«Όσα λεν’ οι άνδρες» από την Βίκυ Καρατζόγλου

Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που ακούγοντας μια φωνή δεν μπορεί να μην σε μαγνητίσει. Ακόμη και κάποιος να μην γνωρίζει την Βίκυ Καρατζόγλου σίγουρα έχει σιγοτραγουδήσει «Δεν έχω περηφάνια» με το οποίο μας συστήθηκε μουσικά. Η αλήθεια είναι ότι η ερμηνεύτρια συνδυάζει την μοναδική φωνή της με το όμορφο παρουσιαστικό αλλά και τις υποκριτικές της ικανότητες.

Το κορίτσι από τη Δράμα το γνωρίσαμε πριν από μερικά χρόνια μέσα από τη μουσικοθεατρική παράσταση «Ήρωες». Από την πρώτη στιγμή ξεχώρισε για την εκφραστικότητά της, την ζεστή και την αισθαντική φωνή της. Η πρώτη της δισκογραφική δουλειά κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2016 με τίτλο «Τα όνειρά μου αληθινά». Μια δουλειά που της άφησε μια γλύκα και ήταν ότι ονειρευόταν. Δεκατρείς μήνες μετά η τραγουδίστρια επέστρεψε στο «Σταυρό του Νότου Plus». Την Παρασκευή 28 Απριλίου θα εκμυστηρευτεί μουσικά για τελευταία φορά «Όσα λεν’ οι άνδρες».

Όπως λέει η ίδια πρόκειται για ένα καθαρά λαϊκό εγχείρημα χωρίς μουσικά ταμπού. Με τη μουσική επιμέλεια του Αντώνη Θυσιάδη και τη σκηνοθετική ματιά του Κωνσταντίνου Καϊκή, η Βίκυ Καρατζόγλου πραγματώνει ένα ακόμη όνειρο της. Με εφαλτήριο την επανεκτέλεση του τραγουδιού «Μυαλό Δε Θα Βάλει», έρχεται με τόλμη να εισχωρήσει βαθύτερα στην αντρική ψυχή και με την ερμηνεία της να μας πει… «Όσα λεν’ οι άντρες». Η Βίκυ ερμηνεύει αγαπημένα τραγούδια, πρωτοτραγουδισμένα από άντρες, που αγάπησαν, που πόνεσαν, που έκλαψαν.

Ερ: Ερμηνεύτρια αλλά και με εμπειρία και ως ηθοποιός καθώς συμμετείχες έως τώρα σε αρκετές μουσικοθεατρικές παραστάσεις. Πως προέκυψε;

Απ: Το θέατρο μπήκε τυχαία στη ζωή μου… από μια οντισιόν. Πήγα στο Ζυγό θυμάμαι στην Πλάκα μη γνωρίζοντας τι ακριβώς θα κάνω σε αυτήν την οντισιόν. Η Ελένη Γκασούκα, ήταν εκεί και με καλωσόρισε. Μου ζήτησε να πω δυο τραγούδια και όταν στο τέλος της οντισιόν μου είπε να μπω στην ομάδα, δεν μπορούσε καν να μου εξηγήσει τι θα κάνω στην ομάδα αυτή. Θυμάμαι πως γέλασα αλλά η απίστευτα θετική ενέργεια που ένιωσα και η λαχτάρα της για αυτό που ετοίμαζε δεν μου άφησε περιθώρια να αρνηθώ. Ήθελα να το ζήσω όλο αυτό, ότι κι αν ήταν! Το ταξίδι αυτό που ξεκίνησε συνεχίστηκε περίπου για 10 χρόνια με πολύ μεγάλη επιτυχία αφενός για του Ήρωες και αφετέρου μου άνοιξε έναν κόσμο μέσα μου που δεν μπορούσα να φανταστώ πως υπήρχε και πως θα με βοηθούσε τόσο πολύ στην μετέπειτα πορεία μου.

Ερ: Ο πρώτος σου προσωπικός δίσκος ήταν όλα όσα ονειρευόσουν;

Απ: Την προκειμένη στιγμή ναι. Φαντάζομαι πως όσο μεγαλώνω θα έχω διαφορετικές ανησυχίες και ανάγκες. Αυτός ο δίσκος όμως μου άφησε μια γλύκα, αυτή που ονειρευόμουν. Οι άνθρωποι που συνεργάστηκαν σε αυτό τον δίσκο, οι ενορχηστρωτές, ο Νίκος Καλαντζάκος και ο Βαγγέλης Μαχαίρας, ο παραγωγός μου Νίκος Μακράκης, ο Αντώνης Θυσιάδης και η εταιρία μου η Feelgood Records όλοι σεβάστηκαν τα θέλω μου και ήταν μαζί μου σε κάθε μου ανάγκη. Τους ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκαν.

Ερ: Κουβαλάς ήδη στις αποσκευές σου σημαντικές συνεργασίες. Υπάρχεις κάποια που θα ξεχώριζες; Κάποια που καθόρισε την έως τώρα καλλιτεχνική σου πορεία;

Απ: Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια από τις συνεργασίες που έχω κάνει ως τώρα γιατί όλες τις έχω χαρεί και τις έχω ζήσει με πολλή αγάπη. Καμία από αυτές δεν καθόρισε εξολοκλήρου  την πορεία μου, αλλά όλες βοήθησαν στην εξέλιξη της. Το σίγουρο είναι πως όσο μεγαλώνω είμαι κι εγώ πιο ώριμη να δώσω και να πάρω στην κάθε μου συνεργασία και να αντιληφθώ το πόσο τυχερή είμαι που μπορώ και ζω το όνειρό μου.

Ερ: Πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε το πρώτο σου ολοκληρωμένο άλμπουμ. Πόσο δύσκολο είναι για ένα νέο καλλιτέχνη σε αυτές τις εποχές να καταφέρει να μπει στη δισκογραφία;

Απ: Ομολογώ πως εγώ δεν είχα κάνει πολλές προσπάθειες νωρίτερα να μπω στη δισκογραφία. Χρειάστηκα χρόνο να ωριμάσω και να βρω αυτό ακριβώς που θέλω να κάνω. Έτσι παρότι οι εποχές είναι πολύ δύσκολες σε όλα τα επίπεδα, εμένα προφανώς ήταν η στιγμή που έπρεπε να μου συμβεί και έτσι και έγινε. Η εταιρεία μου η Feelgood Records με πίστεψε και με αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή. Όμως πέρα από κάθε εποχή, όλα τα πράγματα χρειάζονται πίστη, επιμονή και υπομονή.

Ερ: Ο τίτλος του άλμπουμ σου είναι «τα όνειρα μου αληθινά». Ποιο είναι το καλλιτεχνικό σου όνειρο ή απωθημένο που θα ήθελες να πραγματοποιηθεί;

Απ: Ονειρεύομαι απλά πράγματα. Να μπορώ να τραγουδάω όμορφα τραγούδια που θα μου εμπιστεύονται οι δημιουργοί, να κάνω συνεργασίες με ανθρώπους «ανοιχτούς», να δίνω και να παίρνω συναισθήματα πάνω στη σκηνή. Απλά πράγματα, αυτά είναι και τα πιο δύσκολα καμιά φορά.

Ερ: Πιστεύεις στον διαχωρισμό του τραγουδιού με βάση τις ταμπέλες που χρησιμοποιούνται; Έντεχνο, εμπορικό κλπ.

Απ: Οι ταμπέλες προφανώς και έχουν δημιουργηθεί για να μπορούν να ξεχωρίσουν τα «είδη» της μουσικής. Να ξέρει ο άλλος τι θα δει και τι θα ακούσει όταν έρθει σε ένα λάιβ σου. Αυτές οι ταμπέλες που απλώς «επεξηγούν» δεν με ενοχλούν. Με ενοχλούν όταν έχουν σκοπό να κρίνουν τη δουλειά κάποιου. Όλοι θα ήθελαν να είναι εμπορικοί, ποιος δε θα ήθελε να βγάλει ένα τραγούδι που θα αγαπηθεί από όλους; Είναι κακό ένα εμπορικό τραγούδι και καλό ένα έντεχνο; Ένα νομίζω. Αν έντεχνο εννοούμε φτιαγμένο με τέχνη, (Εν-τέχνη) και αυτό είναι αληθινό, τότε θα φανεί και δε χρειάζεται καμιά ταμπέλα για να μας κάνει να το πιστέψουμε.

Ερ: Τα παιδικά σου χρόνια υπήρξαν κάποιες φωνές που έδωσαν το ερέθισμα για να ασχοληθείς με το τραγούδι;

Απ: Αρχικά η φωνή της μαμάς μου και του μπαμπά μου. Ήταν το πρώτο και καλύτερο ντουέτο της ζωής μου. Συγχρόνως η φωνή της Γαλάνη, της Αλεξίου, των Beatles και των Queen. Ό,τι ακούγαμε στο σπίτι, μα κυρίως η αγάπη των γονιών μου για τη μουσική με έσπρωξαν σε αυτή.

Ερ: Πόσο δύσκολη ήταν η μετάβαση από μια πόλη της περιφέρειας στην Αθήνα προκειμένου να κυνηγήσεις το όνειρο σου;

Απ: Ήμουν πολύ τυχερή σε αυτό το θέμα. Είχα δυο γονείς που από την πρώτη στιγμή στήριξαν το όνειρό μου. Ήταν πάντα εκεί, συναισθηματικά, οικονομικά, με όλους τους τρόπους που χρειάζεται για να προχωρήσει μπροστά ένα παιδί. Μαζί πάντα και η αδερφή μου, στα εύκολα και στα δύσκολα. Όταν έχεις την οικογένεια σου μαζί σου αλήθεια τι άλλο χρειάζεσαι; Τώρα που τα χρόνια πέρασαν ομολογώ πως απλώς έχασα αρκετό χρόνο για να εγκλιματιστώ στην πόλη, να γνωρίσω ανθρώπους, να μπω στον χώρο. Αν ήμουν παιδί της πρωτεύουσας θα είχα κερδίσει χρόνο. Τίποτε άλλο.

Ερ: Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσεις τη μητρότητα και γενικότερα την οικογενειακή ισορροπία με την καριέρα;

Απ: Δεν είναι σίγουρα το πιο εύκολο πράγμα, όμως αυτό συμβαίνει σε όλες τις μητέρες που δουλεύουν, δεν είμαι εξαίρεση. Υπάρχουν στιγμές που έχω παρά πολύ χρόνο να περάσω με τη μικρή μου και άλλες που φεύγω και κάνω να την δω 15 μέρες. Όσο είμαι μαζί της αναπληρώσω τον χαμένο χρόνο. Περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί, είμαστε πολύ δεμένες, της μιλάω πάντα με ειλικρίνεια και αλήθεια. Ό,τι έχω «χάσει» λόγω του παιδιού μου έχει επιστραφεί εις διπλούν συναισθηματικά. Το τραγούδι και η δουλειά μας θέλει εκτός των άλλων ισορροπία και αυτή τη βρήκα μέσα από την οικογένειά μου, το παιδί μου και τον άντρα μου. Όλα φυσικά θα ήταν πολύ διαφορετικά αν ο άντρας μου ο Στέφανος δεν ήταν αυτός που είναι. Γιατί είναι η δύναμη μου σε ό,τι κάνω, η στήριξη του και η συνεχόμενη παρακίνηση του στο να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπάω είναι αυτά που με κάνουν να σας λέω ό,τι τελικά όλα γίνονται, όλα συνδυάζονται.

Ερ: Τι είναι για σένα επιτυχία;

Απ: Επιτυχία είναι να κοιμάσαι το βράδυ εύκολα, χωρίς τύψεις για αυτά που έκανες η που δεν έκανες.

Ερ: Πιστεύεις ότι ένας ερμηνευτής είναι μόνο η φωνή του ή παίζει ρόλο και η εμφάνιση του, ο χαρακτήρας κ.α

Απ: Θα έπρεπε η εμφάνιση να μην παίζει κανέναν ρόλο φυσικά. Οι τραγουδιστές δεν είναι μοντέλα. Δεν έχει σημασία αν θα τους ερωτευτούμε, σημασία έχει να μας κάνουν αυτοί να ερωτευτούμε. Ο χαρακτήρας παίζει ρόλο κυρίως για τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Αν είναι επίμονος, αν πιστεύει στον εαυτό του, αν είναι εργασιομανής ή όχι, αν είναι κοινωνικός. Ένας άνθρωπος με πολύ καλή φωνή και κρίση σωστή και καλό χαρακτήρα πολύ πιθανό να καταφέρει στη ζωή του αυτά που θέλει.

Ερ: Ποιο είναι πιο σημαντικό για έναν καλλιτέχνη: Το ταλέντο ή η σκληρή δουλειά;

Απ: Πιστεύω πως είναι εξίσου σημαντικά και τα δυο δίνοντας ένα προβάδισμα στο ταλέντο και προσθέτοντας υπομονή και πίστη στον εαυτό σου.

Ερ: Υπάρχουν ευκαιρίες και χώρος για να βγουν στο προσκήνιο νέες φωνές;

Απ: Ακούω συνεχώς νέες και ελπιδοφόρες φωνές! Η τελευταία που με ενθουσίασε ήταν αυτή της Μυρτώς Βασίλειου μιας νέας, πολύ νέας τραγουδίστριας αλλά με φοβερή ωριμότητα. Οι ευκαιρίες πιστεύω πως είναι πολύ περισσότερες πλέον με το διαδίκτυο. Αν έχεις κάτι ξεχωριστό έχεις τη δυνατότητα πολύ νωρίτερα από ό,τι παλιότερα ο κόσμος να το ανακαλύψει!

Ερ: Τι είναι αυτό που κάνει διαχρονικό έναν καλλιτέχνη;

Απ: Νομίζω η ειλικρίνεια του σε αυτό που κάνει. Ο σκοπός πρέπει να είναι η αγάπη για τη μουσική και η έμπνευση. Τότε κρατάει στο χρόνο γιατί η αλήθεια θα είναι πάντα αλήθεια, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Ερ: Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου βήματα;

Απ: Αύριο Παρασκευή θα βρίσκομαι στον «Σταυρό του Νότου» μαζί με μια εκπληκτική ομάδα μουσικών και συνεργατών! Σας περιμένω να πούμε για όλα  «Όσα λεν’ οι άντρες»!

Ερ: Ένας στίχος που σε αντιπροσωπεύει;

Απ: Θα προσπαθήσω να περάσω από τα χρόνια, όπως περνάει από το δρόμο ένα παιδί Φάλτσα σφυρίζοντας και με λυτά κορδόνια. Οδυσσέας Ιωάννου.

*** Οι φωτογραφίες είναι του Πάνου Γιαννακόπουλου