Για ακόμη μία χρονιά, εντυπωσιακό ήταν το «κάψιμο του Ιούδα» που πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Πάσχα στο λιμάνι της Ύδρας - όπως και η βροχή πυροτεχνημάτων που ακολούθησε.
Κλείσιμο
Το κάψιμο του Ιούδα, το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα, είναι ένα πατροπαράδοτο έθιμο που κρατάει πάνω από 150 χρόνια στην Ύδρα.
Λίγο προτού ολοκληρωθεί η καύση του Ιούδα εκατοντάδες πυροτεχνημάτων φώτισαν τον ουρανό της Ύδρας και έδωσαν ένα πανηγυρικό χαρακτήρα στο πασχαλιάτικο δρώμενο του νησιού.
Το έθιμο του καψίματος του Ιούδα
Όπως αναφέρεται στη λαογραφική σελίδα του δήμου της Υδρας, «ο ανταγωνισμός μεταξύ των ενοριών ήταν μεγάλος και μάλιστα κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας οι εκκλησίες έβγαζαν δίσκο προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα για το έθιμο.
Η προετοιμασία για την κατασκευή του Ιούδα άρχιζε πολύ πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα. Τον φτιάχνανε στο μπόϊ σωστού άνδρα, τον ντύνανε απ΄έξω με εβραϊκά ρούχα και τον παραγιομίζανε με άχυρα μέσα στα οποία βάζανε στρακαστρούκες και ρουκέτες, για να γίνει μεγάλος βουηχτός.
Το ενα του χέρι, το αριστερό το κάνανε τεντωτό στη γραμμή του ώμου, με το δείκτη του χεριού αυτού που λέγεται λιχανός να δείχνει, και τα άλλα δάκτυλα μαζεμένα σε γροθιά. Από το τεντωμένο αυτό δάκτυλο, του κρεμάγανε μία σακουλίτσα που είχε μέσα τα τριάκοντα αργύρια της προδοσίας. Το άλλο του χέρι το δεξιό το υψώνανε και τα κάνανε σαν κουλούρι, ώστε ο λιχανός του τεντωμένος να ακουμπάει στο μηνίγγι του Ιούδα.
Το πρωϊ της Κυριακής του Πάσχα, οι Υδραίοι και οι επισκέπτες περιτριγύριζαν τον Ιούδα που τον είχανε καβάλα ανάποδα σε άλογο, έριχναν βαρελότα και τον πετροβολούσαν, προτού τον στήσουν στο ικρίωμα που θα τον εκτελούσαν και θα τον καίγανε το απόγευμα.
Το απόγευμα μετά τον εσπερινό, σε κάθε ενορία όλα τα παλληκάρια με παλιά ντουφέκια, καραμπίνες, τρουμπόνια, καρυοφύλλια και άλλα, παίρνανε τον παπά και όλους τους ενορίτες και πηγαίνανε στον λάκκο που τον είχανε στήσει, τον εκτελούσανε και τον καίγανε».
Η βασική δουλειά μιας ηλεκτρικής σκούπας είναι να παγιδεύει τη σκόνη, να αφήνει το σπίτι καθαρό και να εξασφαλίζει ένα υγιεινό περιβάλλον. Όταν όμως αυτή είναι τόσο τεχνολογικά προηγμένη και designάτη όσο η DuoFlex της Miele, τότε αναβαθμίζει το χώρο και γίνεται μέρος της διακόσμησης του σπιτιού.
Μέχρι το τέλος του 2025 η Ελλάδα θα μετρά 107 μονάδες παραγωγής και 41 ερευνητικά κέντρα, με το αποτύπωμα της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας να αυξάνεται κατά 35% - Το όραμα της DEMO για έναν κόσμο με πρόσβαση σε όλα τα φάρμακα, ανεξαρτήτως περιοχής και οικονομικών δυνατοτήτων.
