Γυρίζοντας τον κόσμο με μηχανή

Γυρίζοντας τον κόσμο με μηχανή

Μια συζήτηση με τον Ηλία Βροχίδη, τον άνθρωπο που έχει εξερευνήσει 50 χώρες με την αγαπημένη του μηχανή

Γυρίζοντας τον κόσμο με μηχανή

Μια συζήτηση με τον Ηλία Βροχίδη, τον άνθρωπο που έχει εξερευνήσει 50 χώρες με την αγαπημένη του μηχανή


Ο Ηλίας Βροχίδης ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που επέλεξαν να κάνουν πράξη τα όνειρά τους. Μόνο που στην περίπτωσή του δεν μιλάμε για μια απλή απόφαση, αλλά για μία επιλογή που τον έχει οδηγήσει στο να εξερευνήσει 50 χώρες με την αγαπημένη του μηχανή. Από την Αφρική, όπου βρίσκεται αυτές τις μέρες, δέχθηκε να μου μιλήσει για την τελευταία του περιπέτεια που ο ίδιος έχει ονομάσει “mad about Africa”. «Είναι οι περιπέτειες του mad nomad, του τρελού νομάδα, δηλαδή εμού», λέει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, πάντα είχε στο μυαλό του την Αφρική ως τον ναό της περιπέτειας. «Αφού επέστρεψα από το 27 μηνών οδοιπορικό μου στην Ασία, εργάστηκα στην Ελλάδα για τέσσερα χρόνια και προετοίμασα προσεκτικά την επόμενη αποστολή μου στην αφρικανική ήπειρο. Το 2013 ήρθε η ώρα να προσκυνήσω στο ναό της περιπέτειας, λοιπόν!». Ξεκίνησε μαζί με τη Χριστίνα Πεφάνη με δυο ίδιες μοτοσυκλέτες, δυο εικοσάχρονα μικρά Honda XR 250, τα οποία του πήρε έξι μήνες να ανακατασκευάσει με τη βοήθεια του Δημήτρη Κατηγιάννη και του συνεργείου του nrg.

«Ήξερα από το προηγούμενο εγχείρημά μου τι θα χρειαστούμε, οπότε οι μοτοσυκλέτες τροποποιήθηκαν με προσοχή στις λεπτομέρειες έτσι, ώστε να καλύπτουν τις ασυνήθιστες ανάγκες μας σε μια τέτοια αποστολή. Στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, αφού ταξιδεύαμε για δέκα μήνες μαζί με τη Χριστίνα, ήρθε η ώρα για εκείνη να πετάξει πίσω στην Ελλάδα. Εγώ εργάστηκα εκεί στο εστιατόριο της ελληνικής κοινότητας του Lubumbashi για δυόμισι μήνες κι ύστερα συνέχισα το ταξίδι μονάχος προς τη Νότια Αφρική».

Βγαίνοντας από την Ελλάδα, εξερεύνησε την Αλβανία και άλλες βαλκανικές χώρες, ώσπου έφτασε στην Ιταλία. Εκεί συναντηθήκε με τη Χριστίνα και πήραν το καράβι για το Μαρόκο. «Έτσι ξεκινήσαμε από το πιο απαιτητικό κομμάτι της ηπείρου, που είναι η Δυτική και Κεντρική Αφρική. Συνέχισα μόνος μέχρι τη Νότια Αφρική κι αφού απόλαυσα τις ομορφιές της, άρχισα να κατευθύνομαι και πάλι προς το βορρά, αυτήν τη φορά μέσω της Ανατολικής Αφρικής».

Αυτήν τη στιγμή, μετά από σχεδόν τρία χρόνια στο δρόμο και πάνω από 90.000 χιλιόμετρα, βρίσκεται στην Αίγυπτο έχοντας ήδη επισκεφτεί 36 χώρες κατά τη διάρκεια του “mad about Africa”: Αλβανία, Μαυροβούνιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κροατία, Σλοβενία, Ιταλία, Μαρόκο, Μαυριτανία, Σενεγάλη, Γουινέα-Μπισάου, Γουινέα, Ακτή Ελεφαντοστού, Γκάνα, Μπουρκίνα Φάσο, Τόγκο, Μπενίν, Νιγηρία, Καμερούν, Κονγκό, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Ζάμπια, Ναμίμπια, Νότια Αφρική, Λεσότο, Σουαζιλάνδη, Μποτσουάνα, Ζιμπάμπουε, Μοζαμβίκη, Μαλάουι, Τανζανία, Ρουάντα, Ουγκάντα, Κένυα, Αιθιοπία, Σουδάν και Αίγυπτο.

Ανάλογα εγχειρήματα βέβαια έχει κάνει και στο παρελθόν αφού το 2007 βγήκε από την Ελλάδα με μοτοσυκλέτα και για πρώτη φορά πέρασε τα σύνορα της Ευρώπης. Το πλάνο ήταν να περιηγηθεί τέσσερις χώρες σε δέκα μήνες. Τελικά γύρισε στην Ελλάδα μετά από 2 χρόνια και 2,5 μήνες, έχοντας ταξιδέψει σε δεκατέσσερις χώρες: Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία, Νεπάλ, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κυργιζστάν, Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Αρμενία και Ναγκόρνο-Καραμπάχ! «Φυσικά, αυτό το ταξίδι μου άνοιξε τα μάτια κι ήταν καθοριστικό για το υπόλοιπο της ζωής μου. Οι εμπειρίες μου από αυτές μου τις περιηγήσεις περιγράφονται στο λεύκωμά μου “27 πανσέληνοι στην Ανατολή: χρώματα & εικόνες”, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Όραμα.

{{{ articlebanner-330x100-1 }}}

Τρεις εμπειρίες που ξεχωρίζει από όσα έχει ζήσει μέχρι στιγμής

1. Το δυσκολότερο κομμάτι της αποστολής μας ξέραμε πως θα ήταν η διάσχιση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό. Η απόσταση μεταξύ της Kinshasa και του Lubumbashi, των δύο μεγαλύτερων πόλεων της χώρας, είναι 2.500 χιλιόμετρα. Τα 1.500 από αυτά είναι σε δύσβατους χωματόδρομους ή μονοπάτια μέσα στη ζούγκλα. Ήμασταν πολύ τυχεροί, αφού καταφέραμε να ολοκληρώσουμε τη διαδρομή σε δεκατρείς μόνο μέρες, ενώ ήμασταν από τους ελάχιστους ξένους που κατάφεραν να φτάσουν στο Lubumbashi με το δικό τους όχημα!

Η Χριστίνα ανησυχούσε για τη δύσβατη διαδρομή, ενώ εγώ για μερικούς από τους πιο διεφθαρμένους αστυνομικούς στον κόσμο, που αποτελούν τους πιο αδίστακτους εγκληματίες των χωρών αυτών. Όπως και στο υπόλοιπο ταξίδι, η Χριστίνα ανέλαβε τους αστυνομικούς και χάρη σ' αυτήν γλιτώσαμε από τα νύχια τους, ενώ εγώ ανέλαβα να περνώ τη μοτοσυκλέτα της από τα δύσβατα εμπόδια, να την καθοδηγώ και να λύνω τα μηχανολογικά προβλήματα.

Τη διαδρομή που επιλέξαμε μας την είχαν υποδείξει κάποιοι ντόπιοι. Οι ελάχιστοι ξένοι που έχουν διασχίσει τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό χρησιμοποιούσαν άλλη διαδρομή και δεν ήξερα κανέναν που να δοκίμασε τη διαδρομή που τελικά εμείς επιλέξαμε. Στα χωριά μας έβλεπαν σαν εξωγήινους που ήρθαν απ' τον ουρανό. Σίγουρα κάποιοι δε θα είχαν ξαναδεί λευκό. Τρεις φορές αναγκαστήκαμε να κατασκηνώσουμε σε χωριά, με την άδεια του φυλάρχου, αφού η ζούγκλα ήταν τόσο πυκνή, που δε μπορούσαμε να βγούμε από το μονοπάτι για να κατασκηνώσουμε. Όλο το χωριό μαζευόταν γύρω μας και μας περιεργαζόταν επί ώρες. Παρόλ' αυτά, αν και θα μπορούσαν, κανείς δεν πείραξε τίποτα και δεν κινδυνέψαμε ποτέ.

2. Το μικρό Βασίλειο του Λεσότο, στα νότια της Αφρικής, έγινε μια από τις αγαπημένες μου χώρες. Αποτελεί τη μοναδική χώρα στον κόσμο που βρίσκεται αποκλειστικά σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 1.000 μέτρων, ενώ είναι η χώρα με το πιο ψηλό χαμηλότερο σημείο στον κόσμο, που είναι τα 1.400 μέτρα! Τα χαρακτηριστικά, λοιπόν, αυτού του κρατιδίου υπόσχονταν πως η ορεσίβια φύση μου θα έβρισκε εκεί έναν επίγειο παράδεισο...

Κάθε βράδυ κατασκήνωνα σ' ερημικά βουνά, που τα διέσχιζαν ρυάκια με κρυστάλλινο, γάργαρο νερό, όπου βουτούσα το ποτήρι μου κι έπινα! Κάποιο απόγευμα ήρθε να μ' επισκεφτεί ένας νεαρός βοσκός τυλιγμένος στη μάλλινη κουβέρτα του, όπως παραδοσιακά ντύνονται οι κάτοικοι του Λεσότο. Ήταν ένα πολύ συμπαθητικό και χαμογελαστό παιδί, ο Φραντιέτιερ. Ήξερε μερικές λέξεις στ' αγγλικά και γνωριστήκαμε. Ήθελε να μάθει καλύτερα τη γλώσσα και συνεχώς μου έδειχνε πουλιά, αστέρια και άλλα, μου τα έλεγε στη γλώσσα του, τα νότια σότο, και με ρωτούσε πώς λέγονται στ' αγγλικά.

Ήταν περίεργος να δει πώς ήταν το αντίσκηνό μου από μέσα. Αποφάσισα να μαγειρέψω τραχανά και για τους δύο στο μικρό γκαζάκι μου, ενώ ο Φραντιέτιερ μου ζήτησε να του βάλω στο κινητό μου μουσική από τη χώρα μου. Έφαγε ορεξάτος το φαγητό, οπότε συμπέρανα πως του άρεσε το παραδοσιακό γεύμα των Ελλήνων βοσκών! Όταν βράδιασε, με καληνύχτισε κι άρχισε να περπατά προς την καλύβα του. Ήταν μια γνωριμία απ' αυτές που με χαροποιούν και με κάνουν να θέλω να γνωρίσω όλο τον κόσμο!

3. Σχεδόν σ' όλα τα εθνικά πάρκα της Αφρικής που φιλοξενούν άγρια ζώα, απαγορεύονται οι μοτοσυκλέτες για λόγους ασφαλείας. Έτσι ελάχιστες φορές είχα την ευκαιρία να κάνω σαφάρι. Στην Ουγκάντα, όμως, ένας χωματόδρομος διασχίζει το Εθνικό Πάρκο της Βασίλισσας Ελισάβετ κι αποτελεί μια οδική αρτηρία την οποία μπορεί κανείς να ταξιδέψει με οποιοδήποτε όχημα. Αυτή ήταν μια από τις λίγες φορές που είχα την ευκαιρία ν' απολαύσω ένα σαφάρι από τη σέλα της μοτοσυκλέτας μου!

Είδα ένα σωρό βουβάλια, αντιλόπες Uganda kobs, πανέμορφα topis και βέβαια, τους συνηθισμένους μπαμπουίνους. Συνάντησα και μερικούς ελέφαντες. Είδα κάποιους ντόπιους να τρέχουν στο χωματόδρομο και να μου κάνουν νοήματα προσπαθώντας να μου πουν κάτι. Λίγα μέτρα παραπέρα κατάλαβα τι ήθελαν να μου πουν... Ένας ελέφαντας περπατούσε ακριβώς δίπλα στο δρόμο! Ευτυχώς δεν προσπαθούσε να τον διασχίσει, οπότε πέρασα ήρεμα δίπλα από αυτό το τεράστιο θηλαστικό μένοντας αποσβολωμένος από τη μικρή απόσταση μερικών μέτρων που μεσολαβούσε ανάμεσά μας!


Το ταξίδι του σε αριθμούς

Ασία
14 χώρες (Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία, Νεπάλ, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κυργιζστάν, Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Αρμενία και Ναγκόρνο-Καραμπάχ)
73.000 χλμ. (σχεδόν δυο φορές η περιφέρεια της γης στον ισημερινό)
2 χρόνια και 2,5 μήνες (806 μέρες)
Μόνος
Honda XR 250S
354 ευρώ ανά μήνα (9.514 ευρώ συνολικά)
12.187 ευρώ για την προετοιμασία (συμπεριλαμβανομένων των πάντων, από τη μοτοσικλέτα, την επισκευή και τα αξεσουάρ της μέχρι τα ρούχα που φορούσα)
Το ταξίδι περιγράφεται στο βιβλίο μου «27 πανσέληνοι στην Ανατολή», ενώ το φωτογραφικό μου λεύκωμα είναι το «27 πανσέληνοι στην Ανατολή: χρώματα & εικόνες». Και τα δυο βιβλία μου κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Όραμα.

Αφρική (μέχρι στιγμής)
36 χώρες (Αλβανία, Μαυροβούνιο, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Κροατία, Σλοβενία, Ιταλία, Μαρόκο, Μαυριτανία, Σενεγάλη, Γουινέα - Μπισάου, Γουινέα, Ακτή Ελεφαντοστού, Γκάνα, Μπουρκίνα Φάσο, Τόγκο, Μπενίν, Νιγηρία, Καμερούν, Κονγκό, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Ζάμπια, Ναμίμπια, Νότια Αφρική, Λεσότο, Σουαζιλάνδη, Μποτσουάνα, Ζιμπάμπουε, Μοζαμβίκη, Μαλάουι, Τανζανία, Ρουάντα, Ουγκάντα, Κένυα, Αιθιοπία, Σουδάν και Αίγυπτος)
90.000 χλμ. (πάνω από δυο φορές η περιφέρεια της γης στον ισημερινό)
2 χρόνια και 9 μήνες (1010 μέρες)
10 μήνες με τη Χριστίνα Πεφάνη και τον υπόλοιπο καιρό μόνος
2 πανομοιότυπα, ανακατασκευασμένα Honda XR 250S
400 ευρώ ανά μήνα (με εξαίρεση τους 3 μήνες που εργαζόμουν στη Λ. Δ. του Κονγκό, 12.100 ευρώ)
6.367 ευρώ για την προετοιμασία (για εμένα μόνο, συμπεριλαμβανομένων των πάντων, από τη μοτοσικλέτα, την επισκευή και τα αξεσουάρ της μέχρι τα ρούχα που φορώ)
Το επόμενο βιβλίο του, που θα περιγράφει τις περιπέτειές μου στην αφρικανική ήπειρο, αναμένεται μετά την ολοκλήρωση της αποστολής μου.

{{{ articlebanner-330x100-triple-1 }}}
{{{ articlebanner-330x100-triple-2 }}}
{{{ articlebanner-330x100-triple-3 }}}

Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Δείτε Επίσης