Δημήτρης Δανίκας

Που στην εκπομπή του Λιάγκα είπε πως όταν ήταν μικρή, κάποιος, από το συνάφι που τώρα βρίσκεται οριζοντιομένος στα θυμαράκια, όρμησε με άγριες διαθέσεις να την βιάσει. Αλλά εκείνη, ευτυχώς, πρόλαβε και την κοπάνησε με μοναδικό “θύμα” το πουκάμισό της

Σχετικά με όλα αυτά. Που στο Χόλιγουντ έχουν γράψει μαύρη ιστορία σε μια μαύρη λίστα. Κάτι σαν κυνήγι μαγισσών. Οπου σχεδόν όλες με μια φωνή ισχυρίζονται πως “κι εγώ έπεσα θύμα υποψήφιων βιαστών” τρία πράγματα θέλω να πω

Το πρώτο είναι δανεικό. Από τα χείλη της Σέρλει ΜακΛέιν. Οταν σε κάποιο φεστιβάλ κινηματογραφικό, στο Βερολίνο το γερμανικό, είχε δημοσίως βεβαιώσει όλους τους δημοσιογράφους το εξής καταπληκτικό:

«Οποια πρωταγωνίστρια ισχυριστεί πως δεν το έκανε με τον σκηνοθέτη της και τον συμπρωταγωνιστή της λέει ψέματα»

Κάτι θα ξέρει το «κορίτσι» το καταπληκτικό. Μ αυτό φυσικά επ ουδενί θέλω να πω ότι το ίδιο έχει συμβεί και με την περίπτωση της αγαπημένης Δήμητρας Παπαδήμα. Μπορεί όμως οι εξαιρέσεις να επιβεβαιώνουν τον κανόνα

Το δεύτερο που θέλω να πω αφορά στην χασματική διαφορά ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα. Σε όλα τα επίπεδα. Οπως, λόγου χάριν, συμβαίνει με τις χορηγίες πολυεθνικών σε κόμματα και πολιτικούς. Στις ΗΠΑ λοιπόν όλα τα κόμματα και όλοι οι πολιτικοί είναι, εκ του νόμου, υποχρεωμένοι να δημοσιοποιούν τα ονόματα των χορηγών τους καθώς και τα ποσά των χορηγιών

Αφού, σου λέει, έχουμε καπιταλισμό, από που θα αντλήσουμε τα έσοδά μας; Από το προλεταριάτο το φτωχό; Στοιχειώδες. Ομως εν Ελλάδι, χώρα απίστευτης και απροσμέτρητης υποκρισίας, όλοι παριστάντουν τους φιλολαικούς και στη συνέχεια μερικοί εξ αυτών «εισπράττουν» κάποιο ποσό. Αλλωστε ο «στρατηγός» Τσουκάτος ομολόγησε πως τα πήρε προς ενίσχυση του κόμματός του. Μια ομολογία που δεν του κόστισε το παραμικρό και που όλοι την ξέχασαν

Με απλά λόγια, υποπτεύομαι, πως λίγο απέχει το παρασκήνιο το Χολιγουντιανό, από το αντίστοιχο «μικρό» της Σωρρακώσταινας

Και το τρίτο και τελευταίο έχει να κάνει με την ασυλία των καλλιτεχνών. Μια ασυλία που συμβαίνει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Επειδή κάθε καλλιτέχνης εκλαμβάνεται και «ίπταται» άνωθεν των «κοινών θνητών». Αλλωστε, να μην ξεχνάμε, πως όλοι εμείς ζούμε μέσα από τις ζωές των επώνυμων και διάσημων κυρίως αστέρων του θεάματος και της showbiz

Αφού λοιπόν κάθε καλλιτέχνης είναι διαφορετικός από κάθε κοινό θνητό, λογικό είναι να διαφέρει και στην προσωπική του ζωή. Και με τους γάμους, και τα διαζύγια, και τις σεξουαλικές του διαστροφές και το παρελθόν του

Ας πούμε, η Μαντόνα είχε ομολογήσει πριν από χρόνια, πως ναι, είχε αναγκαστεί να σουλατσάρει sτα πεζοδρόμια της πορνείας. Τώρα προσφάτως η Ντέμι Μουρ αποκαλύπτει γαργαλιστικές λεπτομέρειες από την προσωπική της ζωή. Μέχρι και παρτούζες. Σιγά η πρωτοτυπία!

Κοντολογής στις ΗΠΑ αλλά και σε Αγγλία και Γαλλία, αυτές οι αποκαλύψεις εκλαμβάνονται ως «παράσημα» και ως «προτερήματα». Εν Ελλάδι, της υποκρισίας και του συντηρητισμού, άκρα του τάφου σιωπή. Πράγμα που με το καχύποπτο μυαλό μου, καταλήγω στη ρήση τη γνωστή: «έξω κούκλα μέσα πανούκλα»