Προδημοσίευση: «Οι Καθαροί» με την υπογραφή της Φραντζέσκας Μάνγγελ

«Ένα βιβλίο εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα. Μια συνταρακτική ιστορία επιβίωσης. Μια μάχη εν καιρώ πολέμου ενάντια στο πιο παρανοϊκό πρόσωπο της ανθρώπινης φύσης με μόνα όπλα το θάρρος και την αγάπη» αναγράφεται στο οπισθόφυλλο του νέου δυστοπικού μυθιστορήματος της βραβευμένης Φραντζέσκας Μάνγγελ, που αναμένεται με ανυπομονησία από το αναγνωστικό κοινό και μας έχει ήδη εξάψει το ενδιαφέρον.

Οι Καθαροί είναι ένα κοινωνικό, πολεμικό δράμα με ιστορικά και δυστοπικά στοιχεία. Διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή σε μία χώρα ολοκληρωτικού καθεστώτος, που διαχωρίζει τους πολίτες της σε δύο κατηγορίες, σημαδεύοντας με ένα σύμβολο όσους ανήκουν στην κατώτερη τάξη.

Μια ιστορία όπου το καλό, το κακό, η αγάπη, το μίσος, η ζωή και ο θάνατος μάχονται ανελέητα και έννοιες όπως η φιλία, η οικογένεια, η ηθική, ο έρωτας δοκιμάζονται σκληρά. Οι έντονες καταστάσεις που θα αντιμετωπίσουν οι ήρωες του βιβλίου, οι σκληρές δοκιμασίες και οι αποτρόπαιες αποκαλύψεις αποδεικνύουν για άλλη μια φορά αυτό που μας έχει ήδη αποδείξει η ανθρωπότητα στην πορεία της: πως οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για τα μεγαλύτερα θαύματα και τα μεγαλύτερα τέρατα. Τους ήρωες, όπως και τους δολοφόνους, τους φανερώνει στο τέλος η ίδια η ιστορία.



Διαβάστε ένα απόσπασμα από το βιβλίο Οι Καθαροί, της Φραντζέσκας Μάνγγελ (εκδ. Μίνωας)

Θυμάμαι αποσπασματικά πράγματα από εκείνο το απόγευμα Κυριακής. Οι τηλεοράσεις να παίζουν από ανοιχτές πόρτες και παράθυρα, όλες στο ίδιο κανάλι. Η φωνή του να πολλαπλασιάζεται σε εκατοντάδες αντίλαλους μέσα σε δρόμους και στενά. Τον άκουγες, τον έβλεπες και σου κοβόταν η ανάσα. Τόνος δυνατός κι επίπεδος. Χείλη κολλημένα, σαν να μη μιλούσαν ή ανέπνεαν πραγματικά. Τα φρύδια του σηκώνονταν κάθε τόσο, τα σκούρα μάτια του γυάλιζαν σαν σκοτεινά πηγάδια. Ακούγαμε και δεν ακούγαμε. Λέξεις αποσπασματικές μούδιαζαν χέρια κι έσφιγγαν στομάχια. Θερμό επεισόδιο στα σύνορα. Πιθανό ενδεχόμενο αεροπορικών προσβολών από βομβαρδιστικά του εχθρού. Καλούμαστε να σταθούμε γενναίοι. Υπάρχει άμεση στρατιωτική κινητοποίηση. Μείνετε σπίτια σας!
Θυμάμαι το δέρμα της μητέρας. Είχε πάρει ένα ωχροκίτρινο χρώμα ίδιο με τον τοίχο πίσω της. Στα χέρια κρατούσε ένα μικρό ταψί με τυρόπιτα. Φορούσε τα γάντια της κουζίνας. Ακούμπησε στο τραπέζι το ταψί και κάθισε στην καρέκλα με τα χέρια απλωμένα μπροστά. Για πολλή ώρα δεν κουνιόταν και ίσα που ανέπνεε.

«Είσαι καλά; Μαμά;» άκουσα τον εαυτό μου να της λέει.

Ήμουν σαστισμένη. Προσπαθούσα να συλλάβω όσα βλέπαμε. Τι ακριβώς σήμαιναν για εμάς όσα άκουγα. Τι συμβαίνει; Τι θα γίνει; Τι σχέση έχουμε με όλα αυτά;
Η μητέρα παρέμενε μαρμαρωμένη κι ανέκφραστη στην καρέκλα με τα γάντια της κουζίνας.

«Πετάγομαι μέχρι την Ντάρια» είπα τελικά.

Άπλωσε το γάντι και μου έσφιξε τον καρπό. Η δύναμή της με ξάφνιασε.

«Να κάτσεις εδώ που κάθεσαι» είπε με μια βραχνή φωνή που μετά βίας αναγνώρισα. Είχε να μου μιλήσει έτσι από όταν ήμουν έφηβη.

«Σοβαρά τώρα;» ρώτησα, όμως σαν είδα τα δάκρυα μαζεμένα στις κόγχες των ματιών της ξανακάθισα στην καρέκλα.

«Όπου να ’ναι θα έρθει κι ο αδερφός σου. Καλό είναι να μείνουμε όλοι μαζί».

«Μα στα σύνορα έγινε. Είναι πολύ μακριά από εμάς».

«Η απόσταση δεν λέει κάτι. Τη μια στιγμή εκεί, την άλλη εδώ».

Φοβόταν. Τη σύγχυση που περνούσα εγώ, εκείνη την είχε ξαναζήσει. Όπως κι όλοι στην ηλικία της. Μόλις άκουσε τις λέξεις, τις ίδιες λέξεις από το ίδιο στόμα, την αναγνώρισε αμέσως την απειλή, τη μυρωδιά του θανάτου. Ολόιδια, όπως και τότε. Είκοσι έξι χρόνια πριν. Τη χρονιά της γέννησής μου. Τόσο κοντά, τόσο μακριά. Τόσο τρομακτικά ίδια.

«Τι θα δούμε πάλι…» μουρμούρισε μέσα απ’ τα δόντια της.

Πήρα το τηλεκοντρόλ και χαμήλωσα τον ήχο. Έκλεισα τα παράθυρα να πάψει εκείνος ο εφιαλτικός, πολεμικός απόηχος. Καθόταν ακόμη στην ίδια θέση ασάλευτη. Τα γκριζαρισμένα μαλλιά της ήταν πιασμένα πρόχειρα με ένα πλαστικό κλάμερ. Έβλεπα από πίσω τον αυχένα, στητό και άκαμπτο, σαν ξύλινο. Έσκυψα και την αγκάλιασα. Είχα να την αγκαλιάσω χρόνια. Πίσω από τις οσμές του μαγειρέματος, η παλιά, γλυκιά μυρωδιά της έτεινε να σβήσει.

«Όλα θα πάνε καλά» της ψιθύρισα. Δεν ήμουν σίγουρη αν το πίστευα.

Έχουν γράψει για το βιβλίο

«Ένα ιδιοφυές, σπαρακτικά όμορφο κι αδιανόητα δυνατό βιβλίο, που σε παρασύρει στη δίνη του, σε αιχμαλωτίζει και αφαιρεί μαεστρικά την ανάσα. Θα μπορούσε να ξανασυμβεί! Η Φραντζέσκα Μάνγγελ στα καλύτερά της σκηνοθετεί μια απίστευτα δυνατή ιστορία, από τις καλύτερες του είδους. Ανατριχίλα!»

Μένιος Σακελλαρόπουλος, δημοσιογράφος-συγγραφέας

«Υπό την απειλητική σκιά της διαβρωτικής δύναμης κάθε μορφής διακρίσεων, η Φραντζέσκα Μάνγγελ αποτυπώνει στο χαρτί μια συγκλονιστική σύγκρουση λογικής και ακατέργαστων συναισθημάτων, δημιουργώντας ένα μυθιστόρημα που αφήνει τον αναγνώστη χωρίς οξυγόνο».

Κέλλη Κρητικού, δημιουργός Bookzone App και comfort-zone.gr

«Ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό στα συντρίμμια της “τελειότητας”. Με αριστοτεχνική προβολή της ίδιας της πρόσφατης ιστορίας στο παρόν, η Φραντζέσκα Μάνγγελ καταθέτει το ταλέντο της σε ένα βιβλίο που ήρθε για να δώσει πολλά».

Πηνελόπη Κουρτζή, συγγραφέας

«Μια ιστορία συναρπαστική, σκοτεινή, αγωνιώδης, ευφυής, όπου τα δίπολα καλό-κακό, δίκαιο-άδικο, αλήθεια-ψέματα, ζωή-θάνατος οδηγούν τον αναγνώστη απνευστί στην τελευταία σελίδα».

Αθηνά Σούτζου, δημοσιογράφος, Ελεύθερος Τύπος

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Φραντζέσκα Μάνγγελ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Εικαστικές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο De Montfort της Αγγλίας και δραστηριοποιήθηκε στον τομέα της conceptual photography για διαφημιστικές εταιρείες και περιοδικά. Παράλληλα, δίδασκε σε Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών και αρθρογραφούσε στον περιοδικό Τύπο. Σήμερα εργάζεται ως κειμενογράφος και στον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με τη φωτογραφία και τη ζωγραφική.

Το πρώτο της μυθιστόρημα, Η νύχτα του Σάουιν, κατέκτησε το βραβείο Μυθιστορήματος της Xρονιάς στην κατηγορία «Πρωτοεμφανιζόμενος Συγγραφέας» στα Βραβεία Public 2018. Το δεύτερο μυθιστόρημά της, Καχαραμπού, η συνέχεια της Νύχτας του Σάουιν, κυκλοφόρησε το 2019 κλείνοντας την επιτυχημένη διλογία.



Ειδήσεις σήμερα: 

Μητσοτάκης μετά τη Σύνοδο στην Πράγα: Δεν θα αφήσουμε καμία πρόκληση αναπάντητη

Πόλεμος στην Ουκρανία - Άμεση ανάλυση της Bild: Τα τρία μέτωπα που θα χτυπήσει το ΝΑΤΟ εάν ο Πούτιν χρησιμοποιήσει πυρηνικά

Ιράν: Νέος θάνατος 16χρονης διαδηλώτριας - «Αυτοκτόνησε πέφτοντας από ταράτσα» λένε οι Αρχές