Τζίνα Χάσπελ: Ο θηλυκός Μένγκελε που έγινε διευθύντρια της CIA

Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική στο μυστικό καταφύγιο της CIA με την κωδική ονομασία «Το μάτι της γάτας», σε μια απομονωμένη περιοχή, κάπου έξω από την Μπανγκόγκ της Ταϋλάνδης.

Ένα συγκεριμένο δωμάτιο, χωρίς παράθυρα και τον παραμικρό εξαερισμό έζεχνε για την ακρίβεια μυρωδιές, που θα προκαλούσαν άμεση τάση εμετού στον οποιοδήποτε φυσιολογικό άνθρωπο.

Όχι όμως και στην 46χρονη στις αρχές των 00's γυναίκα που στεκόταν αγέρωχη και με ένα ελαφρο μειδίαμα βλέποντας έναν γυμνό μουσουλμάνο να στέκεται μετά βίας στα πόδια του.

«Ξανά» διέταξε η Τζίνα Χάσπελ, ανυπόμονη να δει για πολλοστή φορά τον ύποττο να υποβάλλεται στο μαρτύριο του εικονικού πνιγμού, δεμένος και με ένα πανί στο πρόσωπο.

Το νερό που έπεφτε συνέχεια τον έπνιγε, δεν μπορούσε να αναπνεύσει και δεν μπορούσε να κάνει τίποτε για να το αποφύγει, την ίδια στιγμή που η σταθμάρχης στο συγκεριμένο black site της Ταϋλάνδης Τζίνα Χάσπελ απολάμβανε το θέαμα.

Κάπως έτσι την θυμούνται πρώην στελέχη της CIA, που την έζησαν απο κοντά όταν υπηρετούσε σε διάφορα πόστα εντός και εκτός Αμερικής, με μεταθέσεις σε Ευρώπη και Ασία, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι μια γυναίκα είναι ικανή για όλα.

Ικανή να συμμετάσχει ή ίδια στον βασανισμό ενός κρατουμένου βιάζοντάς τον με το φαγητό που δεν έτρωγε, ή απειλώντας να τον «περιποιηθεί» με ένα ηλεκτρικό τρυπάνι, αν δεν μιλήσει.

Ικανή να χτυπάει μια έγκυο γυναίκα στο στομάχι προκειμένου να αποσπάσει πληροφορίες και ικανή να βάλει έναν κρατούμενο σε ένα δωμάτιο με πολική θερμοκρασία.

Ο τελευταίος «πάγωσε» κυριολεκτικά αφήνοντας τη τελευταία του πνοή μέσα σε κείνο το δωμάτιο του θανάτου, όπου η ανθρώπινη ζωή δεν είχε τελικά καμία αξία, για την Τζίνα Χάσπελ που ηγείτο πολλές φορές σε τέτοιους είδους ανακρίσεις και τους «συνεργάτες» της.
Ο Αμπού Ζουμπάϊντα-το Νο 3 της Αλ Κάϊντα πουν συνελήφθη σε μια μυστική επιχείρηση στο Πακιστάν-δεν θα την ξεχάσει ποτέ.
Μέσα σε ένα μήνα η Χάσπελ φέρεται να τον υπέβαλλε ογδόντα τρεις φορές στο μαρτύριο του εικονικού πνιγμού, με την ίδια να «απολαμβάνει» το θέαμα πολλές φορές χωρίς την παραμικρή αποστροφή γι' αυτό που έβλεπε.

Πρωταγωνίστρια στους βασανισμούς

Πρόκειται για την ίδια γυναίκα που εδώ και λίγες ημέρες είναι η νέα διευθύντρια της CIA, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων για την επιλογή της από τον Ντόναλντ Τραμπ.

Παλιοί αξιωματούχοι της CIA δεν διστάζουν να την παρομοιάζουν ως έναν θηλυκό Μένγκελε, που δεν σταματάει μπροστά σε τίποτε προκειμένου να ολοκληρώσει την όποια αποστολή της.

Κάτι που φάνηκε όταν υπέγραψε η ίδια το έγγραφο για την καταστροφή 92 ταινιών με βασανιστήρια υπόπτων για τρομοκρατία από πράκτορες της CIA σε μυστικές τοποθεσίες.

Σε πολλές από αυτές «έπαιζε» και η ίδια σύμφωνα με τα όσα λέγονται, ακούγονται και συζητιούνται στους θολούς κύκλους των μυστικών υπηρεσιών, όπου η ανακάλυψη της αλήθειας είναι πραγματικά κάτι πολύ δύσκολο.

Όπως έλεγε σε γνωστό του πρώην επιχειρησιακός πράκτορας της CIA με λαμπρή θητεία που αποχώρησε πρόσφατα «αυτή η γυναίκα μου προκαλούσε ανατριχίλα με την ψυχρότητα που είχε στο βλέμμα της».

Την ίδια ψυχρότητα θα αντιμετωπίσουν στην CIA αυτοί που δεν θεωρεί στενούς φίλους και συνεργάτες της η 62χρονη νέα διευθύντρια της Υπηρεσίας, που ξεκίνησε την «λαμπρή» αυτή πορεία το 1985, ως αξιωματούχος που αξιολογούσε αναφορές.

Οι ικανότητές της, η οξυδέρκεια, η αστραπιαία αντίληψη και οι ταχύτατες αντιδράσεις της σε καταστάσεις που χρειαζόντουσαν άμεσες λήψεις, της έδωσαν πολύ γρήγορα προαγωγή.

Υπηρέτησε ως σταθμάρχης της CIA καλυμμένη πάντοτε πίσω απο διπλωματική ιδιότητα σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, στην Τουρκία και στην Ασία.
Στα κεντρικά της υπηρεσίας στο Λάνγκλεϊ κάποιοι τη λάτρεψαν και πολλοί περισσότεροι την ανιπάθησαν όσο ανέβαινε στην ιεραρχία, ενώ ελάχιστα είναι γνωστά για την προσωπική της ζωή.

Παρόλο που χώρισε από τον σύζυγό της Τζεφ κράτησε το επίθετό του, πιθανότατα όπως λένε οι κακές γλώσσες για να μην γίνει γνωστό ότι ούτε αυτός άντεξε τον αυταρχικό και πολύ δυναμικό χαρακτήρα της.

Αυτόν που την οδήγησε να χτυπάει η ίδια μια έγκυο γυναίκα, αρνούμενη να δείξει έστω και το παραμικρό ίχνος συμπόνοιας απέναντι σε ένα πλάσμα που κυοφορούσε μέσα του μια νέα ζωή.

Στην περίπτωσή της και μετά από το χθεσινό tweet του Έντουαρντ Σνόουντεν ταιριάζει μάλλον απόλυτα ο διάλογος από το αριστουργηματικό «Ριχάρδος ο ΙΙΙ» του Ουίλιαμ Σέξπιρ.

Αυτός που διαμείβεται ανάμεσα στη Λαίδη Αννα και τον «σκοτεινό» βασιλιά που «καθάρισε» όλους όσους ήταν εμπόδιο στην άνοδό του, όταν αυτή του λέει: «Κανένα θηρίο δεν είναι τόσο άγριο, που να μη νοιώθει μια σταλιά συμπόνια».

Η απάντησή του είναι καταλυτική: «Εγώ δε νοιώθω συμπόνια, επειδή δεν είμαι θηρίο. Είμαι άνθρωπος...»