούνται τόσο τα νούμερα τηλεθέασης όσο και των εισιτηρίων, για να τα γνωρίζει κάποιος που δεν τον αφορούν ή δεν τον επηρεάζουν άμεσα. Η τέχνη δεν είναι κρατικό μηχάνημα, δεν χρειάζεται η διαφάνεια.

Θα σηκωθείτε την επομένη της πρεμιέρας για να δείτε τα νούμερα;
Π.Φ. Εννοείται, γιατί είναι μέρος της δουλειάς μας. Αυτή είναι η διαφορά που σας εξηγούσα παραπάνω.

Γ.Μ. Πάντα τα κοιτάζω.

Θα στενοχωρηθείτε εάν τα νούμερα είναι άσχημα ή, αντίστοιχα, θα ενθουσιαστείτε αν είναι καλά;
Γ.Μ. Όταν τα νούμερα δεν είναι καλά, απλά προβληματίζεσαι.

Αν σας ζητούσαν να επιλέξετε μια ταινία από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο για να γυριστεί ξανά και να σκηνοθετήσει ο ένας τον άλλο, ποια θα επιλέγατε;
Γ.Μ. Το Μια Ζωή την Έχουμε με τον Πέτρο στο ρόλο του Χορν.

Π.Φ. Θα έκανα μια νέα ταινία, το βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου Άρης, ο Αρχηγός των Ατάκτων (σ.σ. βιβλίο για τη ζωή του Άρη Βελουχιώτη) και θα ήθελα ο Γιάννης να παίξει τον Βελουχιώτη.

Στις ΗΠΑ υπάρχει σίριαλ (σ.σ. το House of Cards) στο οποίο ο επίδοξος πρόεδρος κάνει διάφορες μηχανορραφίες για να ανέλθει στην εξουσία, και μάλιστα διαπράττει φόνους με τα ίδια του τα χέρια. Στην Ελλάδα θα μπορούσε να παίξει κάτι ανάλογο;
Π.Φ. Δεν θα μπορούσε, γιατί είμαστε πιο αγνός λαός από τους Αμερικανούς.​

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ