Ρωσία: Ποιοι είναι οι 10 από τους 20 ισχυρότερους ολιγάρχες που δεν έχουν υποστεί ακόμη κυρώσεις
Μεγιστάνες του χάλυβα, των λιπασμάτων και των ορυκτών που μπορούν να συναλλάσσονται ελεύθερα σε παγκόσμιο επίπεδο παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία – Το Bloomberg αναλύει τους λόγους για τους οποίους οι χώρες της Δύσης διστάζουν να τους «αγγίξουν» - Δείτε αναλυτικά ποιοι είναι και τις περιουσίες τους
Κυρώσεις σε πρόσωπα, οργανισμούς, μέχρι και γιοτ έχει επιβάλλει η Δύση στη Ρωσία ως αντίμετρα για την εισβολή στην Ουκρανία, σε έναν πόλεμο με καταστροφές πόλεων και θανάτους αμάχουν που μαίνεται για περισσότερο από έναν μήνα.
Από την πρώτη στιγμή, οι λεγόμενοι Ρώσοι ολιγάρχες , ανάμεσά τους και ο πασίγνωστος Ρομάν Αμπράμοβιτς, μπήκαν στο στόχαστρο χωρών της Δύσης οι οποίοι είδαν προσωπικά τους περιουσιακά στοιχεία να κατάσχονται σε μία προσπάθεια να ασκηθεί ασφυκτική πίεση στο περιβάλλον του Βλαντιμίρ Πούτιν. Άλλωστε πολλοί από αυτούς βρίσκονται στον στενό κύκλο συμβούλων και συνεργατών τρόπον τινά του ίδιοι του Ρώσου προέδρου. Συνολικά, μεγιστάνες συνολικής αξίας τουλάχιστον 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων πριν από την έναρξη του πολέμου έχουν πληγεί από κυρώσεις.
Κατατοπιστική είναι η έρευνα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg και των δημοσιογράφων Stephanie Baker και Tom Maloney οι οποίοι σε εκτενές άρθρο τους φανερώνουν πώς, γιατί και ποιοι είναι οι ολιγάρχες που αυτή τη στιγμή συνεχίζουν να κάνουν business σε παγκόσμιο επίπεδο παρά τον επιθετικό πόλεμο του Πούτιν.
Παρά το μπαράζ, ωστόσο, των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί, οι μισοί από τους 20 ισχυρότερους ολιγάρχες της Ρωσίας φαίνεται πως έχουν αποφύγει να τους επιβληθούν μέτρα και οι λόγοι είναι αρκετοί. Η προσπάθεια απομόνωσης της Ρωσίας από τη διεθνή χρηματοδότηση και πίεσης προς τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν – ελαχιστοποιώντας παράλληλα τις επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία – οδήγησε το Ηνωμένο Βασίλειο να επιβάλει κυρώσεις σε 10 από τους πλουσιότερους δισεκατομμυριούχους και την Ευρωπαϊκή Ένωση εννέα. Αντίθετα, οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει κυρώσεις μόνο σε τέσσερις.
Όπως προκύπτει από την έρευνα, μόνο τρεις από τους 20 πλουσιότερους ολιγάρχες εμφανίζονται και στις τρεις λίστες, με τέσσερις από τους πέντε να μην έχουν υποστεί κυρώσεις ούτε από την ΕΕ, ούτε από τις ΗΠΑ, ούτε και από την Μεγάλη Βρετανία.
«Επικεφαλής» είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Ποτάνιν, ένας μεγιστάνας των μετάλλων που η περιουσία του στις 18 Φεβρουαρίου ανερχόταν στα 30 δισ. δολάρια. Αυτή τη στιγμή, ο πλουσιότερος από τους ολιγάρχες που έχουν υποστεί κυρώσεις είναι ο Alexey Mordashov, ο κύριος μέτοχος της Severstal PJSC, της τέταρτης μεγαλύτερης χαλυβουργίας της Ρωσίας, ο οποίος είδε την ΕΕ να δεσμεύει τα περιουσιακά του στοιχεία στις 28 Φεβρουαρίου και το Ηνωμένο Βασίλειο δύο εβδομάδες αργότερα.
Ο μεγιστάνας της ενέργειας, Leonid Mikhelson, ο μεγιστάνας του χάλυβα Vladimir Lisin και ο Vagit Alekperov, πρόεδρος του πετρελαϊκού κολοσσού Lukoil PJSC, είναι μεταξύ των άλλων πλουσιότερων Ρώσων που δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις. Όπως επισημαίνει το Bloomberg η παρακολούθηση των κυρώσεων που επιβλήθηκαν παραμένει δύσκολη, καθώς η Ουάσιγκτον, οι Βρυξέλλες και το Λονδίνο εκδίδουν κυρώσεις κατά βούλησιν και χωρίς απαραίτητα να υπάρχει συνεννόηση μεταξύ τους. Αντίστοιχα η Αυστραλία, ο Καναδάς και η Ιαπωνία έχουν επιβάλει τους δικούς τους περιορισμούς.
Γιατί δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις σε όλους
Κλείσιμο
Στο ερώτημα λοιπόν, γιατί δεν βρίσκονται όλοι οι Ρώσοι ολιγάρχες σε κάποια λίστα κυρώσεων μία και μόνο απάντηση δεν υπάρχει. Σύμφωνα με το Bloomberg, το οποίο επικαλείται αναλύσεις ειδικών σε θέματα κυρώσεων το να επιβληθούν κυρώσεις σε συγκεκριμένα πρόσωπα δεν είναι μία απλή διαδικασία, καθώς σε έναν βαθμό δεν επηρεάζεται μόνο το πρόσωπο, ούτε η πατρίδα του στην οποία δραστηριοποιείται κυρίως, αλλά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επηρεαστεί αρνητικά και η χώρα που επιβάλλει της κυρώσεις, εάν οι δραστηριότητές του επεκτείνονται και εκεί. Άλλωστε ειδικά οι Ρώσοι ολιγάρχες δραστηριοποιούνται σε μεγάλο βαθμό εντός και εκτός Ρωσίας με σημαντικά μερίδια σε τεράστιες εταιρείες ενέργειας, μετάλλων και λιπασμάτων σε πολλές χώρες του πλανήτη.
«Υπάρχουν λόγοι να κυνηγάς ορισμένους ολιγάρχες και υπάρχουν λόγοι να κρατάς μερικούς σε εκκρεμότητα», λέει στο Bloomberg ο Τζον Σμιθ, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μονάδας κυρώσεων του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, του Γραφείου Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων (OFAC), μέχρι τον Μάιο του 2018, και τώρα είναι συνεργάτης στη δικηγορική εταιρεία Morrison & Foerster στην Ουάσιγκτον, DC «Μπορεί είτε επειδή πιστεύεται ότι δεν είναι στο κέντρο αποφάσεων του Κρεμλίνου, είτε οι όποιες κυρώσεις μπορεί να είναι δύσκολο να σχεδιαστούν έτσι ώστε να έχουν τις λιγότερες επιπτώσεις στις χώρες που τις επιβάλλουν».
Άλλωστε, οι ΗΠΑ έμαθαν από την εμπειρία του 2018, όταν επέβαλαν κυρώσεις στον δισεκατομμυριούχο Oleg Deripaska, ο οποίος έλεγχε την United Co. Rusal International PJSC, τη μεγαλύτερη εταιρεία αλουμινίου στον κόσμο εκτός Κίνας. Αυτό προκάλεσε τις παγκόσμιες τιμές να εκτιναχθούν στα ύψη, επανερχόμενες σε σταθεροποίηση μόνο αφού ο Deripaska συμφώνησε να παραιτηθεί από τον έλεγχο της Rusal το 2019.
Πώς επηρέασαν οι κυρώσεις τους Ρώσους δισεκατομμυριούχους;
Ορισμένοι Ρώσοι στοχοποιήθηκαν λόγω των σαφών δεσμών τους με κρατικές εταιρείες, ανεξάρτητα από την καθαρή τους περιουσία: ο Igor Shuvalov, πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, είναι τώρα πρόεδρος της κρατικής τράπεζας VEB, ενώ ο Sergey Ivanov είναι διευθύνων σύμβουλος της κρατικά ελεγχόμενης εταιρεία διαμαντιών Alrosa PJSC και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Gazprombank.
Οι άνευ προηγουμένου κυρώσεις μπορεί να επεκτάθηκαν σε μεγάλο μέρος του πλανήτη, ωστόσο οι πλούσιοι Ρώσοι, μετακίνησαν όσο πρόλαβαν περιουσιακά στοιχεία με αποτέλεσμα πολλές χώρες, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία να προχωρήσουν σε κατασχέσεις ακόμη και γιοτ και ιδιωτικών αεροσκαφών. Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς, ο μεγαλύτερος μέτοχος της δεύτερης μεγαλύτερης εταιρείας παραγωγής χάλυβα της Ρωσίας, Evraz Plc, πουλά την ποδοσφαιρική ομάδα της Τσέλσι μετά από τις κυρώσεις από το Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ.
Ο Alisher Usmanov, ο οποίος κατέχει το 49% της USM, η οποία ελέγχει την εταιρεία παραγωγής χάλυβα και σιδηρομεταλλεύματος Metalloinvest, υπέστη κυρώσεις από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ. Είχε ήδη μεταβιβάσει το μεγαλύτερο μέρος της ακίνητης περιουσίας του και άλλης περιουσίας του σε αμετάκλητα καταπιστεύματα των οποίων δεν είναι πλέον δικαιούχος.
Αυτή η κίνηση έχει περιπλέξει τις προσπάθειες της αμερικανικής κυβέρνησης να μπλοκάρει την περιουσία του, συμπεριλαμβανομένου του μήκους 156 μέτρων γιοτ του, Dilbar, που τώρα βρίσκεται στο Αμβούργο της Γερμανίας. Οι ανησυχίες για πιθανές επιπτώσεις στην αγορά έγιναν γρήγορα σαφείς, παρόλο που ο Usmanov πιστεύεται ότι κατέχει λίγο λιγότερο από το 50%, το όριο στο οποίο οι κυρώσεις επιβάλλονται στις εταιρείες του. Αφού οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις στον Ουσμάνοφ στις 3 Μαρτίου, μπλοκάροντας τα προσωπικά του περιουσιακά στοιχεία, το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ έκανε στροφή την ίδια μέρα και εξέδωσε άδειες που επιτρέπουν σε οποιεσδήποτε εταιρείες που ανήκουν στην πλειοψηφία τους, άμεσα ή έμμεσα, να συνεχίσουν να λειτουργούν.
Οι πλουσιότεροι Ρώσοι που έχουν υποστεί κυρώσεις
Ο Μορντάσοφ είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Severstal, της τέταρτης μεγαλύτερης χαλυβουργίας της Ρωσίας. Κατέχει επίσης μερίδια στην εταιρεία παραγωγής εξοπλισμού παραγωγής ενέργειας Power Machines και στην TUI, έναν ευρωπαϊκό ταξιδιωτικό πράκτορα. Έχει επενδύσεις στον National Media Group, στην Bank Rossiya και στον τηλεπικοινωνιακό φορέα Rostelecom. Την ίδια μέρα που του επιβλήθηκαν κυρώσεις, μετέφερε τον έλεγχο ενός μεριδίου περίπου 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων στη Nordgold στη σύζυγό του, Μαρίνα Μορντάσοβα, στην οποία δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις.
Ο Ουσμάνοφ κατέχει το 49% της USM, ενός επενδυτικού ομίλου με έδρα τη Ρωσία που ελέγχει τη Metalloinvest, τη μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής σιδηρομεταλλεύματος της Ρωσίας, και τη MegaFon, μια εταιρεία τηλεπικοινωνιών. Έχει επίσης μερίδια στην AliExpress Russia Holding και στην Akkermann Cement, και ελέγχει την Kommersant, μια ρωσική εφημερίδα.
Ο Melnichenko είναι ο ιδρυτής της EuroChem, παραγωγού ορυκτών λιπασμάτων και αγροτικών προϊόντων. Κατέχει επίσης το μεγαλύτερο μέρος της Suek, του μεγαλύτερου προμηθευτή θερμικού άνθρακα της Ρωσίας. Οι άλλες επενδύσεις του Melnichenko περιλαμβάνουν συμμετοχές σε ακίνητα και μερίδιο στη Rosseti Siberia, έναν εισηγμένο διανομέα ηλεκτρικής ενέργειας στη Ρωσία.
Ο Vekselberg είναι πρόεδρος της Renova, του επενδυτικού ομίλου που έχει μερίδιο στην United Co. Rusal, τον μεγαλύτερο παραγωγό αλουμινίου της Ρωσίας. Η εταιρεία με έδρα τις Μπαχάμες κατέχει επίσης μετοχές στους κατασκευαστές εξοπλισμού Sulzer και Oerlikon. Κατέχει περιφερειακά αεροδρόμια στη Ρωσία και πούλησε το 12,5% μιας ρωσικής πετρελαϊκής επιχείρησης για 7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2013.
Ο Timchenko ελέγχει τον Όμιλο Volga, μια εταιρεία με έδρα τη Ρωσία με συμφέροντα στην ενέργεια, τις μεταφορές και τις κατασκευές. Οι μεγαλύτερες συμμετοχές του περιλαμβάνουν το 23,5% της εισηγμένης εταιρείας παραγωγής φυσικού αερίου Novatek και το 14,5% του κατασκευαστή χημικών Sibur. Η Novatek είναι υπεύθυνη για το 10% περίπου της παραγωγής φυσικού αερίου της Ρωσίας.
Ο Αμπράμοβιτς είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Evraz, της δεύτερης μεγαλύτερης χαλυβουργίας της Ρωσίας. Κατέχει μερίδια στη Norilsk Nickel, τον μεγαλύτερο παραγωγό εξευγενισμένου νικελίου στον κόσμο, και στην Chelsea του Λονδίνου. Έκτισε την περιουσία του από μερίσματα και πωλήσεις ιδιωτικοποιημένων περιουσιακών στοιχείων που απέκτησε από την πρώην Σοβιετική Ένωση, συμπεριλαμβανομένων των Sibneft και Aeroflot.
Η οικογένεια του Kerimov ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της Polyus, του μεγαλύτερου παραγωγού χρυσού στη Ρωσία. Η εταιρεία εξόρυξης και εξερεύνησης που εδρεύει στη Μόσχα—ανεπηρέαστη από κυρώσεις—παρήγαγε 2,8 εκατομμύρια ουγγιές χρυσού το 2020 και ελέγχει τα δικαιώματα για περισσότερα από 61 εκατομμύρια ουγγιές σε αποδεδειγμένα αποθέματα. Ο Kerimov έχει επίσης πραγματοποιήσει επενδύσεις στον τομέα των ακινήτων της Μόσχας.
Ο Rashnikov είναι ο πρόεδρος της Magnitogorsk Iron & Steel Works, μιας Ρωσικής εταιρείας παραγωγής χάλυβα και σωλήνων. Η εισηγμένη εταιρεία είχε έσοδα 11,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2021. Ο Ράσνικοφ απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών της τη δεκαετία του 1990 αγοράζοντας μετοχές που διανεμήθηκαν από τη ρωσική κυβέρνηση σε εργάτες εργοστασίων μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Fridman είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Alfa Group, μιας επενδυτικής εταιρείας που κατέχει μερίδια στην Alfa Bank, την πέμπτη μεγαλύτερη τράπεζα της Ρωσίας, και την X5, μια ρωσική εταιρεία λιανικής πώλησης τροφίμων. Μέσω της LetterOne με έδρα το Λουξεμβούργο, κατέχει μερίδια στη γερμανική εταιρεία παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου Wintershall DEA και στη διεθνή εταιρεία κινητής τηλεφωνίας Veon. Οι μετοχές του στη LetterOne έχουν παγώσει ως αποτέλεσμα των κυρώσεων και έχει παραιτηθεί από το διοικητικό συμβούλιο.
Ο Khan είναι εταίρος στην Alfa Group, μια επενδυτική εταιρεία που κατέχει μερίδια στην Alfa Bank, την πέμπτη μεγαλύτερη τράπεζα της Ρωσίας, και την X5, μια ρωσική εταιρεία λιανικής πώλησης τροφίμων. Μέσω της LetterOne με έδρα το Λουξεμβούργο, ο δισεκατομμυριούχος κατέχει επίσης μερίδιο στην ευρωπαϊκή εταιρεία παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου Wintershall DEA και στη διεθνή εταιρεία κινητής τηλεφωνίας Veon.
Είναι αποτελεσματικές οι κυρώσεις;
Ένα μήνα μετά την εισβολή, η Ρωσία είναι πλέον η χώρα με τις περισσότερες κυρώσεις στον κόσμο. Το πάγωμα των αποθεματικών της κεντρικής τράπεζας και η απομάκρυνση ορισμένων τραπεζών από το διεθνές σύστημα πληρωμών έπληξαν το ρούβλι και προκάλεσαν τη χώρα στα πρόθυρα μιας χρεοκοπίας.
Ωστόσο, η ανάλυση του Bloomberg για χιλιάδες αρχεία κυρώσεων δείχνει ότι υπάρχουν εντυπωσιακές διαφορές μεταξύ των κυρώσεων που επιβάλλονται από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ.
Συνολικά, οι ΗΠΑ έχουν παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία 852 ατόμων, η Ευρωπαϊκή Ένωση 775 και το Ηνωμένο Βασίλειο 982. Ωστόσο, πολλές από αυτές τις κυρώσεις δεν αλληλεπικαλύπτονται. Ενώ σε σχεδόν 550 άτομα έχουν επιβληθεί κυρώσεις τόσο από το Ηνωμένο Βασίλειο όσο και από την ΕΕ, το κοινό έδαφος με τις ΗΠΑ είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί.
Ακόμη και οι ειδικοί δυσκολεύονται να ξεμπλέξουν τα νήματα, λέγοντας ότι οι αποκλίσεις θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων. «Σίγουρα δεν βλέπω πουθενά κανένα μοτίβο», λέει ο George Voloshin, ειδικός σε κυρώσεις που παρακολουθεί τη Ρωσία ως διευθυντή της Aperio Intelligence με έδρα το Παρίσι. «Εξακολουθώ να μην πιστεύω ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής βρίσκονται στην ίδια σελίδα όσον αφορά τη στρατηγική, αν και ισχυρίζονται ότι έχουν κάποιο συντονισμό».
Πλουσιότεροι Ρώσοι χωρίς να έχουν υποστεί κυρώσεις
Όπως αναφέρει το Bloomberg, πολλοί δισεκατομμυριούχοι δραστηριοποιούνται σε ζωτικής σημασίας παγκόσμιους τομείς βασικών εμπορευμάτων και κατέχουν σημαντικά μερίδια σε μεγάλες εταιρείες που προμηθεύουν δυτικά έθνη. «Ένας πρωταρχικός στόχος των κυρώσεων πρέπει να είναι να βλάψουμε τον στόχο των κυρώσεων περισσότερο παρά να βλάψουμε τον εαυτό μας», λέει ο Smith. «Όταν μιλάτε για φυσικό αέριο, η Ευρώπη χρειάζεται ακόμα τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα κοιτάξουν πολύ προσεκτικά για να δουν ποια προϊόντα από τη Ρωσία μπορεί να είναι σχεδόν απαραίτητα για εμάς και τις εταιρείες τρίτων χωρών και θα προσπαθήσουν να αποφύγουν αυτές τις επιπτώσεις».
Για παράδειγμα, ο Potanin, ο οποίος έκανε την περιουσία του τη δεκαετία του 1990, είναι ένας από τους βασικούς ολιγάρχες της Ρωσίας και παραμένει ακόμη χωρίς κυρώσεις. Είναι ένας από τους πολλούς μεγιστάνες που έπαιξαν χόκεϊ με τον Πούτιν και βοήθησαν το Κρεμλίνο να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι το 2014. Στον απόηχο της εισβολής έχασε πολυπόθητες θέσεις σε πολιτιστικά ιδρύματα των ΗΠΑ και εξέπληξε πολλούς επικρίνοντας τα σχέδια του Κρεμλίνου για κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων ξένων εταιρειών που αποχώρησαν από τη Ρωσία.
Ο Potanin κατέχει το 36% της MMC Norilsk Nickel PJSC, καθιστώντας τον μεγαλύτερο μέτοχο σε μια εταιρεία που αντιπροσωπεύει περίπου το 10% του εξευγενισμένου νικελίου και το 40% της παγκόσμιας παραγωγής παλλαδίου - ζωτικής σημασίας για την κατασκευή ημιαγωγών, ήδη σε έλλειψη πριν από τον πόλεμο.
Ο Potanin είναι ο πρόεδρος της Norilsk Nickel, του μεγαλύτερου παραγωγού νικελίου υψηλής ποιότητας στον κόσμο. Κατέχει περίπου το ένα τρίτο της εταιρείας με έδρα τη Dudinka στη Ρωσία, η οποία είχε έσοδα 17,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2021. Οι άλλες επενδύσεις της Potanin περιλαμβάνουν το μερίδιο ελέγχου στην Petrovax Pharm, μια ρωσική φαρμακευτική εταιρεία.
Ο Mikhelson είναι ο διευθύνων σύμβουλος της Novatek, του μεγαλύτερου μη κρατικού παρόχου φυσικού αερίου στη Ρωσία. Ο δισεκατομμυριούχος κατέχει περίπου το ένα τέταρτο της εισηγμένης εταιρείας, η οποία παράγει περίπου το 10% του φυσικού αερίου της χώρας. Κατέχει επίσης μερίδιο 30,6% στην πετροχημική εταιρεία Sibur.
Ο Lisin είναι ο πρόεδρος της Novolipetsk Steel, της μεγαλύτερης χαλυβουργίας της Ρωσίας. Η εισηγμένη εταιρεία παρήγαγε 15,7 εκατομμύρια μετρικούς τόνους ακατέργαστου χάλυβα και είχε έσοδα 16,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2021. Κατέχει επίσης τη Freight One, εταιρεία σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών στη Ρωσία.
Ο Alekperov είναι ο πρόεδρος της Lukoil, της εισηγμένης εταιρείας παραγωγής περίπου του 2% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου. Η εταιρεία με έδρα τη Μόσχα απασχολεί περισσότερους από 100.000 ανθρώπους και είχε έσοδα 125,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2021. Ο Alekperov's εισέπραξε περισσότερα από 5 δισεκατομμύρια δολάρια σε μερίσματα. Είναι επίσης συνιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας Σπαρτάκ Μόσχας.
Ο Prokhorov ίδρυσε την Onexim Group, μια εταιρεία με έδρα τη Μόσχα με συμφέροντα στον τραπεζικό τομέα, τις ασφάλειες και την ακίνητη περιουσία. Κατέχει επίσης μερίδια στις τράπεζες Renaissance Capital και Renaissance Credit. Ο Προκόροφ ήταν ιδιοκτήτης της ομάδας μπάσκετ των Μπρούκλιν Νετς και της έδρας της πριν τα πουλήσει στον άλλο δισεκατομμυριούχο Τζο Τσάι.
Ο γνωστός σε εμάς τους Έλληνες Ριμπολόβλεφ, λόγω του ότι έχει αγοράσει το νησί του Ωνάση, τον Σκορπιό, πούλησε δύο ρωσικές εταιρείες παραγωγής λιπασμάτων για περισσότερα από 7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2010 και το 2011. Επίσης πούλησε σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια μετοχών Uralkali στην αρχική δημόσια προσφορά της εταιρείας το 2007 και αγόρασε μια συλλογή έργων τέχνης, κοσμημάτων, κατοικιών, γιοτ καθώς και μερίδια στην Τράπεζα Κύπρου και τον ποδοσφαιρικό σύλλογο AS Monaco. Την τελευταία δεκαετία είναι κάτοικος Μονακό.
Ο Kantor είναι ο πλειοψηφικός μέτοχος της Acron, μιας ρωσικής εταιρείας παραγωγής ορυκτών λιπασμάτων. Η εταιρεία με έδρα το Velikiy Novgorod είχε παραγωγή άνω των 7 εκατομμυρίων τόνων και έσοδα 1,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2020. Ο δισεκατομμυριούχος κατέχει επίσης τη μεγαλύτερη συλλογή στον κόσμο πρωτοποριακής τέχνης του 20ου αιώνα.
Ο Fedun είναι αντιπρόεδρος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Lukoil, μιας ρωσικής εταιρείας παραγωγής πετρελαίου. Ηγήθηκε της ιδιωτικοποίησης της εταιρείας με έδρα τη Μόσχα και διατηρεί με την οικογένειά του περίπου το 12% αυτής. Ο Fedun έχει συγκεντρώσει περισσότερα από 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε μερίσματα από το μερίδιό του στη Lukoil. Είναι επίσης συνιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας Σπαρτάκ Μόσχας.
Ο Abramov είναι συνιδρυτής της Evraz, της δεύτερης μεγαλύτερης χαλυβουργίας στη Ρωσία. Κατέχει το 19,3% της εταιρείας καθώς και το 1,6% της Norilsk Nickel, του μεγαλύτερου παραγωγού νικελίου στον κόσμο. Άλλα συμφέροντα περιλαμβάνουν το 40% της Truphone με έδρα το Λονδίνο και το 19,3% της Ρωσίας Forest Products Group, μια επιχείρηση ξυλείας και μεταφορών στη Σιβηρία.
Ο Guryev είναι ο ιδρυτής και ο μεγαλύτερος μέτοχος της Phosagro, του μεγαλύτερου κατασκευαστή φωσφορικών λιπασμάτων στην Ευρώπη. Η εταιρεία με έδρα τη Μόσχα παράγει αμμωνία, λιπάσματα με βάση το άζωτο και φωσφορικά άλατα ζωοτροφών για παραγωγούς γεωργικών προϊόντων σε περισσότερες από 100 χώρες. Ανέφερε έσοδα 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2020.
Σημειώνεται επίσης πως αρκετοί μεγιστάνες χάλυβα έχουν γλιτώσει τις κυρώσεις, ακόμη και όταν η ΕΕ επέβαλε απαγόρευση στις εισαγωγές ορισμένων ρωσικών προϊόντων χάλυβα, μια κίνηση που αναμένεται να κοστίσει στη Ρωσία 3,3 δισεκατομμύρια ευρώ (3,6 δισεκατομμύρια δολάρια) σε χαμένα έσοδα από τις εξαγωγές.
Πέρα από τους δισεκατομμυριούχους, υπάρχουν και άλλες λιγότερο γνωστές αλλά πολιτικά συνδεδεμένες προσωπικότητες που δεν έχουν επηρεαστεί καθόλου.
Με τις σελίδες διαδικτυακού στοιχηματισμού να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο, είναι σημαντικό να επιλέγουμε πλατφόρμες με εμπειρία στον χώρο, που έχουν αποδείξει την αξιοπιστία τους, έχοντας μια μεγάλη πορεία στη βιομηχανία του iGaming.
