Η Αγγελική είναι πολύ όμορφη χωρίς ίχνος μακιγιάζ, ακόμα και με ένα απλό τζιν κι ένα λευκό μπλουζάκι. Ο γιος της έχει ξαπλώσει στον καναπέ και βλέπει κινούμενα σχέδια. Η Αγγελική τού δίνει ένα φιλί και κάθεται ακριβώς απέναντί του. «Ο γιος μου είναι το θαύμα της ζωής μου και χαίρομαι όταν μου λέει ότι είμαι η καλύτερη μαμά του κόσμου. Μόνο μία φορά που δεν τον άφησα να πάει σε ένα φίλο του μου φώναξε ότι δεν είμαι καθόλου καλή τραγουδίστρια. Δεν το εννοούσε, ήταν η αντίδραση της στιγμής. Είναι ζωηρός, αλλά μου αρέσει αυτό. Είναι δυναμικός και ανεξάρτητος πια, ενώ παλιά ήμασταν κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλο και μου αρέσει που δείχνει έντονα την αγάπη του».
Τους τελευταίους μήνες η Αγγελική συγκατοικεί με τον αδελφό της, Κωνσταντίνο, σε νέο σπίτι, όπου μετακόμισαν πρόσφατα στη Βούλα, ενώ οι γονείς της, που μένουν στη Νέα Σμύρνη, τη βοηθούν ουσιαστικά με το μεγάλωμα του μικρού Μπάμπη. «Ο αδελφός μου είναι εξαιρετικό παιδί, περνάμε υπέροχα μαζί και είναι σημαντική η παρουσία του και για το γιο μου. Παίζουν, ζωγραφίζουν, είναι απολαυστικό να τους βλέπεις μαζί» λέει στο People η Αγγελική Ηλιάδη για τον αδελφό της, ο οποίος πλέον είναι το αντρικό πρότυπο στο σπίτι για το αγοράκι της.
Η σχέση με τους γονείς της είχε διαταραχθεί λόγω των προσωπικών της επιλογών και για οκτώ ολόκληρα χρόνια δεν μιλούσαν. Πολύ μελάνι είχε χυθεί στα έντυπα και ώρες τηλεοπτικού αέρα είχαν καταναλωθεί για την κόντρα τους, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια πολλά έχουν αλλάξει. «Μπορεί να συμβαίνουν διάφορα, αλλά με ένα μαγικό τρόπο, όταν αποφασίζεις να κλείσεις κάποια πράγματα, είναι σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Νιώθω ευλογημένη τώρα πια που έχω δίπλα μου τους γονείς μου και τον αδελφό μου, γιατί η οικογένεια είναι οικογένεια, οι δικοί σου, το αίμα σου, και τη θέση αυτή δεν μπορεί να την πάρει κανένας στη ζωή σου».
Η επανασύνδεση συνέβη εντελώς ξαφνικά στη ζωή τους και πολύ φυσικά. Ήταν αρκετό ένα τηλεφώνημα και μια συνάντηση. Ποιος, όμως, έκανε το πρώτο βήμα; «Κατά τη γνώμη μου, ο μικρότερος κάνει πάντα το πρώτο βήμα. Εννοείται ότι πάντα τους σκεφτόμουν, είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου που δεν υπήρχε. Όταν είμαστε μικροί, είμαστε και αντιδραστικοί, κάνουμε την επανάστασή μας. Τώρα αισθάνομαι ότι είναι οι άνθρωποι στους οποίους μπορώ να πω τα πάντα κι αυτό μου είχε λείψει όσο δεν μιλούσαμε. Το κλασικό που λένε οι γονείς, πως όταν θα κάνεις παιδιά θα καταλάβεις, ισχύει, γιατί μεγάλωσα, μπήκα στη θέση τους και είδα πόσο μεγάλο είναι το άγχος και η αγωνία τους».
Πολλοί αναρωτιούνται πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η επανασύνδεσή τους ύστερα από τόσο μεγάλο διάστημα. «Ήταν εύκολο και για εμένα και για εκείνους. Όταν βρεθήκαμε ξανά μαζί, ό,τι αρνητικό είχε συμβεί διαγράφηκε. Μάλιστα, ένα μεγάλο βάρος έφυγε από μέσα μου, επειδή ήθελα ο γιος μου να έχει επαφή με τη γιαγιά και τον παππού του». Πιστεύει ότι όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο, ότι κάπου σε οδηγούν. «Σε κάθε περίοδο της ζωής μας μπορεί να δείχνουμε ένα διαφορετικό χαρακτήρα, ανάλογα με το τι βιώνουμε, τι περνάμε. Σαφώς μπορεί να έχω μετανιώσει για πολλά, αλλά προσπαθώ με το δικό μου τρόπο να δείχνω στους δικούς μου ότι τους αγαπάω πολύ».
Το παρελθόν φαίνεται μακρινό πια για εκείνη και ούτε καν το συζητάνε. Κρατάει όμως μέσα της καλά φυλαγμένες σημαντικές αναμνήσεις. «Ο Μπάμπης είναι ο πατέρας του παιδιού μου, μου λείπει η παρουσία του, μου λείπει εκείνος, κρατάω όμως τις όμορφες στιγμές». Όταν έπεσε νεκρός από σφαίρες ο Μπάμπης Λαζαρίδης, στις 12 Δεκεμβρίου του 2008, η Αγγελική πέρασε δύσκολα, ποτέ όμως δεν είπε «γιατί να συμβεί αυτό σε εμένα;». «Η απάντηση που μου έδωσε ο πνευματικός μου, πατέρας Νεκτάριος Μουλατσιώτης, και τον ευχαριστώ που με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου, είναι “γιατί όχι σε εμένα τα δύσκολα;”. Δεν πήγα σε ψυχολόγο τότε, είχα την ανάγκη του πνευματικού μου και η στήριξή του και η καθοδήγησή του μου ήταν αρκετές. Πιστεύω δυνατά στον Θεό και πήρα δύναμη από Αυτόν. Με το γιο μου έχουμε συζητήσει πολύ τα πάντα, όλα όσα έχουν συμβεί. Έχουμε συνειδητοποιήσει τις δύσκολες φάσεις μας και πιστεύω ότι με την κουβέντα και την ειλικρίνειά μου τον βοήθησα να φιλτράρει τις καταστάσεις».
Η σχέση με τους γονείς της αποκαταστάθηκε, τι ισχύει όμως για τη σχέση με τη γιαγιά της, τη μαμά του μπαμπά της, την Καίτη Γκρέυ; «Έχουμε καλές σχέσεις με τη γιαγιά μου. Με βοήθησε πολύ, με έβαλε στο χώρο. Απλώς οι μεγάλοι άνθρωποι έχουν τα παράπονά τους, έχουν τα δίκια τους όμως. Συχνά τους παραμελούμε λόγω υποχρεώσεων, χωρίς αυτό να είναι η δικαιολογία μου. Ξέρει, όμως, ότι την αγαπώ και εκείνη μου έχει αδυναμία».
Η ώρα περνάει και ο Μπάμπης πρέπει να κοιμηθεί, ο θείος του Κωνσταντίνος έρχεται και τον παίρνει αγκαλιά, για να τον βάλει στο κρεβάτι του. «Τον Μπάμπη τον αισθάνομαι σαν γιο μου. Τον αγαπάω πολύ, είναι πανέξυπνος. Τα βράδια, πριν κοιμηθεί, μας αρέσει να παλεύουμε. Το πρωί ξυπνάμε μαζί και περιμένουμε το σχολικό. Με την αδελφή μου ήμασταν αυτοκόλλητοι από μικροί. Άλλωστε οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν τα διαλείμματά τους. Η Αγγελική είναι το στήριγμά μου και εγώ το ίδιο για εκείνη. Βγαίνουμε μαζί έξω, μοιραζόμαστε τα μυστικά μας» λέει στο People o Κωνσταντίνος. Έχει τελειώσει τη γυμναστική ακαδημία, είναι καθηγητής φυσικής αγωγής και τώρα δουλεύει ως personal trainer σε μεγάλο γυμναστήριο της Βούλας, ενώ ασχολείται και με αθλοπαιδιές στο Δήμο Νέας Σμύρνης. Ο ανιψιός του τον φωνάζει «Θείο Μπρατσάρα». Ο Κωνσταντίνος είναι αυτός που φροντίζει για το πρόγραμμα γυμναστικής και διατροφής της αδελφής του.
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να βλέπω τα παιδιά μου μαζί και ευτυχισμένα. Έχω κοντά μου το εγγόνι μου, που μου είχε λείψει πολύ» λέει o πατέρας της Αγγελικής, Βασίλης Ηλιάδης, σήμερα συνταξιούχος και παλιότερα οικονομολόγος σε μεγάλη εταιρεία. «Φυσικά μου έλειπε η Αγγελική, της έχω αδυναμία, μικρή τη φώναζα ‘‘Κίκο’’ και φρόντιζα να μην της λείψει τίποτα. Τα παιδιά μου με στηρίζουν στο σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζω και η επανασύνδεσή μας με την Αγγελική μού έδωσε δύναμη να προχωρήσω και να καλυτερεύσω. Προσεύχομαι στον Άγιο Εφραίμ, που είναι ο προστάτης μου, να έχει καλά τα παιδιά μου και από την Αγγελική θέλω και δεύτερο και τρίτο εγγόνι, έχει όλο το δρόμο μπροστά της».
Η μαμά της Αγγελικής, Έφη Ηλιάδη, ήξερε καλά μέσα της ότι κάποια στιγμή θα ξαναμιλούσε με την κόρη της και περίμενε στωικά. «Νιώθω ανακούφιση, περάσαμε πολλά, αλλά όταν μιλήσαμε, ήταν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Πάντα πίστευα ότι η κόρη μου μας αγαπάει. Γίναμε πάλι οικογένεια. Η Αγγελική ήταν λίγο δύσκολη από παιδί, αντιδραστική και επαναστάτρια, αλλά όταν έγινε μάνα άλλαξε, όπως συμβαίνει σε όλες τις γυναίκες. Το όνειρό μου ήταν να την ξαναδώ να είναι αγαπημένη με τον αδελφό της, και αυτό έγινε. Ένιωθα άσχημα όταν δεν μιλούσαν. Τώρα τη στηρίζω και στα καλά και στα δύσκολα, γιατί πέρασε πολλά».
Η κυρία Έφη προσέχει πολλές ημέρες της εβδομάδας τον εγγονό της και έχουν αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση.
«Το εγγόνι μου γέμισε το σπίτι μας. Είναι λίγο αντάρτης, αλλά καλό παιδί. Τον στερήθηκα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά τώρα είναι κοντά μας. Είμαι αυστηρή μαζί του όταν πρέπει, αλλά σε γενικές γραμμές με ακούει». Η Αγγελική μοιάζει πολύ στη μητέρα της και χαίρεται όταν το ακούει. «Μου αρέσει που μοιάζω στη μητέρα μου, γιατί είναι όμορφη και στα νιάτα της υπήρξε ακόμα πιο όμορφη. Με έκανε μικρή, μόλις στα 17 της. Έχει τρομερές αντοχές και της έχω μοιάσει και σε αυτό. Αφήνει τον εαυτό της τελευταίο και μάχεται για τους άλλους». Η Αγγελική παραδέχεται ότι αγαπάει εξίσου τους γονείς της και ότι ο πατέρας της είναι λίγο πιο αυστηρός μαζί της. «Είναι λίγο γκρινιάρης, αλλά το κάνει από ανησυχία περισσότερο. Μετά του περνάει. Βέβαια και εγώ είμαι λίγο γκρινιάρα και παραπονιάρα».
Η Αγγελική περνάει πλέον μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους της ζωής της, κυκλοφόρησε πρόσφατα το καινούριο cd single της με τίτλο Κάτι Άντρες Παιδιά και τώρα βρίσκεται στην αναζήτηση τραγουδιών για να ολοκληρώσει το άλμπουμ της.
Όσον αφορά την προσωπική της ζωή, έχει σχέση με τον ποδοσφαιριστή Σάββα Γκέντσογλου. Έκαναν μάλιστα και μια δημόσια κοινή εμφάνιση στο πάρτι για τη νέα συλλογή ρούχων της Γωγώς Μαστροκώστα. «Είμαι πολύ καλά στην προσωπική μου ζωή. Δεν θεωρώ πως έχει νόημα να συζητώ περισσότερο για το τι κάνω, ούτε και να κρύβω με ποιον είμαι. Γενικώς στη ζωή μου ερωτεύομαι δύσκολα, είμαι πολύ απαιτητική και οφείλω να είμαι έτσι, γιατί έχω ένα παιδί».
Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ