Δημήτρης Δανίκας

Από τον Καραμανλισμό, που πορεύτηκε με τον κρατισμό, την πελατεία και την αναξιοκρατία, μέχρι τον Τσιπρισμό, που ανενδοίαστα επιβάλλει, στην πράξη, τη δεσποτεία της μιζέριας και τη δικτατορία του τέλματος.

Ο λαϊκισμός «απαγορεύει» κάθε εγκώμιο, ακόμα και το παραμικρό, υπέρ κάποιων σοβαρών, παραγωγικών και δημιουργικών επιχειρηματιών.

Οταν άκουσα ότι το υπερσύγχρονο εργοστάσιο μπαταριών υποβρυχίων της Sunlight κυκλώθηκε από φλόγες, αισθάνθηκα άθλια. Και όταν άκουσα ότι ο ιδιοκτήτης αυτού του εργοστασίου αποφάσισε να μην απολύσει κανέναν, είπα από μέσα μου: «Αυτό περίμενα, αυτός είναι ο Πάνος Γερμανός!».

Και όταν έμαθα ότι μόλις πριν από μερικούς μήνες είχαν προσληφθεί ακόμα ογδόντα εργαζόμενοι, επιβεβαιώθηκε για μία ακόμα φορά η εκτίμησή μου ότι αυτός ο άνθρωπος, που κατά ευτυχή συγκυρία έτυχε να τον γνωρίσω, είναι από τους ελάχιστους προκομμένους, σεμνούς, συγκροτημένους, ευφυείς και ταυτόχρονα χαμηλόφωνους επιχειρηματίες που διαθέτει αυτός ο έρμος τόπος.

Ουδεμία ή παραμικρή σχέση ανάμεσα σε αυτόν και τη χυδαία περιφορά των «επώνυμων» και κοσμικών. Ο Πάνος και η αγοραία κοσμικότητα, δύο κόσμοι ολότελα διαφορετικοί, σχεδόν εχθρικοί.

Με καταγωγή από το χωριό Μηλιές της Ηλείας, είναι ένα από τα δέκα παιδιά της οικογένειας, αν δεν κάνω λάθος στο μέτρημα, με τα μισά τουλάχιστον από αυτά να έχουν έρθει στην Αθήνα, όπου κοιμόντουσαν όλα μαζί στο ίδιο δωμάτιο, περίπου στο πάτωμα. Ο Πάνος πήγαινε σε νυχτερινό σχολείο, μια που τα πρωινά του τα είχε αφιερώσει σε δουλειές του ποδαριού, διεκπεραιώνοντας ταυτόχρονα με άριστα όχι μόνο τις γυμνασιακές αλλά και τις πανεπιστημιακές σπουδές του, συν το ότι έκλεβε χρόνο για την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας.

Για να μην τα πολυλογώ, σημασία έχει ότι ύστερα από τόσα χρόνια κατάφερε να οικοδομήσει μια παραγωγική, δημιουργική επιχειρηματική αυτοκρατορία. Η οποία, εκτός από τη Sunlight, περιλαμβάνει και εργοστάσιο ανακύκλωσης μπαταριών, τόσο σύγχρονο και αυτοματοποιημένο, ώστε ο αέρας που εξέρχεται από τα φουγάρα να είναι πιο καθαρός από αυτόν που αναπνέουμε στη φύση! Αμφότερα, λοιπόν, τα εργοστάσια βρίσκονται στην ακριτική και υποβαθμισμένη ζώνη της Θράκης.

Κοντά σε αυτά και μέσα στην κρίση συνεχίζει να επενδύει συστηματικά στην αλυσίδα των Public σε ολόκληρη την επικράτεια και παράλληλα να επιχειρεί στο εξωτερικό, όπου εκτός των άλλων διαθέτει μία από τις καλύτερες εταιρείες κινητής τηλεφωνίας της Πολωνίας με την ονομασία Play.

Ο Πάνος, ενδεδυμένος όπως κάθε περαστικός, χωρίς «μπράβους» και οδηγούς, ακόμα και χωρίς οικιακή βοηθό, είναι στοχοπροσηλωμένος στην πνευματικότητα και την αυτοβελτίωση. Τρανή απόδειξη το πλήθος βιβλίων και πονημάτων που έχουν τοποθετηθεί, προς πώληση, στο Public του Συντάγματος. Oπως και ο διχασμός του ανάμεσα στην επιχειρηματικότητα και την εσωτερική πνευματικότητα. Αλλά και ποιος δεν είναι;

Και κάτι ακόμα: δεν του χρωστάω, ούτε εκείνος σε εμένα, δεκάρα τσακιστή. Δεν ζήτησα, ούτε εκείνος μου έχει ζητήσει ποτέ, τίποτα. Ούτε τα δύο παιδιά μου εργάζονται σε κάποια από τις επιχειρήσεις του. Επίσης, αν και τα δύο τελευταία χρόνια δεν τον έχω συναντήσει πουθενά, έστω φευγαλέα, μαζί του δεν έχω καμία τηλεφωνική επικοινωνία.

Με έναν λόγο, αν το παράδειγμα του Πάνου Γερμανού, όπως και του Βαγγέλη Μυτιληναίου και αρκετών άλλων της παραγωγής και της δημιουργίας, το ακολουθούσε ο μισός πληθυσμός της ελληνικής επιχειρηματικότητας, η σημερινή Σωρρακώσταινα θα ήταν ένα από τα πέντε μεγάλα καμάρια της Ευρώπης.

Να ξέρετε κάτι, σας το λέω εκ πείρας. Κάτι που κι εσείς έχετε αντιληφθεί και αφομοιώσει. Οτι οι καλοί σ’ αυτόν τον τόπο είναι λίγοι, αόρατοι και πρωτοπόροι. Και ότι εμείς, όλοι εμείς, έχουμε εθιστεί στην τοξικότητα και στα σκουπίδια. Αν δεν λακίσουμε απ’ αυτά, τότε θα μας πάρει και θα μας σηκώσει!