Γυναικολογικοί καρκίνοι: Από την απλή κλινική εξέταση γίνεται η διάγνωσή τους

Στις βασικές αρχές του γυναικολογικού ελέγχου, δηλαδή στην εμπεριστατωμένη κλινική εξέταση και τη λήψη πλήρους ιστορικού της γυναίκας, επιστρέφουν οι ειδικοί, αναζητώντας την πρώιμη διάγνωση τυχόν κακοήθειας. Κι αυτό διότι διαπιστώνουν πως πολλές γυναίκες δεν δίδουν τη δέουσα σημασία στον γυναικολογικό έλεγχο, προκειμένου αυτός να διερευνήσει βλάβες και αλλοιώσεις, όπως λοιμώξεις, καλοήθεις καταστάσεις αλλά και γυναικολογικούς καρκίνους.

«Πολλές γυναίκες περιορίζονται μόνο σε ένα ετήσιο κυτταρολογικό έλεγχο κολποτραχηλικού επιχρίσματος κατά Παπανικολάου, το γνωστό σε όλους μας Τεστ ΠΑΠ, το οποίο όμως δυστυχώς προορίζεται να ανιχνεύει μόνο έναν από τους γυναικολογικούς καρκίνους, αυτόν του τραχήλου της μήτρας. Αγνοούν όμως ότι οι υπόλοιποι καρκίνοι, όπως του αιδοίου, του κόλπου, του ενδομητρίου, των ωοθηκών και των σαλπίγγων διαγιγνώσκονται έγκαιρα με μια εμπεριστατωμένη κλινική εξέταση, σε συνδυασμό με τη λήψη πλήρους ιστορικού» αναφέρει ο κ. Γιώργος Μακρής, Γυναικολόγος-Ογκολόγος, Ειδικός Γυναικολόγος-Ογκολόγος, πιστοποιημένος από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Γυναικολόγων Ογκολόγων ( ESGO European Society of Gynaecological Oncology).

Η κλινική εξέταση, σύμφωνα με τον γιατρό, επανέρχεται στο προσκήνιο, με ισχυρό επιχείρημα τη δυνατότητα μέσω της εμπειρίας και της δεξιότητας του γυναικολόγου-ογκολόγου να εστιάσει σε πραγματικά in vivo ευρήματα και να προβεί σε έγκαιρη ανίχνευση ακόμα και των παραμικρών αλλοιώσεων, που ίσως δεν εντοπίζονταν σ’ έναν αδρό απεικονιστικό έλεγχο.

«Η κλινική εξέταση θα πρέπει να συμπληρώνεται κατά περίπτωση τόσο με το Τεστ Παπανικολάου, όσο και με το διακολπικό υπερηχογράφημα, για την ολοκληρωμένη απεικόνιση των έσω γεννητικών οργάνων, προκειμένου να διαγνωσθεί ενδεχόμενη παθογένεια της μήτρας ή των ωοθηκών, όπως παθολογία του ενδομητρίου και των ωοθηκικών κύστεων» προσθέτει ο κ. Μακρής.

Τέλος δεν θα πρέπει να παραληφθεί η ανάγκη για ετήσια κλινική εξέταση μαστού, για όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας. Εφόσον υπάρχει ψηλαφούμενο εύρημα, αυτό θα πρέπει να αξιολογηθεί από τον γυναικολόγο ογκολόγο ή ειδικό χειρουργό μαστού, προκειμένου  να συστήσει το κατάλληλο διαγνωστικό πρωτόκολλο που σαφώς περιλαμβάνει την απεικόνιση του μαστού και πιθανά την ιστολογική διερεύνηση. Θεωρείται αυτονόητο, πως η μαστογραφία κρίνεται απαραίτητη στις ηλικίες άνω των 40 ετών, αλλά και σε ηλικίες μικρότερες ακόμη και των 35 ετών, εφόσον υπάρχει κληρονομική επιβάρυνση.