Μια Ελληνίδα στο Παρίσι

Για την Αυγούστα το ρούχο είναι μορφή τέχνης αλλά και μέσο έκφρασης. Η ίδια με διεθνείς διακρίσεις βλέπει την καριέρα της να κατακτά τη θέση που της ανήκει (λόγω του ταλέντου της) στη δύσκολη και απαιτητική αγορά της Γαλλικής πρωτεύουσας. H Αυγούστα Θεοδούλου γεννήθηκε στην Κύπρο. Έχει ζήσει στην Ελλάδα όπου σπούδασε Πληροφορική (BSc & MSc) και στη συνέχεια εργάστηκε για κάποια χρόνια ως καθηγήτρια. 

Όντας δημιουργικός άνθρωπος, και αφού είχε δοκιμάσει διάφορα μέσα και τεχνικές χειροποίητης δημιουργίας, το 2013 αποφάσισε να κάνει μια στροφή μετακομίζοντας στο Παρίσι για να κυνηγήσει το όνειρό της. Το 2016 πήρε πτυχίο στο Fashion Design and Technology από τη σχολή IFA Paris.

Οι δημιουργίες της έχουν παρουσιαστεί σε επιδείξεις στο Παρίσι, την Ουάσινγκτον, τη Σανγκάη και την Αθήνα. Το 2016 ήταν φιναλίστ και έλαβε το Χάλκινο βραβείο σε Διεθνή Διαγωνισμό Σχεδίου Μόδας της Κίνας (Κεκιάο, Σανγκάη), στον οποίο οι 30 φιναλίστ ξεχώρισαν ανάμεσα σε περισσότερους από 2000 νέους σχεδιαστές που αιτήθηκαν συμμετοχής. Αμέσως μετά, έλαβε το βραβείο Best New Designer Award 2017 στην 21η Athens Xclusive Designers Week. 

Έχει μόλις λανσάρει την ομώνυμη ετικέτα της στο Παρίσι και παρουσίασε την πρώτη ολοκληρωμένη Ready to Wear συλλογή της S/S 18 στην 22η Athens Xclusive Designers Week την οποία πρόκειται να διαθέσει σε επιλεγμένα showrooms. 

Η Αυγούστα μεταμορφώνει τα υφάσματα που χρησιμοποιεί, συνδυάζοντας χειροποίητες τεχνικές (μακραμέ, βελονάκι, κ.α.) με κλασικές τεχνικές ραψίματος (tailoring). Αποφεύγει τα φανταχτερά χρώματα γιατί θεωρεί ότι αποσπούν το μάτι από τις τεχνικές και την υφή που επιδιώκει να έχουν πάντα τον κεντρικό ρόλο στο ρούχο.

Στη συλλογή των ρούχων με την ετικέτα “Avgousta Theodoulou” περιλαμβάνονται μοναδικά χειροποίητα γυναικεία ρούχα και αξεσουάρ, έχοντας εμμονή στην τελειότητα, την υψηλή ποιότητα και την αειφόρα δημιουργία που σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Οι προτάσεις της κινούνται πέρα από τις νόρμες της πλειοψηφίας και ξεφεύγουν από τα στερεότυπα.



Από την Πληροφορική στο Σχέδιο Μόδας στο Παρίσι. Πως; και γιατί;
Από μικρή μου άρεσε να δημιουργώ και να πειραματίζομαι, δεν έκανα όμως μαθήματα καλλιτεχνικών. Περισσότερο αυτοσχεδιάζοντας. Είχα την τύχη να μάθω βελονάκι σε μικρή ηλικία από μία γιαγιά στη γειτονιά μου, το οποίο τότε το έβλεπα φυσικά σαν παιχνίδι. 

Στο σχολείο ήμουνα πολύ καλή μαθήτρια και έτσι σπούδασα στην Ελλάδα Πληροφορική και έκανα και μεταπτυχιακό. Αμέσως μετά, και αφού είχα αρχίσει ήδη να εργάζομαι σαν καθηγήτρια Πληροφορικής, προσπάθησα να θυμηθώ το βελονάκι προσπαθώντας να αποδώσω την παραδοσιακή τέχνη με ένα πιο μοντέρνο τρόπο. Λίγο αργότερα άρχισα να κάνω τους πρώτους πειραματισμούς μου στο ρούχο.

Οι επιδείξεις μόδας ήταν κάτι που ανέκαθεν παρακολουθούσα με καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Δεν ονειρευόμουν δηλαδή να φορέσω τα ρούχα που έβλεπα, παρακολουθούσα την πρόταση- δημιουργία, προσπαθούσα να δω την ιδέα του ρούχου και το concept της παρουσίασης. Όλα αυτά τα ένιωθα αρκετά μακρινά, μέχρι που ο σύζυγός μου βρήκε δουλειά στο Παρίσι. Άδραξα λοιπόν την ευκαιρία να ακολουθήσω το πάθος για δημιουργία και σπούδασα “Fashion Design and Technology” στo International Fashion Academy (IFA Paris).

Πως είναι η καθημερινότητα σου στο Παρίσι;
Παρόλο που είμαι ήδη τέσσερα χρόνια στο Παρίσι, δε μπορώ να πω ότι έχω προσαρμοστεί πλήρως. Άλλωστε τα πρώτα τρία χρόνια ήμουν περισσότερο επικεντρωμένη στις σπουδές μου. Η τελευταία χρονιά ήταν πολύ γεμάτη και είχα ελάχιστο ελεύθερο χρόνο. Ήρθα σε επαφή με διάφορες εταιρείες ποιοτικών υφασμάτων στο Παρίσι και το Λονδίνο, ασχολήθηκα με διάφορα ζητήματα που αφορούν τη δημιουργία του brand. Πρόσφατα, έφτιαξα την πρώτη ολοκληρωμένη συλλογή μου “Bodies out of frames”, την οποία παρουσίασα τον Οκτώβριο στο AXDW στην Αθήνα. Έκανα και αρκετά ταξίδια στα πλαίσια της παρουσίασης της δουλείας μου.

Από την άλλη πλευρά, μου αρέσει να περνάω χρόνο στο Παρίσι που αποτελεί έτσι και αλλιώς πηγή έμπνευσης: από μια απλή βόλτα στην πόλη χαζεύοντας την αρχιτεκτονική των κτιρίων, μέχρι και την ευκαιρία να δεις διάφορες εκθέσεις μεγάλων σχεδιαστών, φωτογράφων και ζωγράφων.



Τι προφίλ έχει μια γυναίκα που φοράει τα ρούχα σου;
Η γυναίκα με εκλεπτυσμένο γούστο που θέλει να ξεχωρίσει, αρνείται να ακολουθήσει τυφλά τις τάσεις της μόδας και αναζητά κομμάτια ιδιαίτερα, και ποιοτικά που είτε δημιουργούν τη δική τους μόδα, είτε αποδίδουν κάποιες τάσεις της εποχής με μοναδικό τρόπο.

Τι χαρακτηρίζει την δουλειά σου;
Βλέπω το ρούχο σαν μια μορφή τέχνης αλλά και μέσο έκφρασης και αυτό με βοηθάει να απελευθερώνομαι και να δημιουργώ μια διαφορετική πρόταση που αποστασιοποιείται από τις τάσεις της μαζικής παραγωγής. Μου αρέσει τα κομμάτια που σχεδιάζω να εμπνέονται καθαρά από δικές μου καλλιτεχνικές αναζητήσεις και πειραματισμούς. Επιπλέον, η ποιότητα του υφάσματος είναι πολύ σημαντική για ένα καλό ρούχο που θα διαρκέσει στο χρόνο.

Αυτό που θα έλεγα ότι αποτελεί αναγνωριστικό στοιχείο της δουλειάς μου είναι ο τρόπος που συνδυάζω χειροποίητες τεχνικές με αυστηρό tailoring. 

Ο τελικός στόχος σε όλο αυτό που κάνεις;
Δεν ξέρω τι θα χαρακτήριζα ως “τελικό στόχο”, όμως σίγουρα η σημαντικότερη επιδίωξή μου αυτή τη στιγμή είναι το brand μου, που έχει κάνει ήδη τα πρώτα του βήματα με επιτυχία, να συνεχίσει έτσι και να καθιερωθεί. Κάτι τέτοιο θα μου επέτρεπε να συνεχίσω να μοιράζομαι με ένα κοινό -όσο μεγάλο και αν είναι αυτό- τις σκέψεις, τις ανησυχίες μου και το ταξίδι της δημιουργίας. 

Η μεγάλη πρόκληση είναι να κατορθωθεί αυτό με τρόπο αντισυμβατικό για την εποχή, έξω από τις επιταγές αυτού που λέμε “fast fashion” που θέλουν μαζική και φτηνή παραγωγή. Για παράδειγμα, θέλω τα ρούχα να φτιάχνονται από εμένα και μια μικρή ομάδα ανθρώπων που είναι άριστοι στη δουλεία τους, δίνοντας έμφαση στην λεπτομέρεια και την ποιότητα. Συνεπώς, αυτό σημαίνει παραγωγή περιορισμένου αριθμού κομματιών τα οποία στη συνέχεια θα διατίθενται σε επιλεγμένα concept stores Παρίσι, Ελλάδα και Κύπρο.



Μόδα τι είναι για εσένα;
Μόδα για μένα είναι η τέχνη που έχει τη δυνατότητα να κυκλοφορεί στους δρόμους και να εκφράζεται διαφορετικά από εκατομμύρια ανθρώπους.

Όταν η μόδα δίνει μαζί με τις νέες τάσεις και μια σειρά κανόνων για το πως θα τις χρησιμοποιήσεις, τότε χάνει τη μαγεία της και προωθεί την κατανάλωση και την ομοιομορφία. Η μόδα κατά τη γνώμη μου πρέπει να προτείνει τις νέες τάσεις χωρίς να επιτάσσει. Τις παραμέτρους και τους κανόνες τα ορίζει ο καθένας ξεχωριστά φτιάχνοντας τη δική του μοναδική εξίσωση, το προσωπικό του στυλ, το οποίο με τη σειρά του ίσως εμπνεύσει άλλους. 

Οι νέοι σχεδιαστές πρέπει να φύγουν από την Ελλάδα για μια καλύτερη τύχη η όχι; 
Πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη τους σχεδιαστές της και οι νέοι Έλληνες σχεδιαστές έχουν ανάγκη την Ελλάδα. Κατ’ αρχήν, χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να σταματήσουν να αποδέχονται ένα μέλλον στο οποίο θα είναι μόνο καταναλωτές προϊόντων της κουλτούρας άλλων χωρών. Η τέχνη του ενδύματος είναι σημαντικό πολιτιστικό στοιχείο και κάθε λαός πρέπει να καλλιεργεί και αυτό το κομμάτι ανάμεσα στις άλλες τέχνες ώστε να διαμορφώνει τη δική του ταυτότητα.

Οι νέοι σχεδιαστές θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ότι ο χώρος έχει γενικώς δυσκολίες. Στο εξωτερικό υπάρχουν επίσης πολλές απλά διαφορετικού τύπου από αυτές που αντιμετωπίζουν στο εσωτερικό. Δεν θα έλεγα ότι το ένα είναι δυσκολότερο ή καλύτερο από το άλλο. Σημαντικό είναι να καταλάβει ο καθένας τις δικές του δυνατότητες και ανάγκες και να επιλέξει το περιβάλλον στο οποίο θα μπορέσει να χτίσει μια γερή βάση.

Τι συμβουλές θα έδινες στην Ελληνίδα σήμερα; 
Η βασική συμβουλή μου είναι να επιλέγει με ενσυνείδηση και στοχευμένα τα ρούχα της: λιγότερα και πιο ποιοτικά.

Θα τη συμβούλευα να προβληματιστεί πριν επιλέξει ένα ρούχο για το αν δούλεψαν άνθρωποι σε άσχημες συνθήκες, αν το ύφασμα και η επεξεργασία του είναι κατάλληλα για το δέρμα και φιλικά προς το περιβάλλον, αν το ρούχο είναι επαρκώς ανθεκτικό κι όχι σχεδιασμένο για να πάει σύντομα στα σκουπίδια.

Ακόμα και για ένα απλό μπλουζάκι απαιτείται η εργασία πολλών ανθρώπων που αφορά την ύφανση, το σχέδιο, το ράψιμο, τη μεταφορά και διάθεση. Δεν είναι λογικό λοιπόν να στοιχίζει όσο μια τυρόπιτα!

Και για το τέλος θέλω να μου πεις ποια είναι τα όνειρα σου;
Σαν άνθρωπος αλλάζω και προσαρμόζομαι στις νέες συνθήκες, έτσι προσαρμόζω σε ένα βαθμό και τα όνειρά μου. Θα έλεγα όμως, ότι μου αρέσει πιο πολύ να κάνω μελετημένα και μετρημένα βήματα παρά να κάνω άπιαστα όνειρα ή όνειρα τα οποία απλά περιμένω να εκπληρωθούν από μόνα τους. Συν Αθηνά και χείρα κίνει.

Για περισσότερα εδώ avgoustatheodoulou.com
Photo Credits: Ποτραίτο: Χρίστα Αντωνίου, Show: Κωνσταντίνος Γιαννάκης