Θέμος Αναστασιάδης

Από το Γκρέκο Κωλοτούμπα Μασκαρά στο Μάμα Μία Ιταλία

Αφού η Ευρώπη υιοθέτησε ένα τσούρμο πολιτικούς απατεώνες στην Αθήνα, ιδού και στη Ρώμη

Κανονικά έπρεπε να ξεκινάμε με το «θέλει ο προδότης να κρυφτεί αλλά η χαρά δεν τον αφήνει»! Επειδή όμως δεν ξέρει κανείς αν όντως η... αποτυχία (;) -δόξα τω Θεώ- των διαπραγματεύσεων για το Ονομα των Σκοπίων είναι δεδομένη, ας μη μείνουμε στο ότι οι δύο πρωθυπουργοί σαν χαζοχαρούμενα πονήρεψαν εξαρχής τους πάντες εμφανίζοντας την υπόθεση από ανέφελη έως τελειωμένη. Λέμε ότι αυτά τα... σύριζα πρέπει να τα «σκοτώνεις» νωρίς, βλέποντας τις δραματικές επιπτώσεις σε όλο το νότιο ευρωπαϊκό φάσμα, από την Ιταλία, την Ισπανία και ολίγον τη Γαλλία, αφότου η Ευρωπαϊκή Ενωση νομιμοποίησε ως ισότιμο συνομιλητή αλλοπρόσαλλο αριστεροδεξιό μόρφωμα «ευκαιρίας», τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με πρωταρχικό κοντόφθαλμο κριτήριο να... πάρει πίσω τα λεφτά της και να κουκουλώσει το πρόβλημα «Ελλάδα». Ετσι ανέχθηκε μια συνεχώς ψευδόμενη παρανομούσα κυβέρνηση προκειμένου να περάσει τα δικά της, έτσι έκλεισε τα μάτια στο ότι τόσα κοινοτικά λεφτά δεν πήγαν για να σωθεί η ελληνική οικονομία, αλλά για να μακροημερεύσει το ρεμπέτ ασκέρ των συριζοκομματόσκυλων, που υπογράφει για πάρτη των Βρυξελλών ό,τι να ’ναι! Ετσι η Ευρωπαϊκή Ενωση κατέληξε στο τέλος να προσπαθεί να ωραιοποιήσει την κοινωνικοοικονομική τραγωδία της Ελλάδας σαν success story. Ενώ, σύμφωνα με κάθε σοβαρό οίκο και επίσημες μετρήσεις, παραμένουμε τελευταίοι στην ανάπτυξη, πρώτοι στη ΦΤΩΧΕΙΑ των νοικοκυριών και σε κάθε είδους πολιτική νόσο και οικονομική μακακία.

Επειδή ήταν αργά για να αναγνωρίσει το λάθος της και ότι τον Τσίπρα κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς, αμόλησε όλους τους Ευρωπαίους αξιωματούχους να μπαρουφολογούν για το... τι καλά τα πήγαμε! Οπότε, ΜΠΑΜ τώρα της σκάει το «τρελό» αποτέλεσμα της Ιταλίας, που παρουσιάζει πολιτικά ανατριχιαστικές ομοιότητες με την Ελλάδα. Ενα τσούρμο ούφο και απατεώνες, δήθεν αριστεροί με τις συνιστώσες τους, οι Συριζαίοι, ακόμη πιο πολύχρωμο τσίρκο το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, που κρύβει στους κόλπους του πολλά αστέρια τύπου Βαρουφάκη. Ιδιότυπη πατριωτική, κατ’ αυτούς, Ακροδεξιά για τους προοδευτικούς, η Λέγκα του Βορρά, δεν δυσκολεύτηκε να συμμαχήσει με το άλλοτε κόκκινο πανί, την «Αριστερά», όπως και οι ΑΝ.ΕΛ. πήγαν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πρότυπο της πολιτικής ανωμαλίας που έγινε αποδεκτό στους ευρωπαϊκούς κύκλους μεταφέρθηκε photocopy από την Ελλάδα, αλλά από γραμματόσημο για φτύσιμο έγινε αφίσα-τέρας! Και όλοι ψάχνουν το γιατί. Μα αφού οι Ιταλοί και οι Ισπανοί είδαν ότι η δήθεν τρέλα τελικά πιάνει τόπο και η Ε.Ε. είναι πολύ χαλαρή για να αντισταθεί στους Ελληνες αριστεροδεξιούς σαλταδόρους, είπαν γιατί να μην το ρίξουν κι αυτοί στη μούρλα... «Δεν πληρώνω» στην Ελλάδα; «Δεν πληρώνω» και στην Ιταλία επί... χίλια και βάλε, και τρέμουν καταρχάς όλες οι γερμανικές τράπεζες! Δραχμή: γιατί όχι στην Αθήνα; Λιρέτα, ti amo και στη Ρώμη. Φέσια στις τράπεζες εδώ, φέσια κι εκεί, χωρίς να υποψιάζονται καν ότι τους περιμένει όλο το πακέτο.

Αρα άπαξ και άφησες, «ξύπνια Ευρώπη», τον Greco Κωλοτούμπα Μασκαρά Τσίπρα να το παίζει... τεχνοκράτης που μπήκε στον σωστό δρόμο (ενώ μες στη χώρα του συμπεριφέρεται σαν Χούντα Μαδούρο), φάε τώρα «α λα τσερβέλο» (κατακέφαλα, θέλω να πω) τα Πέντε Αστέρια παρέα με τη Λέγκα του Βορρά, να σε δω. Ας πρόσεχαν. Κάτι τέτοια σαν... τα σύριζα τα «σκοτώνεις» νωρίς, μόλις εμφανιστούν σαν μικρόβια στο σπίτι, προτού καταρρεύσει όλο το οίκημα. Είχε την ευκαιρία και η Ευρώπη να καθαρίσει το συριζομάνι, αλλά προτίμησε να το χρησιμοποιήσει για να της φυλάει τους λαθρομετανάστες και για να πηγαίνει φθηνές διακοπές σε ξενοδοχεία που έχουν πάρει κοψοχρονιά γερμανικές εταιρείες. Πολιτική Ορατότης Μηδέν. Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα... για την ΕΕ και όχι για τους Ιταλούς. Γιατί δεν είμαστε «ούνα φάτσα, ούνα ράτσα», και οι διπλανοί δεν είναι της φάπας. Όσο κι αν ψάξουν οι Βρυξέλλες δεν θα βρουν άλλη περίπτωση νεοδοσίλογου γερμανοτσολιά εξωνημένου πρωθυπουργού σαν τον ημέτερο του Μαξίμου. Ακόμα πέραν του ότι η Ιταλία είναι η τρίτη οικονομική δύναμη της Ευρώπης, και όχι η 103η όπως εμείς, έχει ισχυρή μεγαλοαστική και μικρομεσαία τάξη που αποκλείεται να ανεχθεί την ταπείνωση και το διασυρμό (που τώρα θυμήθηκε ο Γιούνκερ) που υπέστημεν εμείς χωρίς πολλά-πολλά. Είναι ικανοί να το γυρίσουν όντως στη λιρέτα και να ζήσουν κι απ' αυτό και σε κάθε περίπτωση θα το κάνουν ίσιωμα απέναντι σε κάθε γερμανική βαρβαρότητα. Και σίγουρα δεν υπάρχει ούτε εκεί ούτε παγκοσμίως τέτοια περίπτωση συνειδητών προδοτών που να θέλουν να δώσουν το όνομα της Μακεδονίας και το μισό Αιγαίο προκειμένου να καθυστερήσει... λιγάκι η περικοπή των συντάξεων και των επιδομάτων της εκλογικής τους βάσης. Γι' αυτό κάτι σαν τα ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τα «σκοτώνεις» νωρίς.

Το ίδιο δυστυχώς ΔΕΝ έγινε στη χώρα μας ούτε από κομμάτι της ελληνικής αστικής και μεσαίας τάξης, που επειδή είχε εκνευριστεί με τον ΕΝΦΙΑ των προηγούμενων κυβερνήσεων ή για προσωπικούς ιδιαίτερους λόγους υιοθέτησε τη θεωρία «και τι χειρότερο να πάθουμε» όταν δεν το έπαιζε... στυλάκι ΣΥΡΙΖΑ. Η νομιμοποίηση του αριστεροαλητοδεξιού εκτρώματος από δυο-τρεις έστω επιφανείς Ελληνες που δίνουν τον τόνο, πολυάριθμους ανθρώπους δήθεν του πνεύματος που τώρα ζητούν συγγνώμη ολημερίς κι ολονυχτίς, κι από ένα κάρο... απλώς βλαμμένους που ψήφιζαν κόντρα στα συμφέροντά τους ήταν η απαρχή του Κακού. Αν ο Τσίπρας δεν είχε αυτή τη στήριξη που του πρόσφερε το προσωπικό που ήθελε στον κρατικό μηχανισμό τους μπιζναδόρους αεριτζήδες, αλλά ακόμη και στον χώρο της Δικαιοσύνης, δεν θα μπορούσε να κάνει όλα όσα έκανε μέχρι τώρα! Και πού είσαι ακόμα, ΑΝ, λέμε ΑΝ, το Ονομα τη γλίτωσε στο τσακ.

Μόνο όσοι ευεργέτησαν προσωπικά τον ίδιο τον Τσίπρα και στη συνέχεια υπέστησαν την πιο χυδαία εκδικητική αχαριστία θα καταλαβαίνουν τι λέμε και θα συμφωνούν τώρα, ότι αυτά τα ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τα «σκοτώνεις» νωρίς. Κάτι που δεν εφάρμοσε η ελληνική Δεξιά ούτε το ΠΑΣΟΚ όσο ήταν στην εξουσία και διόριζε κατά χιλιάδες στο Δημόσιο διάφορους γκαβούς κουλτουροαριστερούς για να τα έχει καλά με τα συνδικάτα. Και ιδού το αποτέλεσμα. Τώρα δεν έχει συνδικάτα, αλλά τα κρατικοδίαιτα διεστραμμένα μυαλά στην εξουσία. Για να μην πάμε στο πώς όλη η ελληνική κοινωνία συγχώρησε τους εγκληματίες της κομμουνιστικής εξέγερσης του 1944 και του 1946 και τους ξανάβαλε πολίτες στην κοινωνία και στη Βουλή χωρίς ποτέ να ζητήσουν μία συγγνώμη για τον «εμφύλιο» που προκάλεσαν. Και τι έπαθαν; Για... τιμωρία δεν διόριζαν τη δεκαετία ’50-’60 τους αριστερούς στο Δημόσιο, κι αυτοί από καραμπόλα έγιναν πλούσιοι εργολάβοι, άλλοι εκδότες, και κάποιοι σαν το σόι του Τσίπρα αριστεροχουντικοί επιχειρηματίες, που γέννησαν μπούμπηδες καταληψίες με το DNA του δηλωσία και του κωλοτούμπα στο αίμα τους... Κάτι σύριζα πρέπει να τα «σκοτώνεις» νωρίς! Αν και ποτέ δεν είναι αργά.