NiVo: «Εγώ δεν 
πήρα λεφτά 
από κόµµατα 
για να 
βγω στα φεστιβάλ 
τους»

Tα σκληρά παιδικά χρόνια, η σύγχρονη μουσική βιομηχανία, η κρίση αξιών και τα επαγγελματικά ξεκαθαρίσματα. Ο NiVo μιλά ανοιχτά και ακομπλεξάριστα για την καριέρα και την προσωπική του ζωή και δηλώνει έτοιμος να κάνει οικογένεια.

- Τι µας επιφυλάσσει το comeback σου στη δισκογραφία µε το νέο single «Κάτι µοναδικό» σε συνεργασία µε την Ελισάβετ Σπανού;

Προσπαθούμε να πειραματιζόμαστε συνεχώς με ήχους και καλλιτέχνες ώστε να νιώθουμε πιο δημιουργικοί και να μην κουραζόμαστε από επαναλήψεις. Αλλωστε πάντα αυτό έκαναν οι Goin’ Through πάνω στη βασική φόρμα του rap. Στιχουργικά, το νέο κομμάτι έχει κοινωνικό χαρακτήρα, όπως και πολλά άλλα πολιτικά τραγούδια που έχουμε γράψει στο παρελθόν. Για εμάς αυτό δεν είναι η νέα καραμέλα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Πρόκειται για μία χρόνια κρίση αξιών, κουλτούρας και νοοτροπίας της ελληνικής κοινωνίας. Γίναμε αιχμάλωτοι του καπιταλισμού και του ανελέητα επιδεικτικού lifestyle. Δεν αφορίζω ένα καλύτερο επίπεδο ζωής, αλλά αντιδρώ όταν αυτό το υπερεκτιμημένο lifestyle γίνεται εις βάρος των αξιών μας. Ο λαός μας έχει ξεχάσει το παρελθόν του, τις ρίζες του, την ταυτότητά του και πρωτίστως το πού πάει. Με αυτή την κατάσταση ακριβώς ασχολούμαστε, έχοντας την ανάγκη, ως καλλιτέχνες, να δούμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων.

- Υπάρχει, δηλαδή, φως στο τούνελ;

Δεν χάνω την αισιοδοξία μου γιατί θεωρώ ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχει το ψυχικό απόθεμα για να ξεπεράσουμε τα ζόρια, όπως έχει ξαναγίνει στο παρελθόν. Και το «Κάτι μοναδικό» περιγράφει αυτή ακριβώς την ενδοσκόπηση που πρέπει να κάνουμε μέσα μας ώστε να βγούμε από το κοινωνικό αδιέξοδο.

- Θεωρείς ότι το τραγούδι σου «Καληµέρα Ελλάδα» ήταν προφητικό;

Το κομμάτι αυτό το έγραψα πριν από επτά χρόνια και πολλοί με αποκαλούσαν υποτιμητικά αριστερό και περίεργο. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να πάρουν δάνειο για να κυκλοφορούν με το Cayenne. Από την άλλη, υπήρξαν νέοι που μου είπαν ότι το τραγούδι αυτό τους βοήθησε να βρουν τον δρόμο προς την κάλπη διαμορφώνοντας πολιτική άποψη. Σήμερα, που οι περισσότεροι «ξύπνησαν», καταλαβαίνουν την αξία αυτού του τραγουδιού και μου λένε «καλά τα έλεγες τότε».

- Πέρασαν λεφτά, ωστόσο, κι από τη δική σου τσέπη. Είσαι διατεθειµένος να αλλάξεις το status της ζωής σου;

Δε θα είχα κανένα πρόβλημα και αυτό σ’ το λέω με απόλυτη βεβαιότητα. Μάλιστα είναι ένα θέμα που έχω συζητήσει με τη γυναίκα μου. Είμαστε μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα και όπου μας βγάλει. Αλλωστε είμαι ένας άνθρωπος που δεν ξέχασε ποτέ τις ρίζες του. Το σπίτι μου στην Αγ. Βαρβάρα δεν το άφησα ποτέ. Μεγάλωσα στις προσφυγικές πολυκατοικίες και το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις έβγαλα χρήματα ήταν να πάρω ένα καλύτερο σπίτι στους γονείς μου, αλλά πάλι στην ίδια γειτονιά, δύο στενά πιο κάτω από το πατρικό μου. Μόλις πέρυσι μετακόμισα από την Αγ. Βαρβάρα όχι για ένα καλύτερο lifestyle, αλλά για καθαρά πρακτικούς λόγους.

- ∆εν φοβήθηκες ποτέ µήπως θαµπωθείς και καβαλήσεις το καλάµι;

Ημουν και είμαι ένας άνθρωπος που πατάει γερά στα πόδια του. Μεγάλωσα σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον καθώς ο παππούς μου, ο Αβραάμ Αντωνάκος, ήταν ζωγράφος και από τους πρώτους που έφερε στην Ελλάδα το Θέατρο Σκιών και τον Καραγκιόζη. Το εικαστικό μικρόβιο το είχα κι εγώ, γι’ αυτό και η πρώτη μου δουλειά, στα 16 μου, ήταν η γελοιογραφία σε εφημερίδες. Επειτα παρασύρθηκα από τα μονοπάτια της μουσικής. Συγκεκριμένα, εντυπωσιάστηκα από την αλλαγή της φωνητικής εφαρμογής που έγινε στη μουσική. Ο τρόπος, δηλαδή, που η μαύρη μουσική μετεξελίχθηκε σε rap με ένα σκληρό, πιο ωμό στυλ που ταίριαζε στην ψυχοσύνθεσή μου. Εννοείται, βέβαια, πως στο σπίτι κυριαρχούσε το ρεμπέτικο τραγούδι και οι φωνές του Μπιθικώτση, του Καζαντζίδη και του Διονυσίου.

- Εχουν ωστόσο αλλάξει πολλά στη µουσική από εκείνους τους καιρούς...

Δυστυχώς. Τότε υπήρχε ένας συναγωνισμός γύρω από την καλή μουσική, το αυθεντικό λαϊκό τραγούδι που μιλούσε στην ψυχή των Ελλήνων. Τώρα με το πάτημα ενός κουμπιού κυκλοφορούν εφήμερα χιτάκια. Υπάρχουν μέχρι και ειδικά μηχανήματα που λειτουργούν ως βαρόμετρο για το αν αξίζεις ως τραγουδιστής. Αφιερώνεσαι, λοιπόν, στο πάθος σου για 20 χρόνια, δημιουργείς μουσική, για να έρθει τώρα ένα ηλεκτρονικό μηχανάκι και να σε κρίνει. Βέβαια, έχω κι εγώ μερίδιο ευθύνης για την κατάντια του χώρου αφού συμμετέχω ακόμα στη μουσική βιομηχανία. Αναγκάστηκα, για παράδειγμα, να δώσω βάρος στη δύναμη της στυλιζαρισμένης εικόνας, ωστόσο εγώ ξεκίνησα να κάνω μουσική με έναν και μόνο σκοπό, που με καθοδηγεί ακόμα: από τον τέταρτο όροφο της προσφυγικής πολυκατοικίας να μπορέσω να δραπετεύσω μέσω της μουσικής και να έρθω σε επαφή με τον κόσμο.

- Πώς προέκυψε το αίσθηµα της φυγής;

Ηταν μονόδρομος, θέμα επιβίωσης για να ξεφύγω από τους κινδύνους της γειτονιάς. Διαφορετικά θα είχα μπλέξει σε άσχημες και σκληρές καταστάσεις, όπως έκαναν πολλοί συνομήλικοί μου που τώρα είναι ή στο χώμα ή στη φυλακή. Ξεκίνησα κυριολεκτικά από το πουθενά, από το μηδέν, και κατάφερα να επικοινωνήσω τη μουσική μου από την Κρήτη μέχρι τον Εβρο. Εχουν έρθει παιδιά να μου πουν ότι χάρη στα τραγούδια μου ξέφυγαν από τα ναρκωτικά. Αυτό και μόνο μου δίνει δύναμη στο μυαλό και στην ψυχή.

- Θεωρείς τον εαυτό σου πρωτοπόρο στην ελληνική ραπ µουσική;

Δεν ήταν αυτός ο αυτοσκοπός μου. Εγώ προσάρμοσα μια πρωτοποριακή μουσική, για τα τότε δεδομένα, στην ελληνική πραγματικότητα και κράτησα το δικό μου στυλ ατόφιο, ακόμα και όταν ανέβηκα σε πίστα. Ο λόγος που άντεξα στα χρόνια ήταν γιατί η μουσική μου είναι αληθινή, είναι ο Νίκος. Οι υπόλοιποι αποδείχτηκαν ιδέες, τάσεις που ήρθαν και έφυγαν. Εγώ ποτέ δεν πήγα να πάρω λεφτά από κόμματα για να εμφανιστώ στα φεστιβάλ τους, κάτι που έκαναν οι Active Member για τον Συνασπισμό. Δεν θέλω να εκπροσωπώ κανέναν, ούτε καν το χιπ χοπ.

- Εκπροσωπείς, ωστόσο, την εταιρεία σου, τη Family the Label.

Δεν το βλέπω καθαρά επαγγελματικά. Οι παρέες γράφουν ιστορία και έτσι ξεκίνησε και το Family. Στην πορεία, ωστόσο, για κάποιους αποδείχτηκε μια γερή μπίζνα. Γι’ αυτό φέτος αποφάσισα να κάνω ένα ξεκαθάρισμα τόσο στο διοικητικό κομμάτι της εταιρείας όσο και στο ρόστερ των καλλιτεχνών στήνοντας μια φρέσκια ομάδα που θέλει να δημιουργήσει και όχι να «αρπάξει».

- Φέτος η ζωή σου άλλαξε και στα προσωπικά βάζοντας βέρα στο δεξί. Πώς γνωρίστηκες µε τη γυναίκα σου;

Με τον πατέρα της Ολγας πήγαινα στο ίδιο γυμναστήριο και κάποια στιγμή μάς σύστησε. Για αρκετό καιρό παραμείναμε απλοί γνωστοί διότι είχε μια διαφορετική εικόνα για μένα και το περιβάλλον μου. Τελικά γνώρισε τον πραγματικό Νίκο και με στηρίζει σε κάθε μου βήμα. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για μένα, ειδικά τώρα που εκείνη, όπως και το 30% του ελληνικού πληθυσμού, είναι άνεργη. Επειτα από τρία χρόνια σχέσης ο γάμος μας πρόεκυψε αβίαστα, καθώς νιώθουμε έτοιμοι να κάνουμε οικογένεια.