Με την καρικατούρα της εφημερίδας το Ποντίκι να κατακρίνεται από την πλειονότητα της κοινής γνώμης δεν μπορώ παρά να θυμηθώ την επίθεση κατά της σατυρικής εφημερίδας Charlie Hebdo στις 7 Ιανουαρίου 2015 από εξτρεμιστές.
“Ήμασταν πάντα αναίσχυντοι για την κλοπή ιδεών»* Η ατάκα του Steve Jobs στο τριών μερών ντοκιμαντέρ του καναλιού PBS, για την άνοιξη του προσωπικού υπολογιστή έχει αναδυθεί ξανά στο διαδίκτυο μετά την νίκη της Apple επί της Samsung στην τιτάνια δικαστική διαμάχη για τα smartphones και το λογισμικό Android (της Google). Αν και η πρόταση ακούστηκε στο προαναφερθέν “TriumphoftheNerds” το 1996, μία εποχή όπου η ανταλλαγή ιδεών και μάλιστα η «κλοπή» αυτών είχε χαρακτηρίσει την άνοδο των Microsoft, Macintoshκαι NeXT, oποιοσδήποτε την ακούει αυτή τη στιγμή μπορεί να μειδιάσει με το διπολικό της υπόθεσης. Oίδιος ο Jobs, σύμφωνα με τον βιογράφο του Walter Isaacson είχε αναφέρει χαρακτηριστικά πως ήταν «προδιατεθειμένος να κηρύξει θερμοπυρηνικό πόλεμο» και φέρεται να είχε εκφωνήσει πως η μήνυση κατά της Google διακήρυττε πως η «Google αντέγραψε το iPhone μαζικά, και μας εξαπάτησε»**. Ήταν επίσης έτοιμος, βάση δικών του λόγων να ξοδέψει τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια που είχε η Apple στην τράπεζα για να καταστρέψει το Android, πριν πεθάνει.***
Η παρουσίαση του “Nέου iPad” έλαβε χώρα στο Σαν Φρανσίσκο των Η.Π.Α. Όμορφη η αίθουσα, όμορφο και το προϊόν, χώρεσε σαν «ορεκτικό» και το λανσάρισμα του AppleTV και οι στατιστικές για την πλέον πασίγνωστη και «πολυτραγουδισμένη» επιτυχία της Apple κόντρα στις υπόλοιπες ταμπλέτες με τα σχετικά νούμερα να γεμίζουν την οθόνη και να διαφημίζουν την αναμφισβήτητη επιτυχία των προκατόχων του νέου προϊόντος. Με τη νέα οθόνη των 3.1 εκατομμυρίων pixel που φτάνει την ανάλυση των ίδιων μας των ματιών, το χρώμα, την ταχύτητα του νέου επεξεργαστή Α5Χ, τις πανέμορφες εφαρμογές οι οποίες διαλέχτηκαν για να επιδείξουν αυτές τις ικανότητες, η ταμπλέτα προφανώς και αναμενόμενα, εντυπωσίασε τους παρευρισκόμενους και δη το μεγαλύτερο μέρος του τεχνολογικού κόσμου.
Ενώ εδώ περιμένουμε πολυνομοσχέδια που θα επηρεάσουν καταιγιστικά την καθημερινή μας ζωή, όσο πενιχρή κι αν έχει γίνει αυτή, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στη «γη της επαγγελίας», υπάρχει κίνδυνος να ψηφιστεί ένα πολυνομοσχέδιο που θα μας επηρεάσει επίσης, αργά ή γρήγορα.. Το SOPA (Stop Online Piracy Act) είναι αυτό που κινδυνεύει να «φορέσει φίμωτρο» στο διαδικτυακό κατεστημένο των Αμερικάνων, οι οποίοι ωστόσο έχουν πολλές φορές κατακεραυνώσει την παρόμοια συμπεριφορά της Κίνας και της Βορείου Κορέας που καθημερινά μπλοκάρουν την εισροή πληροφοριών από τις περισσότερες ιστοσελίδες, οι οποίες βέβαια δεν μπορούν να επαναλάβουν το … «μάντρα» των κυβερνήσεων των χωρών αυτών.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως ένας λαός που καταπιέζεται, που δεν μορφώνεται και δεν έχει ελεύθερη έκφραση και σκέψη ή περιορίζεται, βεβαρημένος από τα καθημερινά προβλήματα, δεν πρόκειται να επιδείξει ανάπτυξη. Πρώτο και δυνατό παράδειγμα, ο Μεσαίωνας.
Μέσα στη μαινόμενη οικονομική και πολιτική κατάσταση άλλο ένα γεγονός ήρθε να προστεθεί στην πραγματικά γκρίζα καθημερινότητα. Ο «άνθρωπος που δάγκωσε το μήλο», ο πρωτοπόρος και σε πνεύμα αλλά και σε ιδέες Steve Jobs, έφυγε από τη ζωή μετά από πολύχρονη μάχη με την επάρατη νόσο. Κατά τη διάρκεια της διάσημης ομιλίας του στο πανεπιστήμιο Stanford πριν από μερικά χρόνια, δήλωνε νικητής ενάντια στον καρκίνο, αλλά η αρρώστια η οποία δε διακρίνει, είχε τον τελευταίο λόγο.
Μιλώντας με έναν συνάδελφο που είχε την ευκαιρία να παραστεί στην έκθεση IFA του Βερολίνου και παρακολουθώντας τις εξελίξεις όποτε μου δινόταν η ευκαιρία, ήταν αρκετά εύκολο να καταλάβω πως η τεχνολογία διαβαίνει μια μεταβατική περίοδο ανάπτυξης αλλά και «σύμπτυξης» ιδεών. Είτε ακολουθώντας τις ιδεατές πραγματικότητες των πρωτοπόρων συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας είτε επειδή η ροή των τεχνολογικών εφευρέσεων οδηγεί απλά και εύκολα σε κάτι τέτοιο, ο κόσμος μας σε μερικά χρόνια θα είναι αρκετά διαφορετικός. Οι πεσιμιστές θα μπορούσαν να πουν πως αυτό θα ισχύει λόγω της ολοκληρωτικής κοινωνικοοικονομικής καταστροφής, την οποία ζούμε σιγά-σιγά στον τόπο μας. Θα μπορούσαν επίσης να υποστηρίξουν την ύπαρξη μελλοντικών ζοφερών, οργουελικών τεχνολογικών στοιχείων, όπως η αστυνομία σκέψης, η επιβολή ονείρων και ιδεών αλλά και η ολοκληρωτική κονιορτοποίηση της ατομικότητας. Τις ιδέες αυτές έχουμε λατρέψει ως αναγνώστες σε πολλά βιβλία τύπου «1984».
Με την πάροδο του χρόνου, η παλαιότερη μόδα της τεχνολογίας αντικαθίσταται από τις καινοτομίες των εταιριών. Κάτι τέτοιο συμβαίνει από την εφεύρεση του μοντέρνου υπολογιστή (όχι του μηχανισμού των Αντικυθήρων, ούτε του Τσαρλς Μπάμπατζ) και μετά, με τις τεχνολογίες να εξελίσσονται με ρυθμό γεωμετρικής προόδου, χωρίς να φτάνουν -ακόμα- το σημείο του κορεσμού. Παράλληλα, εξελίσσονται και οι ιδέες οι οποίες με την πάροδο της αρχής του 21ου αιώνα, φαίνεται να παραμένουν σταθερά σε ένα πράγμα: κοινωνική δικτύωση.
Ενός κακού μύρια έπονται. Μετά τις επιθέσεις στο διαδίκτυο, φαίνεται πως οι κυβερνήσεις θέλουν μερίδιο της διαδικτυακής πίτας, η οποία όλα τα καλά παιδιά χορταίνει. Το «αστείο» ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια, όταν οι κυβερνήσεις άρχισαν να προσπαθούν να παρεμβαίνουν στην ελευθερία του διαδικτύου. Η Κίνα, για παράδειγμα, είναι γνωστό πως μπλοκάρει αμέτρητους ιστότοπους οι οποίοι θα μπορούσαν να εμπεριέχουν υλικό εχθρικό προς το καθεστώς της. Από την άλλη πλευρά, οι πιο «απελευθερωμένοι» Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι έχουν βγάλει την ντουντούκα και καταδικάζουν τέτοιου είδους κινήσεις.
