Πως ξημερώνει άραγε το 2024 για την Ελλάδα σε έναν κόσμο μεγάλης αβεβαιότητας και ρευστότητας, με τις ανατροπές να είναι πιο πιθανές από την κανονικότητα;
Blogs
Την περασμένη εβδομάδα παίχτηκε στην αίθουσα της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ ένα πολύ ενδεικτικό επεισόδιο του τρόπου με τον οποίο μεγάλοι δυτικοί θεσμοί τοποθετούνται στον 21ο αιώνα απέναντι σε κρίσιμα διεθνή και ηθικά ζητήματα: με τρόπο φοβικό, επικίνδυνα σχετικιστικό, άκρως ενοχικό αλλά κυρίως κόντρα σε ορισμένες θεμελιώδεις αξίες τους, εκείνες που έκαναν τον δυτικό κόσμο ικανό να διαχειριστεί δημιουργικά το βαρύ ιστορικό παρελθόν του, οικοδομώντας μεταπολεμικά πάνω σε αυτόν ένα πιο ειρηνικό και δημοκρατικό μέλλον
Στο τέλος της χρονιάς, κάνοντας έναν απολογισμό όλης της προηγούμενης 15ετίας, οι φιλελεύθερες δημοκρατίες του 21ου αιώνα φαίνεται να βιώνουν μια περίεργη περίοδο ασταθούς σταθερότητας
Οι τελευταίες εξελίξεις στο κομματικό μας σύστημα μοιάζουν να επιβεβαιώνουν τις βασικές τάσεις που είχαν καταγραφεί ήδη στις πρόσφατες εκλογές του καλοκαιριού. Προς ενίσχυση των συμπερασμάτων αυτών, οι εν λόγω τάσεις αποτυπώνονται και σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις με το κυβερνών κόμμα της ΝΔ να έχει εδραιώσει μια τεράστια διαφορά από τον δεύτερο και τον τρίτο. Πρόκειται μάλλον για πολιτικο-κοινωνικούς μετασχηματισμούς που έχουν ξεκινήσει εδώ και κάποιο καιρό, και τώρα δείχνουν να αποκρυσταλλώνονται με πιο σαφή τρόπο
Ένα από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει στους σύγχρονους το παρελθόν είναι ότι μας επιτρέπει να το επισκεπτόμαστε ξανά και ξανά αναζητώντας νέες επανερμηνείες του και αντλώντας έτσι από εκεί καινούργια στοιχεία και υλικά τα οποία μπορούν να σταθούν οδηγοί για το παρόν και το μέλλον μας
Για ακόμη μια φορά, για πολλοστή φορά, η φετινή επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου θα “εορταστεί” με την καθιερωμένη πορεία διαμαρτυρίας προς την αμερικανική πρεσβεία
Το νέο πολεμικό επεισόδιο της ισραηλινο-παλαιστινιακής διένεξης, που κρατάει αισίως οκτώ δεκαετίες, τείνει να αποκτήσει χαρακτηριστικά πλήρους αδιεξόδου (dead-end) σε πολλαπλά επίπεδα: στο στρατιωτικό, πολιτικό, διπλωματικό και ηθικό επίπεδο
Στη νέα ταινία του Ιταλού σκηνοθέτη, Νάνι Μορέτι, “Ένα καινούργιο αύριο”, παρουσιάζεται η διαμάχη στο εσωτερικό του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας (ΚΚΙ), με αφορμή την εισβολή των σοβιετικών στρατευμάτων στην Ουγγαρία το 1956 προκειμένου να τερματιστούν βιαίως οι φιλόδοξες φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις του Ίμρε Νάγκυ
Τι συμβαίνει άραγε στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογή του νέου του Προέδρου; Ή μάλλον σωστότερα: τι συμβαίνει στο ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει ξανασυμβεί με πανομοιότυπο τρόπο στο παρελθόν;
Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών της περασμένης Κυριακής προσφέρουν την ευκαιρία για την διατύπωση κάποιων πολιτικών και θεσμικών συμπερασμάτων που δεν θα πρέπει να αγνοηθούν ούτε από το πολιτικό σύστημα ούτε από την κοινωνία των πολιτών και την κοινή γνώμη
Η ξαφνική, απρόκλητη και φρικώδης επίθεση της τρομοκρατικής οργάνωσης της Χαμάς κατά βάση εναντίον αμάχων (συμπεριλαμβανομένων μικρών παιδιών ή ακόμη και βρεφών) στο έδαφος του Ισραήλ, τις προηγούμενες ημέρες, επέφερε την άμεση καταδίκη της ισλαμιστικής της βίας από όλα τα κράτη του δυτικού κόσμου, χωρίς μισόλογα και αστερίσκους
Το περασμένο Σάββατο, όσοι είχαν την τύχη να βρεθούν στο Ηρώδειο, μπόρεσαν να απολαύσουν την ξεχωριστή εμπειρία της επαναπροβολής, μετά από 40 χρόνια, της εμβληματικής ταινίας Koyaanisqatsi, με τη συνοδεία ζωντανής ορχήστρας και μιας πολυμελούς χορωδίας η οποία ερμήνευσε μοναδικά το περίφημο σάουντρακ του Φίλιπ Γκλας που έχει αφήσει εποχή
Η δημοκρατική φαντασίωση στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες είναι τόσο ισχυρή που συχνότατα τείνει να επιβάλλεται πάνω στην σκληρή πραγματικότητα της διακυβέρνησης
Από την πρώτη στιγμή που ανέκυψε το φαινόμενο Κασσελάκη, παρουσιάστηκε ως υποτιθέμενο προϊόν της “μεταπολιτικής”
Θα πρέπει να κάνουμε μια δύσκολη και σκληρή παραδοχή: τα κράτη παντού στον κόσμο σήμερα καλούνται να αντιμετωπίσουν, με παλιά και ξεπερασμένα μέσα και νοοτροπίες, εντελώς νέες και ασύμμετρες απειλές όπως η κλιματική αλλαγή, και τα μέχρι πρότινος αδιανόητα παρεπόμενά της
Στην ταινία “Θεώρημα” (1968) του Πιέρ Πάολο Παζολίνι, ένας περιπλανώμενος όμορφος και πολύ γοητευτικός νεαρός, αγνώστου ταυτότητας, βρίσκει για λίγο στέγη και φιλοξενία σε μια μεγαλοαστική οικογένεια Ιταλών βιομηχάνων του βορρά
Όλα τα μεγάλα γεγονότα, ιδίως εκείνα που έχουν και δραματικό ή τραυματικό χαρακτήρα στο συλλογικό ασυνείδητο, έχουν την τάση να προκαλούν κοινωνικές ρωγμές ή και βαθύτερους διχασμούς
Παρότι το “πολιτικό έτος” είθισται να ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου, τα τελευταία χρόνια η έναρξη αυτή έχει μετατεθεί ουσιαστικά ένα μήνα νωρίτερα, καθώς η κλιματική αλλαγή και οι καταστροφικές πυρκαγιές που την συνοδεύουν, έχουν μετατρέψει το άλλοτε περίφημο για την ξεγνοιασιά και την ραστώνη του μεσογειακό καλοκαίρι σε μια περίοδο συχνών πολιτικών κρίσεων για τα κράτη της περιοχής
Το ξέσπασμα των πυρκαγιών σε πολλαπλές εστίες ανά την επικράτεια και φέτος τον Αύγουστο, μαζί με την πρωτοφανή σε διάρκεια και ένταση θερμική έξαρση (καύσωνας) σε όλη την χώρα επαναφέρει το ζήτημα για το τι κράτος έχουμε ανάγκη προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τέτοια φαινόμενα
Από την αρχή της περασμένης δεκαετίας όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε, ως μια μικρή πολιτική δύναμη, την μετεωρική του πορεία προς την εξουσία, τέθηκε το εύλογο ερώτημα τι είδους κόμμα ήταν αυτό που αυτοαποκαλούνταν “Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Προοδευτική Συμμαχία”
Στον πολιτικό λόγο γίνεται συχνά κατάχρηση του οραματικού στοιχείου. Σε αρκετές περιπτώσεις, με άλλα λόγια, η επίκληση του οράματος από την πλευρά των εκπροσώπων της πολιτικής εξουσίας κρύβει μάλλον την απουσία συγκεκριμένων και γειωμένων στην πραγματικότητα πολιτικών προτάσεων παρά ένα μακρόπνοο σχέδιο ουσιαστικής αλλαγής της χώρας
Αν ισχύει ότι οι νέες κυβερνήσεις δημιουργούν πάντα στην αρχή προσδοκίες στην κοινή γνώμη για τον τρόπο που θα πολιτευτούν σε μεγαλύτερα ή μικρότερα θέματα, για την επανεκλεγείσα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτό ισχύει με τρόπο που είχαμε να δούμε αρκετές δεκαετίες τώρα στην περίοδο της μεταπολίτευσης
Οι διαφαινόμενες μεγάλες ανακατατάξεις στον χώρο της Αριστεράς αλλά πρωτίστως η αδιαμφισβήτητη ηγεμονία της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη που αναμένεται να προκύψουν από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, ως λογικό παρακολούθημα των αποτελεσμάτων της κάλπης του περασμένου Μαϊου, ανοίγουν και πάλι την περίφημη συζήτηση για το “τέλος της μεταπολίτευσης” που τόσα χρόνια όλο και προαναγγέλεται αλλά όλο και μοιάζει να καθυστερεί και να αναβάλεται
Η πρόσφατη εκλογική επανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, μετά από μια δεκαετία καταβαράθρωσης των ποσοστών του σε μονοψήφια νούμερα, έχει πυροδοτήσει μια μεγάλη συζήτηση για το μέλλον του
Η περασμένη δεκαετία της οικονομικής κρίσης που έπληξε τόσο τις ΗΠΑ (κρίση τραπεζών) όσο και την Ευρώπη (κρίση ευρώ) είχε άμεσες πολιτικές συνέπειες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού