Όσοι άντρες αργούν να γίνουν γονείς, βάζουν σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών τους

Η ηλικία του πατέρα, ιδίως αν αυτός είναι άνω των 45 ετών, όταν κάνει παιδιά, αποτελεί παράγοντα αυξημένου κινδύνου για την εμφάνιση ψυχικών-νοητικών διαταραχών στους απογόνους του, σύμφωνα με μια νέα αμερικανο-σουηδική επιστημονική έρευνα, την μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, δε φαίνεται να υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο ηλικιακό «κατώφλι ασφαλείας» για τους άνδρες. Όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία του πατέρα, τόσο φαίνεται να αυξάνει ο σχετικός κίνδυνος. Η ευθύνη αποδίδεται κυρίως στις πιθανότερες μεταλλάξεις του σπέρματος λόγω της προχωρημένης ηλικίας, καθώς με το πέρασμα του χρόνου ο μηχανισμός παραγωγής σπέρματος κάνει περισσότερα γενετικά λάθη.

Η μελέτη δείχνει ότι τα παιδιά των μπαμπάδων προχωρημένης ηλικίας έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να δυσκολεύονται με τα μαθήματά τους στο σχολείο και κάποια στιγμή μπορεί να εμφανίσουν νευροψυχιατρικά προβλήματα, όπως αυτισμό, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), διπολική διαταραχή, σχιζοφρένεια, προβλήματα συμπεριφοράς (κατάχρηση εθιστικών ουσιών, απόπειρες αυτοκτονίας) κτλ.

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Ινδιάνα και του Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, με επικεφαλής τον Μπράιαν Ντ’ Ονόφριο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχιατρικής του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου "JAMA Psychiatry", σύμφωνα με το BBC και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 2,6 εκατ. παιδιά, που γεννήθηκαν μεταξύ 1973-2001 από 1,4 εκατ. πατέρες.

Η μελέτη δείχνει ότι τα παιδιά ενός 45χρονου πατέρα σε σχέση με ενός 24χρονου έχουν:

- Τριπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν αυτισμό

- 13 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης ΔΕΠΥ

- Διπλάσιο κίνδυνο ψυχωτικής διαταραχής

- 25 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα διπολικής διαταραχής (πρώην μανιοκατάθλιψης)

- Δυόμιση φορές μεγαλύτερη πιθανότητα απόπειρας αυτοκτονίας ή εθισμού στα ναρκωτικά

- Χαμηλότερους βαθμούς στο σχολείο και λιγότερα συνολικά χρόνια εκπαίδευσης.

Παρ’ όλα αυτά, οι ερευνητές ανέφεραν πως, αν και αυξημένος, ο ατομικός κίνδυνος λόγω της ηλικίας του πατέρα παραμένει σχετικά χαμηλός (κάτω από 1% για πολλές νευροψυχικές διαταραχές). «Το τελευταίο πράγμα που οι άνθρωποι θα έπρεπε να σκεφτούν, είναι "Ω, όχι, αν κάνω παιδί στα 43 μου, θα είναι καταδικασμένο". Η συντριπτική πλειονότητα των παιδιών από μεγαλύτερης ηλικίας πατέρες θα είναι μια χαρά», δήλωσε ο καθηγητής γενετικής Πάτρικ Σάλιβαν του πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα.

Από την άλλη όμως, σε επίπεδο κοινωνίας, αν ολοένα περισσότεροι άνδρες γίνονται πατέρες σε μεγαλύτερη ηλικία, θα υπάρξει μια σταδιακή συσσώρευση ψυχικών διαταραχών. Σε πολλές χώρες καταγράφεται διαχρονική αύξηση της ηλικίας που οι άνδρες, αλλά και οι μητέρες, αποκτούν το πρώτο παιδί τους.

Ο Ντ’ Ονόφριο δήλωσε «σοκαρισμένος» από τα ευρήματα, καθώς, όπως είπε, δείχνουν ότι ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος από ό,τι εκτιμάτο ως τώρα. Από την άλλη πάντως, άλλοι επιστήμονες επεσήμαναν πως υπάρχουν και θετικές πλευρές στην μεγάλη ηλικία του πατέρα, καθώς συνήθως οδηγεί σε πιο σταθερές σχέσεις και σε οικογένειες με υψηλότερο εισόδημα.