Ο Τσίπρας και ο «τίγρης»

Σε ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο -μέρες που είναι με τα βραβεία Οσκαρ- παραπέμπει η άγρια -σχεδόν εκτός ορίων, και πάντως πρωτόγνωρων διαστάσεων και έντασης- διαμάχη που έχει ξεσπάσει εσχάτως ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ από τη μία μεριά και ένα σύστημα συμβούλων του πρωθυπουργού και του επιχειρηματία κ. Δημήτρη Μελισσανίδη από την άλλη.

 Κ αταγγελίες για εκβιασμούς και απειλές, υπονοούμενα για σχέσεις εξάρτησης και διαπλοκής, εκατέρωθεν κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις με βαριές εκφράσεις και προσωπικές συγκρούσεις με απρόσμενη αγριότητα δίνουν την αίσθηση ότι εξελίσσεται μια ανεξέλεγκτη διαμάχη στο πολιτικό, επιχειρηματικό, οικονομικό και εκδοτικό πεδίο. Από τη μία παράγοντες όπως οι κύριοι Φαήλος Κρανιδιώτης και Μάκης Βορίδης, αλλά και επιχειρηματίες όπως ο κ. Δημήτρης Μελισσανίδης που δεν φημίζονται για το σαβουάρ βιβρ στις αντιπαραθέσεις τους. Από την άλλη πολιτικοί όπως οι κύριοι Πάνος Σκουρλέτης και Δημήτρης Παπαδημούλης, αλλά και δημοσιογράφοι επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ, που με την ορμή της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν νιώθουν πλέον καμιά αναστολή μπροστά σε μεγάλες ρήξεις, δεν φοβούνται τις μετωπικές συγκρούσεις και δεν έχουν κατηγορηθεί ότι παίζουν μπάλα με συμφέροντα, μέχρι σήμερα. Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να τα βάλει με τον επονομαζόμενο και «Τίγρη», λόγω του εκρηκτικού χαρακτήρα του, και πανίσχυρο επιχειρηματία έχει την πλήρη κάλυψη του κ. Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος βλέπει ότι η μάχη για την εξουσία θα περάσει μέσα από κακοτράχαλα μονοπάτια και δεν μπορεί να είναι ένας δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Δείχνει δε να αντιλαμβάνεται ότι τέτοιου είδους συγκρούσεις είναι αναγκαίες για να τον οδηγήσουν στον κεντρικό του στόχο, να νικήσει δηλαδή τον κ. Αντώνη Σαμαρά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι με συγκεκριμένες επιλογές και πρόσωπα το Μέγαρο Μαξίμου και ο κ. Σαμαράς επιχειρούν να στήσουν ένα «νέο κύμα διαπλοκής», όπως το λέει. Θεωρεί ότι ως αξιωματική αντιπολίτευση, που θα δώσει μάχη για τη διακυβέρνηση πλέον της χώρας και όχι απλώς για έναν επιμέρους ρόλο στο πολιτικό σκηνικό, θα έχει πια να αντιμετωπίσει και τη λεγόμενη «παλαιά διαπλοκή», αλλά και μια «νέα φρουρά εκλεκτών και ευνοημένων» από την κυβέρνηση, που θα έχουν κάθε λόγο να τον πολεμήσουν λυσσαλέα.

Το γεγονός ότι το κόμμα του αναδείχτηκε αξιωματική αντιπολίτευση φέρνει τον κ. Τσίπρα αναγκαστικά μπροστά σε επιχειρηματικές διαμάχες και ισορροπίες και τον καλεί να έχει άποψη και για το πώς μοιράζεται η πίτα στο επιχειρηματικό πεδίο, ακόμη κι αν δεν επιθυμεί να ταχθεί υπέρ συμφερόντων, ή να οικοδομήσει συμμαχίες, όπως συνήθως έκαναν τα κόμματα του παλαιού δικομματισμού, εν όψει ανάληψης της διακυβέρνησης.
 
Η στάση της Αριστεράς απέναντι στα επιμέρους επιχειρηματικά συμφέροντα και προσωπικά στους επιχειρηματίες ήταν πάντα απόμακρη, προσεκτική ή, το πολύ-πολύ, εντελώς παρασκηνιακή και δύσκολο να εντοπιστεί ο βαθμός και το περιεχόμενο των σχέσεων αυτών. Σπανίως στο παρελθόν η κριτική της Αριστεράς προσωποποιούνταν σε συγκεκριμένους επιχειρηματίες, αφού κυρίως έμενε στο γενικό περίγραμμα της λειτουργίας του συστήματος και η προσωποποιημένη στόχευση αφορούσε μόνο τους αρμόδιους πολιτικούς για τις επιλογές τους - με εξαίρεση το «βρόμικο ’89»… που δεν είναι απλή ιστορική ανάμνηση για τους πολιτικούς κληρονόμους του Λεωνίδα Κύρκου. Είναι η πρώτη φορά που επισήμως -και με κάθε δυνατό τρόπο- η Αριστερά αναφέρει σε τέτοια έκταση και με τόση ένταση συγκεκριμένα ονόματα και στρέφεται ευθέως εναντίον επιχειρηματιών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η εφημερίδα «Αυγή», το επίσημο εκδοτικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, που διευθύνεται από τον εμπειρότατο Βασίλη Μουλόπουλο, πρώην μεγαλοστέλεχος του ΔΟΛ, ασχολήθηκε επί ημέρες με τον επιχειρηματία, αλλά και με συμβούλους του πρωθυπουργού, κυκλοφορώντας μάλιστα την περασμένη Κυριακή υπό τον εύγλωττο τίτλο «Οι εντιμότατοι φίλοι του κυρίου Σαμαρά». Την επόμενη ημέρα ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος κ. Πάνος Σκουρλέτης εξαπέλυσε από τηλεοράσεως σκληρή επίθεση στον κ. Μελισσανίδη, ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για τον ποιον βάζει απέναντί του ο ΣΥΡΙΖΑ. Τι συμβαίνει όμως και ξαφνικά η Κουμουνδούρου έδωσε αυτή τη χροιά στην αντιπολιτευτική της τακτική; Γιατί τα έβαλε με έναν κύκλο ανθρώπων ασκώντας και προσωπική κριτική; Και έφτανε η καταγγελία του περιοδικού «Unfollow» ότι δημοσιογράφος του απειλήθηκε από κάποιον που συστήθηκε ως Μελισσανίδης για έρευνά του σχετικά με το λαθρεμπόριο καυσίμων προκειμένου να προκαλέσει εκκωφαντικό θόρυβο; Προφανώς όχι.

Τι βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ; Βλέπει, για παράδειγμα, ότι ο κ. Μελισσανίδης διεκδικεί τον ΟΠΑΠ, τον μεγαλύτερο και πιο κερδοφόρο δημόσιο οργανισμό αυτή την ώρα, την «κότα με τα χρυσά αβγά», όπως χαρακτηριστικά λένε στελέχη του. Δικηγόρος του κ. Μελισσανίδη είναι ο στενός φίλος και σύμβουλος του πρωθυπουργού κ. Κρανιδιώτης, όπερ σημαίνει, κατά την εκτίμηση της Κουμουνδούρου, ότι επιδίωξη του Μαξίμου είναι να ισχυροποιηθεί τόσο πολύ ο επιχειρηματίας ώστε να αποτελεί την αιχμή του δόρατος του κ. Σαμαρά για την άλωση μέσων ενημέρωσης και άλλων φορέων που έχουν σοβαρή εξάρτηση από τα κονδύλια του Οργανισμού.

Βέβαια οι αναλύσεις αυτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιβεβαιώνονται στην πράξη καθώς όπως γνωρίζουν όλοι οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας δεν είναι και δεν ήταν ποτέ στο παρελθόν ιδιαίτερα γενναιόδωρος ή απλά ευνοϊκός σε επιχειρηματικές προτάσεις για συμμετοχή σε εταιρείες media ακόμα και αθλητικών ΠΑΕ. Από όσα είναι γνωστά μέχρι σήμερα δεν έχει αναμιχθεί σοβαρά σε καμία επιχειρηματική υπόθεση των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Στον τομέα του αθλητισμού εξαίρεση αποτέλεσε κατά το παρελθόν μόνο η ΑΕΚ και από τότε δεν υπήρξε καμία άλλη εμπλοκή, εμμένοντας σταθερά στις απόψεις του.

Ωστόσο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, λένε ότι ο ίδιος ο επιχειρηματίας, ο οποίος έχει μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαιοειδών, με παρουσία στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, κυκλοφορεί παντού δηλώνοντας «προσωπικός φίλος του Σαμαρά».

Ο κ. Μελισσανίδης αντιμετωπίζεται από την Κουμουνδούρου ως το κορυφαίο δείγμα μιας εκτεταμένης προσπάθειας του Μαξίμου να ορθώσει και μία δεύτερη «γραμμή Μαζινό» μπροστά στην επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία. Οι επιτελείς του κ. Τσίπρα εκτιμούν ότι ο πιο ισχυρός και αποτελεσματικός σύμμαχος του πρωθυπουργού στις τελευταίες εκλογές ήταν τα μέσα ενημέρωσης που ανήκουν σε παραδοσιακούς επιχειρηματικούς ομίλους. Ηλπιζε ότι στη νέα πολιτική και κοινωνική κατάσταση ο ρόλος αυτών των Μέσων θα μειωνόταν, ιδίως μέσα σε ένα κλίμα γενικής απαξίωσής τους - ιδίως του MEGA, με το οποίο συγκρούεται σε κάθε ευκαιρία.

Ξαφνικά, λοιπόν, βλέπει ότι ακόμη κι αν καταφέρει να υπερκεράσει την αντίδραση των παραδοσιακών εχθρικών μέσων, προκύπτει πλέον και ένα νέο πλέγμα σχέσεων. Επιχειρηματίες που έχουν καλές προσωπικές σχέσεις με το Μέγαρο Μαξίμου προσπαθούν να ελέγξουν ραδιοφωνικούς σταθμούς, εφημερίδες και διαδικτυακά μέσα.

Στόχος το περιβάλλον Σαμαρά

Ο κ. Κρανιδιώτης δεν μπαίνει στο στόχαστρο μόνο για τις αμφιλεγόμενες σχέσεις του με τον κ. Μελισσανίδη, αλλά και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αναδείξει ότι κάποιοι σύμβουλοι του κ. Σαμαρά εμπλέκονται σε αμφιλεγόμενες υποθέσεις. Ο κ. Σταύρος Παπασταύρου, για παράδειγμα, επικρίθηκε έντονα από την Κουμουνδούρου επειδή το όνομά του αναφέρεται στη λίστα Λαγκάρντ ως δικαιούχος λογαριασμού μέσω του οποίου διακινήθηκαν ποσά της τάξης των 500 εκατ.! Παρότι ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι τα χρήματα δεν είναι δικά του, λίγες μέρες αφότου ξέσπασε ο θόρυβος παραγκωνίστηκε ευσχήμως από το πλευρό του πρωθυπουργού.

Στοχευόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ για τη λίστα Λαγκάρντ, όμως, είναι ένας ακόμη σύμβουλος του κ. Σαμαρά, ο κ. Ευθύμιος Βιδάλης. Ο συγκεκριμένος κύριος ισχυρίστηκε ότι τα χρήματα είναι του πεθερού του, αλλά είναι αμφίβολο αν έπεισε τους πάντες στο Μαξίμου, καθώς τέτοιου είδους επιχειρήματα είχαν χρησιμοποιήσει νωρίτερα ανεπιτυχώς και άλλοι εμπλεκόμενοι, όπως ο κ. Γιάννος Παπαντωνίου. Για όσους γνωρίζουν πάντως πρόσωπα και πράγματα, η οικογένεια της συζύγου του κ. Βιδάλη είναι εξαιρετικά εύπορη.

Το να στρέψει το στόχαστρό του ο ΣΥΡΙΖΑ στο περιβάλλον του πρωθυπουργού ήταν έτσι κι αλλιώς ανάγκη, καθώς ο κ. Σαμαράς φαίνεται να είναι τούτη την ώρα το πιο δυνατό χαρτί της κυβέρνησης και να αντέχει στην πολιτική φθορά. Η εμπλοκή ονομάτων σε τέτοιες υποθέσεις ήρθε σαν βούτυρο στο ψωμί του ΣΥΡΙΖΑ, που βλέπει ότι ο κ. Σαμαράς απολαμβάνει ακόμη μεγάλη ανοχή από την κοινή γνώμη και κινείται περίπου στο απυρόβλητο, αλλά τώρα πρέπει να «απολογηθεί» για τους συμβούλους του. Ομως η ξαφνική αυτή ενασχόληση του κ. Τσίπρα με θέματα «διαπλοκής» δημιουργεί αυτομάτως ερωτήματα, μήπως εκ των πραγμάτων εξυπηρετούνται αντίπαλα συμφέροντα. Ερωτήματα, όμως τίθενται και εντός ΣΥΡΙΖΑ: «Παίζουμε κάποια μπάλα, κι αν ναι, με ποιον;».
 

Το επεισόδιο με το «Unfollow»

Η σπίθα που έβαλε φωτιά στα... τόπια του πολιτικού και επιχειρηματικού τοπίου ήταν η καταγγελία που έκανε το επιρροής Κουμουνδούρου, σε μεγάλο βαθμό, περιοδικό «Unfollow», ότι ο συντάκτης που δημοσίευσε ρεπορτάζ για λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου απειλήθηκε τηλεφωνικά από άτομο που συστήθηκε ως «Δημήτρης Μελισσανίδης». Οι απειλές ήταν κατά της ζωής του συντάκτη και της οικογένειάς του και έφτασαν ως και τη Βουλή, όπου η κυβέρνηση μόνο ακάλυπτο δεν άφησε τον επιχειρηματία. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παπαδημούλης ζήτησε τη διερεύνηση των καταγγελιών, όμως ο ομόλογός του της Ν.Δ. κ. Βορίδης, με ένα μάλλον μπλαζέ ύφος, χαρακτήρισε την υπόθεση «πλημμέλημα της πλάκας, μια απειλή μεταξύ ιδιωτών»!

Σε εκείνη τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε ότι κακώς μειώνεται, ύστερα από πίεση της Ν.Δ., το ύψος του προστίμου στις εταιρείες πετρελαιοειδών που διαπιστώνεται ότι διατηρούν εικονικά αποθέματα ασφαλείας, θεωρώντας ότι ενθαρρύνεται έτσι το λαθρεμπόριο και ευνοούνται συγκεκριμένοι επιχειρηματίες.

Ωστόσο το πράγμα περιπλέχθηκε μία εβδομάδα αργότερα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε μεν ονομαστική ψηφοφορία για άρθρα του σχετικού νομοσχεδίου, αλλά ορισμένοι βουλευτές του δεν προσήλθαν έγκαιρα και η διαδικασία δεν έγινε. Η αξιωματική αντιπολίτευση μίλησε για αντιδημοκρατική ενέργεια του προεδρείου της Βουλής, ενώ άλλοι είπαν ότι υπάρχουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που δεν είναι τόσο πρόθυμοι να συγκρουστούν προσωπικά με επιχειρηματίες. Ή ότι για άλλον πήγαιναν και άλλου βρήκαν «τοίχο», κι έκαναν πίσω...

Ο ΟΠΑΠ

Η όλη συζήτηση γύρω από την επιχειρηματική μάχη για την αγορά του ΟΠΑΠ προκαλεί και ορισμένες παρενέργειες πέριξ και εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξαν δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι το κόμμα δίνει την εντύπωση πως αντιμάχεται έναν διεκδικητή αφήνοντας να διαμορφώνεται η αίσθηση ότι ίσως προτιμά άλλον. Ακόμη και στελέχη δεν έκρυβαν τον προβληματισμό τους μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνει όντως μέρος στον επιχειρηματικό πόλεμο.

Το κλίμα αυτό ενόχλησε τις τελευταίες ημέρες την ηγετική ομάδα, η οποία απέρριψε μετά βδελυγμίας τη σχετική φιλολογία. Την περασμένη Πέμπτη ο στενότερος συνεργάτης του κ. Τσίπρα και υπεύθυνος της Πολιτικής Στρατηγικής του κόμματος κ. Γιάννης Δραγασάκης ξεκαθάρισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιτάσσεται στην πώληση του ΟΠΑΠ όποιο κι αν είναι το αντίτιμο και ζητά να εκχωρηθούν οι μετοχές του στα ασφαλιστικά ταμεία ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά τους. «Ο,τι και να γίνει, όποιος και να πάρει τον ΟΠΑΠ, ακόμη και αν ενωθούν όλοι μαζί, πάλι θα υφίσταται το πρόβλημα», σημείωσε ο κ. Δραγασάκης.

Δημήτρης Μελισσανίδης Ανθρωπος της πιάτσας με ετήσιο τζίρο 15 δισ. ευρώ

Είναι ένας από τους πιο ισχυρούς επιχειρηματίες στον κόσμο, με σημαντικό ρόλο στον τομέα των ναυτιλιακών καυσίμων. Πριν από δύο μήνες είδε το όνομά του στο Top 100 της Lloyd’s List με τους κορυφαίους στον τομέα της επιχειρηματικότητας. Μέσω της συνεχούς ανάπτυξης της εισηγμένης στην αμερικανική χρηματαγορά εταιρείας του, Aegean Marine Petroleum, η οποία είναι μια παγκόσμια εταιρεία logistics καυσίμων, έχει καταφέρει να απασχολεί συνολικά 3.500 εργαζομένους ανά τον κόσμο, σε ξηρά και θάλασσα, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων είναι Eλληνες. Ο κ. Δημήτρης Μελισσανίδης, από το υπερσύγχρονο κτίριο στον Πειραιά, όπου στεγάζεται ο επιχειρηματικός του όμιλος, πραγματοποιεί ετήσιο τζίρο 15 δισ. ευρώ. Η Aegean έχει παρουσία σε 20 αγορές. Δραστηριοποιείται σε διάφορα μέρη του κόσμου όπως η Ελλάδα, το Γιβραλτάρ, το Λας Πάλμας, η  Τενερίφη, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Βέλγιο, ο Καναδάς, το Μεξικό, ο Παναμάς, η Τζαμάικα, το Τρινιντάντ, η Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ, η Φουτζέιρα και η Γκάνα. Λίγο πριν ανατείλει το 2012 ο όμιλος της Aegean εξαγόρασε τις εγκαταστάσεις της ΒP Hellas στη Δραπετσώνα, που εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλάνο μιας αλυσίδας παρόμοιων κινήσεων όπως η εξαγορά των εγκαταστάσεων της Texaco στον Ασπρόπυργο, της εταιρείας Shell στο Λας Πάλμας και της Exxon-Μobil στην Αίγυπτο. Στο πλαίσιο της αναβάθμισης και της αύξησης του στόλου της προχώρησε στην παραγγελία για τη ναυπήγηση δύο ακόμη δεξαμενόπλοιων μέσης εμβέλειας στα κορεατικά ναυπηγεία Daesun Shipbuilding, τα οποία προστίθενται στα τέσσερα που θα παραδοθούν στις αρχές του 2014. Η Aegean διαχειρίζεται στόλο από 69 υπό ελληνική σημαία δεξαμενόπλοια ανεφοδιασμού διυλισμένων ναυτιλιακών καυσίμων και τέσσερα πλοία-πλωτές αποθήκες. Τα 31 από τα πλοία της είναι νεότευκτα. Στις δραστηριότητες του ομίλου της Aegean περιλαμβάνονται επίσης τα δικά της λιπαντικά ναυτιλίας, καθώς και μια από τις μεγαλύτερες αλυσίδες πρατηρίων στην εγχώρια αγορά καυσίμων, με περίπου 550 βενζινάδικα σε όλη τη χώρα. Μηνάς Τσαμόπουλος