Γ. Χ. Παπαγεωργίου

Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε διαρκή κρίση ύστερα από την παταγώδη αποτυχία στις εκλογές, την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα και την εκλογή Κασσελάκη.

Το ερωτηματολόγιο προκάλεσε αντιδράσεις γιατί έφερε στην επιφάνεια το ενδεχόμενο αλλαγής ονόματος, λογότυπου ακόμα και πολιτικού χώρου με μετατόπιση από την Αριστερά στην Κεντροαριστερά.

Με άλλα λόγια ο Κασσελάκης έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα αλλαγής της συνολικής ταυτότητας του κόμματος.

Προηγουμένως, είχε ήδη εκκινήσει τη διαδικασία ανανέωσης των στελεχών, με συλλογή βιογραφικών ώστε να αναδειχθούν άνθρωποι που έχουν τη διάθεση να δουλέψουν πολιτικά για το κόμμα αλλά διαθέτουν και τα καλύτερα προσόντα.

Είναι σαφές επομένως ότι ο πρόεδρος έχει στόχο να ανασυγκροτήσει από την αρχή το κόμμα, με νέα ταυτότητα και νέα στελέχη. Πιθανότατα με διαφορετικό όνομα και με πολιτική στόχευση σε άλλο πολιτικό χώρο, πιο κοντά στο πολιτικό Κέντρο, με μεγαλύτερη απόσταση από την παραδοσιακή Αριστερά.

Εκείνο που πέρασε σε δεύτερο πλάνο, ύστερα από το θόρυβο για το ερωτηματολόγιο, είναι η επιστολή με την οποία συνόδευε ο Στέφανος Κασσελάκης το ερωτηματολόγιο, όπου δηλώνει ότι «θα αλλάξουν πολλά» και η οποία στην πραγματικότητα διατυπώνει την Αποστολή ή το Όραμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως το σκέφτεται ο πρόεδρος.

Στην επιστολή αυτή λέει ξεκάθαρα ότι η εξουσία του κομματικού μηχανισμού θα αδυνατίσει («Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ θα ανήκει στα μέλη και τους φίλους του» -σ.σ. και όχι στα στελέχη του) αλλά και ότι θα ανανεωθεί εκ βάθρων με βάση βιογραφικά και όχι την ιστορία των στελεχών («Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελείται από τους καλύτερους μιας κοινωνίας που θέλει ένα καλύτερο αύριο»).

Λέει επίσης ότι ο νέος ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ψηφιοποιημένος, με κοστολογημένο πρόγραμμα για όλα, ο φορέας που θα ανασυγκροτήσει το Κράτος Δικαίου και θα δώσει ίσες ευκαιρίες στους Έλληνες.

Η μέθοδος αυτή, με τη Δήλωση Αποστολής (mission statement) και το ερωτηματολόγιο παραπέμπει ευθέως στις σύγχρονες μεθόδους οργάνωσης και στρατηγικής, τις οποίες χρησιμοποιούν οι σοβαροί οργανισμοί και, βέβαια, κατ’ εξοχήν ο Κυριάκος Μητσοτάκης -για την «κυριαρχία» του οποίου, παρεμπιπτόντως, συζήτησαν εκτενώς στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Αριστεράς σε δημόσια εκδήλωση την περασμένη εβδομάδα.

Η αλήθεια είναι ότι ο Κασσελάκης αιφνιδίασε το κόμμα λίγες μέρες πριν το συνέδριο και τα στελέχη του αντέδρασαν.

Οι κομματικές ισορροπίες είναι παντού και πάντα σημαντικές, κάποιες φορές καθοριστικές και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πάντα συντονισμένος με αυτές. Ορισμένες φορές μάλιστα δείχνει να έχει κάποιες αποστάσεις από την ελληνική πραγματικότητα, πιθανώς επειδή μεγάλωσε στο εξωτερικό.

Οι δηλώσεις και οι προθέσεις του, πάντως, παραπέμπουν σε πράγματα που είναι αναγκαίο να γίνουν, για να επαναπροσδιοριστεί η ταυτότητα του κόμματος και ο ρόλος του, αν θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις την εξουσία.

Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ όπως είναι σήμερα δεν ανταποκρίνεται σε αυτό το ρόλο.

Το δεδομένο είναι ότι η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και επί προεδρίας Κασσελάκη είναι πτωτική με βάση τις δημοσκοπήσεις.

Το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ εδραιώνεται στη δεύτερη θέση, ενώ στην Αριστερά το ΚΚΕ είναι εκείνο που κερδίζει πόντους.

Στην πραγματικότητα με τα σημερινά δεδομένα, ο μη ανανεωμένος, μη επαναπροσδιορισμένος ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς νέα και σαφή πολιτική ταυτότητα και χωρίς πολιτικό σχέδιο, δεν πείθει ότι έχει διακριτό ρόλο στο πολιτικό σκηνικό.

Η αλλαγή ηγεσίας δεν έφερε κάτι από μόνη της και τούτο είναι φυσικό.

Άλλωστε το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ πριν τις τελευταίες εκλογές δεν ήταν η ηγεσία, αλλά -κατά κοινή, έστω και εκ των υστέρων, ομολογία- η ακινησία μετά την ήττα του 2019.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι εάν το κόμμα που πήγε από το 3% στο 35% επί Αλέξη Τσίπρα είναι σε θέση να κάνει τις αλλαγές που έπρεπε να είχαν γίνει μετά την ήττα του 2019, αλλά και αν… προλαβαίνει να τις κάνει χωρίς να υποσκελιστεί από το ΠΑΣΟΚ.

Το θέμα του ηγέτη είναι στην πραγματικότητα δευτερεύον.