Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων (δείτε το trailer)

Μήπως είσαι μίζερος, όταν παρά το γεγονός του ότι ο  αμφιβληστροειδής σου έχει γεμίσει μωβ, γαλάζιες, ζαφειρένιες, και δεν ξέρω ‘γω τι άλλου χρώματος κηλίδες, και το στόμα σου έχει κρεμάσει στο πάτωμα από τον οπτικό θαυμασμό, παρ’ όλα αυτά συγκρατείσαι και δεν βαθμολογείς μια ταινία με την μεγαλύτερη βαθμολογία που έχεις δυνατότητα; Πάνω κάτω αυτό αναρωτιέμαι για τον εαυτό μου από τη στιγμή που είδα την «Αλίκη» του Μπάρτον και βασανίζομαι αλλά και μόνο το γεγονός του ότι βασανίζομαι και δεν μου βγαίνει έτσι αβίαστα το «τεσσάρι» σημαίνει ότι κάτι λείπει. Ότι κάτι σαν καταστάλαγμα της κινηματογραφικής μου εμπειρίας, πέρα από την μαγική καλλιτεχνική διεύθυνση και την εικαστική τρέλλα, δεν υπήρχε ή αν υπήρχε υπολειτούργησε. Γιατί στην τελική, όσο κι αν αγαπάς την εικόνα (και εδώ, επαναλαμβάνω, έχεις πολλά να θαυμάσεις) το σινεμά είναι πολλά περισσότερα. Είναι σενάριο, που εν προκειμένω πασχίζει να ολοκληρώσει φιγούρες που πάνε κι έρχονται αυθαίρετα, μέσα σε μια μάλλον άτσαλη σύμπτυξη των δύο βιβλίων του Λιούις Κάρολ, της «Αλίκης στη χώρα των Θαυμάτων» και του «Μέσα απ’ τον Καθρέφτη». Είναι συναίσθημα, που λειτουργεί προωθητικά στη μαγεία του παραμυθιού, κάτι που κι αυτό απουσιάζει παντελώς, κονιορτοποιημένο ανάμεσα στην 3D (σε επιλεγμένες αίθουσες) ψηφιακή χάιτεκ φαντασμαγορία, την Μπαρτονική ειρωνεία, την σουρεαλιστική, ψυχαναλυτική φύση της ίδιας της ιστορίας και τις μαζικές επιταγές των στούντιο της Ντίσνεϊ.  Είναι κάτι παραπάνω από την θαυμαστά αγνώριστη Έλενα Μπόναμ Κάρτερ στο ρόλο της υδροκέφαλης Κόκκινης Βασίλισσας, την επιθεωρησιακή μανιέρα του Τζόνι Ντεπ και την αυτοσαρκαστική λευκότητα της Αν Χαθαγουέι. Ένας συνδετικός κρίκος ουσίας και υπέρβασης που λείπει και αντικαθίσταται με ένα ακόμα τυπικό φινάλε νεανικής φανταστικής περιπέτειας με εφηβική δρακομαχία και πρετ α πορτέ μήνυμα γυναικείας εφηβικής χειραφέτησης


Σκηνοθεσία: Τιμ Μπάρτον. Σενάριο: Λίντα Γούλβερτον (βασισμένο  στα βιβλία του Λιούις Κάρολ «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων»  και «Μέσα απ’ τον Καθρέφτη». Με τους: Μία Βασικόβσκα, Ελένα Μπόναμ Κάρτερ, Τζόνι Ντεπ, Αν Χάθαγουεϊ.

Φαντασίας, 2010, Η.Π.Α. Διάρκεια: 1 ώρα και 48 λεπτά.