Η ανάρτηση του Ανδρέα Μικρούτσικου για τον αδερφό του, μετά την αποκάλυψη για τον καρκίνο

O Θάνος Μικρούτσικος σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε ανοιχτά για τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο εδώ και αρκετό καιρό προειδοποιώντας τον μάλιστα ότι... «θα τον ταλαιπωρήσει φριχτά».

Ο Ανδρέας Μικρούτσικος, αδερφός του σημαντικού Έλληνα τραγουδοποιού, σήμερα, μέσα από την προσωπική του σελίδα στο facebook έγραψε λίγα λόγια στήριξης προς τον αδερφό του, δείχνοντας ότι τον στηρίζει και τον θαυμάζει για τον δύσκολο αγώνα που δίνει.

«Αγαπάω τον αδελφό μου όχι μόνο γιατί είναι αδελφός μου αλλά γιατί είναι σε όλα μοναδικός Ανθρωπος»! έγραψε ο Ανδρέας κάτω από τη φωτογραφία του Θάνου Μικρούτσικου.



Δείτε την ανάρτησή του:






Μιλώντας στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης αποκάλυψε πότε και πώς έμαθε για τον καρκίνο στο συκώτι του, την πορεία της υγείας του έκτοτε, και πώς το αντιμετωπίζει.


Ακολουθούν αποσπάσματα της συνέντευξής του

«Ετοιμαζόμουν πέρυσι τον Ιούνιο να κάνω μια περιοδεία με το έργο του Καββαδία. Μου λέει η γυναίκα μου: μήπως να κάνεις μια εξέταση για το σάκχαρο στην προοπτική των 40 συναυλιών; Η παθολόγος, ως μη όφειλε, μου γράφει να κάνω υπέρηχο άνω και κάτω κοιλίας βλέποντας κάτι σαν αιμαγγείωμα. Μετά τον υπέρηχο κάνω μαγνητική. Αποδεικνύεται ότι έχω καρκίνο στο συκώτι. Και μετά κάτι φαίνεται και στο κόκκαλο.

Αν ο συνδυασμός ίσχυε ήμουν καταδικασμένος. Ήταν πράγματι ένα φρικώδες επταήμερο. Η Μαρία και ο γιος μου ο Στέργιος ήταν κινούμενα πτώματα. Η κόρη μου στο Λονδίνο μισοήξερε πράγματα. Οι δύο μεγαλύτερες ήταν κάπως πιο ψύχραιμες. Τα αποτελέσματα από τις βιοψίες βγαίνουν στις 4 Ιουλίου και χαμογελάμε λίγο. Το κόκκαλο είναι εντάξει. Μένει ο καρκίνος στο συκώτι. Κανονίζω να χειρουργηθώ στο Μετροπόλιταν. Παρεμβαίνει ένας εξάδελφος της Μαρίας και γίνεται η επαφή με τον Μαλαγκό, τον καλύτερο ογκολόγο στο Λονδίνο, ο οποίος ανατρέπει όλο τον προγραμματισμό και κανονίζει το αδιανόητο: χειρουργείο μετά από τρεις μέρες. Το χειρουργείο διαρκεί 8,5 ώρες. Είχαν πειραχτεί και τρεις λεμφαδένες, αλλά ο Ιταλός είχε καθαρίσει όλη την ευρύτερη περιοχή όπως μου είπε, καλύτερα και από μαφιόζο στο Σικάγο.

Τον Νοέμβριο, όπως λέει, βρίσκουν άλλους τρεις λεμφαδένες κοντά στα επινεφρίδια και χρειάστηκε να κάνει πετ σκαν. «Στις 10 Δεκεμβρίου το απόγευμα έρχεται ο γιατρός, κάθεται στη θέση που κάθεσαι εσύ τώρα. Είναι σε πλήρη απογοήτευση. Μου λέει: «Μετάσταση στα κόκκαλα, στο δεύτερο θωρακικό κι πέντε σημεία θεωρούνται απλώς ύποπτα». Η εξέλιξη ήταν εξαιρετικά απρόβλεπτη. Όταν το πληροφορήθηκε ο Μαλαγκό στο Λονδίνο, έπαθε σοκ με τη ταχύτητα μετάβασης. Ενδέχεται, προ της εγχείρησης, να έφυγε κύτταρο που δεν πιάστηκε στο πετ σκαν, δυστυχώς γίνονται αντιληπτά όταν πια δημιουργούν αποικίες. Ξεκίνησα από τον Δεκέμβριο τις ακτινοβολίες, στις 20 Ιουνίου κλείνει ο πρώτος κύκλος χημειοθεραπείας. Τον Μάρτιο είχαμε ένα ικανοποιητικό κατά τον γιατρό αποτέλεσμα του πετ σκαν. Υπάρχουν τα ευρήματα του Δεκεμβρίου, παραμένουν όμως στο ίδιο στάτους χωρίς να έχουν επεκταθεί. Θεωρεί ότι φρενάρισε. Κάθε τρεις μήνες θα κάνουμε εξετάσεις» επισημαίνει.

«Νομίζω ότι αντιμετωπίζω τον καρκίνο με δύναμη, έτσι πρέπει να γίνεται. Η αθλιότητα της χημειοθεραπείας δεν με έχει καταβάλει, νιώθω τυχερός, είμαι και δημιουργικός. Είναι μονόδρομος. Ξυπνάω στις 8 το πρωί και δουλεύω. Μετά τη χημειοθεραπεία βάζω πρόβα 7-9 και ο γιατρός τρελαίνεται. Έχει αποδειχτεί και ιατρικά πως αν δώσεις κατάθλιψη στον καρκίνο είναι το καλύτερό του. Ε, λοιπόν, εγώ θα τον δυσκολέψω όσο μπορώ» λέει ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης.

«Όχι, δεν φοβήθηκα. Έχω πλήρη συνείδηση ότι πρόκειται για πολυπαραγοντική ασθένεια η οποία αυτονομείται -άρα δεν εξαρτάται από σένα πώς το παλεύεις. Όμως θα σου πω κάτι. Στον όποιο βαθμό κάποια πράγματα εξαρτώνται από μένα, το παλεύω του κερατά… Σε εκείνο τον βαθμό που έχω έστω μικρό ρόλο, θα του βγάζω τη γλώσσα. Δεν θα τον κοροϊδεύω έτσι κι αλλιώς, όχι. Ξέρω πως μπορεί να αυτονομηθεί. Δεν είμαι βλαξ ούτε ζω με ψευδαισθήσεις. Ένα πρωί κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και του είπα: Τα έβαλες με λάθος άνθρωπο. Θα σε ταλαιπωρήσω φρικτά. Αν με ρωτήσεις τι ελπίζω, θα σου πω όχι την ίαση αλλά να καταστήσω το νόσημα χρόνιο. Η ιατρική εξελίσσεται. Βλέποντας και κάνοντας. Και ζώντας κάθε λεπτό. Ας πούμε ότι ζω τάδε καιρό, δεν τον προσδιορίζω. Δεν πρέπει να τον ζήσω καλά;» προσθέτει ο Θάνος Μικρούτσικος.