Η τρομακτική βιαιότητα της πιο αθώας ηλικίας

Ανησυχητικά αυξανόμενος είναι ο αριθμός περιπτώσεων παιδιών, από νήπια ως 20άχρονους, που εκδηλώνουν βίαιη συμπεριφορά απέναντι  στους γονείς τους, συνήθως εξαιτίας οικογενειακών προβλημάτων.

Η λογίστρια Mary Taylor είχε υπομείνει την «τυραννία» του γιου της Jack μέχρι τη μέρα που κράτησε ένα μαχαίρι εναντίον της. Είχε υποφέρει όλα τα νεανικά ξεσπάσματά του, τις λεκτικές και σωματικές επιθέσεις του. Αλλά όταν απείλησε να τη σκοτώσει, η Mary κάλεσε την αστυνομία.

Ο Jack, τώρα 20 ετών, κατηγορήθηκε για επίθεση, εγκατέλειψε την οικογενειακή εστία και έμεινε για λίγο σε ξενοδοχείο αλλά οι ιδιοκτήτες δεν τον άντεξαν και πλέον μένει σε γκαρσονιέρα.

 Η 47άχρονη χήρα μητέρα του παραδέχεται πως φοβάται τη στιγμή που θα τον συναντήσει στο δικαστήριο για τις κατηγορίες καθώς ο ίδιος την καλεί συχνά κλαίγοντας και ζητώντας της να αποσύρει τις κατηγορίες. Η ίδια όμως ομολογεί πως παρότι αγαπάει το γιο της δεν μπορεί να αλλάξει στάση αφού την είχε οδηγήσει σε νευρικό κλονισμό.

Η περίπτωση όμως της εν λόγω οικογένειας δεν είναι μοναδική, παραδόξως, ούτε καν σπάνια. Είναι μία από τον αυξανόμενο αριθμό γονιών που υπόκεινται σε τρομακτικές σωματικές επιθέσεις από τα παιδιά τους.

Αναφορά της γραμμής βοήθειας γονέων στη Μεγάλη Βρετανία που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα αποκάλυψε την συχνότητα του προβλήματος, από την οποία καμία κοινωνική ομάδα δεν εξαιρείται.

Τα τελευταία δύο χρόνια έλαβε 22.537 κλήσεις από γονείς που πασχίζουν να διαχειριστούν την ακραία συμπεριφορά των παιδιών τους. Περίπου 7.000 από αυτούς που κάλεσαν την γραμμή βοήθειας ανέφεραν σωματικές επιθέσεις ενώ 14.000 υπερβολικές λεκτικές επιθέσεις.

Η αναφορά δεν βρίσκει σημαντικές διαφορές σε κορίτσια και αγόρια, ενώ το πρόβλημα δεν έγκειται στα δύσκολα χρόνια της εφηβείας, λένε οι γονείς, καθώς κάποιοι από αυτούς αντιμετωπίζουν το ανεξέλεγκτο μένος των νηπίων τους! Ακόμα πιο ανησυχητικές είναι οι περιπτώσεις των ενήλικων που συνεχίζουν να ζουν στο πατρικό σπίτι και ξεσπούν πάνω στους γονείς τους.

Πάνω από το 70% των γονιών που συμμετείχαν στην έρευνα  ανέφεραν πως το παιδί τους ήταν επιθετικό καθημερινά. Στους ίδιους τους γονείς αναφέρθηκαν συναισθήματα κατάθλιψης, ντροπής και ανικανότητας. Ένα 47% ανέφεραν υλικές επιθέσεις από τα παιδιά τους ένα 42% ανέφερε τραυματισμό σε οικογενειακό μέλος.

Σε μία στις πέντε περιπτώσεις αναφέρθηκε πως μαζί με την επιθετική συμπεριφορά περιλαμβανόταν η κατανάλωση αλκοόλ και η τάση να ληστεία. Σε μεγαλύτερους έφηβους η βία συνδεόταν με το έγκλημα, τα όπλα και τις συμμορίες.

Οι ανησυχητικές στατιστικές δείχνουν μια αλλαγή στο κοινωνικό σκηνικό. Εκτός από οικογενειακά προβλήματα, όπως ο χωρισμός των γονέων, και η ανικανότητα κάποιων νέων να χειριστούν τις εξάρσεις της εφηβείας, το πραγματικό ξέσπασμα προκαλεί η επίγνωση της δύναμης που έχουν τα παιδιά. Πιο συγκεκριμένα τα παιδιά ξέροντας πως οι γονείς τους δεν μπορούν να τα απειλήσουν λόγω των διατάξεων του οικογενειακού δικαίου, επιτίθενται με «άνεση» στους αβοήθητους γονείς που σπάνια τολμούν να καλέσουν την ανάλογη βοήθεια.