Αννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους: Ξανά στη σκηνή 5 χρόνια μετά

Η  τηλεοπτική σειρά «Ψίθυροι καρδιάς» την κατέστησε από τις δημοφιλέστερες ηθοποιούς της γενιάς της. Είναι όμορφη, χαμηλών τόνων και τώρα πια μια γυναίκα απασχολημένη με τις οικογενειακές της υποχρεώσεις. Τη συναντάμε στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα» λίγο πριν από την πρόβα για την παράσταση «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα» στην οποία θα πρωταγωνιστεί.


- Το γεγονός ότι για περίπου πέντε χρόνια ήσουν εκτός χώρου ήταν μια συνειδητή απόφαση;
Οταν με τον Φάνη (σ.σ.: Μουρατίδη) πήραμε την απόφαση να διευρύνουμε την οικογένειά μας, θέλησα να βάλω φρένο στις δουλειές. Τα παιδιά για πολλά χρόνια είχαν αλλάξει τις προτεραιότητές μου, αφού η μητρότητα μου προέκυψε συνειδητά και όχι από σύμπτωση. Ηταν η εποχή που είπα: «Τα αφήνω όλα για να μεγαλώσω τα παιδιά μου».

- Ωστόσο ένιωσες την ανασφάλεια του «μήπως καταλήξω εκτός χώρου»;

Οχι την πρώτη περίοδο, αλλά αργότερα, όταν η κρίση βάθαινε και τα δεδομένα άρχισαν να γίνονται πιο δύσκολα, ακόμη και στη δουλειά μας. Οι γυναίκες, άλλωστε, είμαστε περίεργα όντα, σκεφτόμαστε μήπως τα χρόνια έχουν περάσει και δεν είμαστε το ίδιο αποδεκτές όπως παλιά. Υπάρχει πάντα ο προβληματισμός αν θα καταφέρεις να συμβαδίσεις με τα κορίτσια της νεότερης γενιάς. Ολα αυτά όμως την εποχή που βίωνα τη μητρότητα ήταν περισσότερο φευγαλέες σκέψεις.

- Εχεις δύο γιους, τον 5χρονο Εκτορα και τον 4χρονο Αλέξανδρο. Πώς είσαι, αλήθεια, ως μαμά;
Δεν αγχώνομαι με τα παιδιά μου και επομένως είμαι σχετικά χαλαρή. Από εκεί και πέρα είμαι μια συνηθισμένη μητέρα που θα σηκωθεί νωρίς το πρωί για να τους δώσει το γάλα, που θα πάει τα παιδιά στην παιδική χαρά ή θα τα συνοδεύσει σε κάποιο παιδικό πάρτι. Κάνω ό,τι κάνουν και οι άλλες μαμάδες, όπως και οι άλλες σύζυγοι: μαγειρεύω και φροντίζω το σπίτι μας.

- Οι γιοι σου έχουν αντιληφθεί ότι υπάρχουν δύο διασημότητες στο σπίτι;
Τους έχουμε εξηγήσει απλώς τι δουλειά κάνουμε και το έχουν καταλάβει. Μόνο αυτό όμως. Ούτε διασημότητες, ούτε αναγνωρισιμότητα, ούτε τίποτε άλλο, καθώς από ένα σημείο και μετά υπάρχουν διάφοροι κίνδυνοι. Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να ξεφύγουν ή να ψωνιστούν.

- Η οικονομική κρίση σε έχει προβληματίσει;
Εχει επηρεάσει τους πάντες, πόσο μάλλον εμάς που είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες σε μια, κατά κοινή ομολογία, δύσκολη αγορά. Οι απολαβές των ηθοποιών έχουν περιοριστεί, ακόμη και οι τηλεοπτικές δουλειές που γίνονται έχουν πολύ περιορισμένα επεισόδια σε σχέση με παλαιότερα. Επομένως, υπάρχει το άγχος της επόμενης μέρας. Αυτό μας κάνει να είμαστε περισσότερο εγκρατείς.

- Ο Φάνης ήταν ο άνθρωπος που σου άλλαξε ρότα;
Γνωριστήκαμε στην τηλεοπτική δουλειά «Μπαμπά μην τρέχεις» και πολύ γρήγορα καταλάβαμε ότι υπήρξε χημεία μεταξύ μας. Είχαμε κάνει και οι δύο τον κύκλο μας και ήμαστε τη στιγμή που αναζητούσαμε το κάτι παραπάνω, επομένως κουμπώσαμε.

- Τι επικρατεί άραγε σε ένα σπίτι τόσο καλλιτεχνικό όπως το δικό σας;
Συζήτηση, προβληματισμός και όνειρα γύρω από τη δουλειά. Δεν είμαστε άνθρωποι που αφήνουμε τα της δουλειάς μας στο χαλάκι της εξώπορτας, επομένως ανταλλάσσουμε απόψεις. Προκύπτουν πολύ ωραία πράγματα, ακόμη και μέσα από τις διαφωνίες μας. Ο ένας, άλλωστε, παρακολουθεί την πορεία του άλλου.

- Θα θέλατε να συνεργαστείτε ξανά οι δυο σας;
Yπάρχει η σκέψη να κάνουμε κάτι μαζί. Μια δουλειά όπου θα είμαστε μόνο οι δυο μας - αν και ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο δεν θα είναι εύκολο από πολλές απόψεις, όπως αυτή του ωραρίου. Θα λείπουμε από το σπίτι και από τα παιδιά μας τις ίδιες ώρες.

- Ο Φάνης ασχολείται με τα παιδιά;
Nαι, είναι κάτι που του αρέσει πολύ.

- Παρακολουθείς παλιές δουλειές σου;
Δεν είναι κάτι που μου αρέσει. Σε εμάς τους ηθοποιούς συμβαίνει το εξής: η ωριμότητα και η πείρα αλλάζουν τόσο πολύ τα δεδομένα ώστε πολλές φορές βλέπεις κάτι από το παρελθόν και ασκείς στον εαυτό σου πολύ αυστηρή κριτική, οπότε δεν υπάρχει λόγος. Μία μόνο φορά το έκανα συνειδητά, όταν θέλησα να με δω στην πρώτη μου τηλεοπτική εμφάνιση.

- Οι «Ψίθυροι καρδιάς» σε κυνηγούσαν για καιρό;
Για πολύ καιρό, και είναι λογικό αφού ήταν μια σειρά που αγάπησε ο κόσμος και η οποία σημείωσε τρελή τηλεθέαση. Για μεγάλο χρονικό διάστημα κάποιοι με έβλεπαν στον δρόμο και δεν με αποκαλούσαν Αννα-Μαρία, αλλά Ερατώ. Με ρωτούσαν μάλιστα διάφορα.

- Φάνης, Εκτορας, Αλέξανδρος: πώς τα βγάζεις πέρα με τρεις άνδρες;
Δύσκολα, είναι η αλήθεια. Οι άνδρες είναι άνδρες από τα γεννοφάσκια τους. Το σπίτι μου είναι γεμάτο από σπαθιά, ενώ οι ώρες του παιχνιδιού σχετίζονται ως επί το πλείστον με φωνές και πάλη. Και να φανταστεί κανείς ότι είμαι εξοικειωμένη με αυτά, καθώς μικρή δεν ήμουν το κλασικό κορίτσι που έπαιζε με Μπάρμπι ή άλλες κούκλες.

- Θα επιθυμούσες ένα κορίτσι;
Τώρα που το σκέφτομαι, ναι. Νομίζω ότι ένα κορίτσι θα ισορροπούσε τα πράγματα.

- Αρα σκέφτεσαι να κάνεις ένα ακόμη παιδί;
Παλιότερα θα το σκεφτόμουν αβίαστα. Τώρα όμως οι εποχές έχουν αλλάξει και όλοι είμαστε πιο διστακτικοί και μετρημένοι. Δύσκολα μπαίνει κανείς πια στη σκέψη της απόκτησης τρίτου παιδιού.

- Ανεργία, πλήθος αστέγων και μια κοινωνία που βράζει. Πώς τα αντιμετωπίζεις όλα αυτά;
Eίμαι θορυβημένη και θυμωμένη με όλα αυτά που συμβαίνουν στον τόπο μας και για τα οποία δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί αλλά και ο λαός. Αυτό που συνέβη δεν συνέβη ούτε από μόνο του, ούτε ως διά μαγείας. Δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών εμείς οι πολίτες που αφήσαμε τα πράγματα να φτάσουν ως εδώ. Δεν κρύβω ότι προβληματίζομαι σοβαρά για το μέλλον των παιδιών μας.