Τάσος Καραμήτσος

Να συμφωνήσουμε ότι κυρίως στην Ευρώπη, αλλά και στις υπόλοιπες Δυτικές δημοκρατίες ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ιδιαίτερα σημαντικός

Πριν πάω στο κυριακάτικο σημείωμά μου, θα ήθελα να αναφερθώ στο υπέρτατο ανθρώπινο δράμα, στον αβάσταχτο πόνο που φέρνει στους γονείς, όποιοι και αν είναι, η απώλεια ενός παιδιού τους

Οι συνεντεύξεις που συνηθίζουν πλέον να δίνουν οι πολιτικοί είναι στην τηλεόραση ή στο Ιντερνετ γιατί απλούστατα το κοινό βρίσκει πιο εύκολο να τις παρακολουθήσει έστω και φευγαλέα

Τους αμέσως επόμενους μήνες Ελληνες και Ευρωπαίοι εισαγγελείς, η ΑΑΔΕ, το Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος και η Οικονομική Αστυνομία θα ασχολούνται με την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ

Ορισμένες σκέψεις για το Μεταναστευτικό και την εργασία, αφού παρατηρήσουμε ότι τις τελευταίες ημέρες μετά την ανακοίνωση των μέτρων Πλεύρη, έχουμε μάλλον πιο περιορισμένες ροές αλλά μέλλει να αποδειχθεί.

Αυτές τις μέρες και με βάση την επικαιρότητα για το Μεταναστευτικό, μεταξύ άλλων έκανε μεγάλη εντύπωση το «menu» που δημοσιεύτηκε στις δομές που διαμένουν οι μετανάστες

Πέρασαν δέκα ακριβώς χρόνια από εκείνες τις ημέρες του δημοψηφίσματος του Ιουλίου 2015, των capital controls με τις κλειστές τράπεζες και ενός επιπλέον μνημονίου που κόστισε στην Ελλάδα από 80 έως 100 δισ. ευρώ, απίστευτη ταλαιπωρία, φτώχεια και βάσανα, κυρίως για τους αδύναμους οικονομικά Ελληνες

Σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα θέμα πιο καλοκαιρινό, αν και στις μεγάλες πόλεις το πρόβλημα είναι αφόρητο και τον χειμώνα

Πριν από λίγες ημέρες ο ακροδεξιός κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, είχε δηλώσει ότι «η επιχείρηση του Ισραήλ κατά του Ιράν αποτελεί μια συγκαλυμμένη προειδοποίηση προς την Τουρκία», ενώ σε άλλη αποστροφή του λόγου του είπε: «Το να σταματήσουμε το Ισραήλ είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας, αλλά και ιστορική ευθύνη για χάρη της περιφερειακής ενότητας»

Βλέποντας τα φετινά στοιχεία και τις προβλέψεις για τον τουρισμό στη χώρα, καταλαβαίνει κανείς ότι η χρονιά θα είναι περίπου ίδια με την περσινή σε νούμερα, ίσως λίγο καλύτερη, αλλά διόλου απίθανο να είναι και λίγο πιο κάτω

Προχθές το απόγευμα όταν ξεκίνησα να γράφω το εβδομαδιαίο σημείωμά μου στο «Πρώτο Θέμα» της Κυριακής κυκλοφόρησε η είδηση από ένα -η αλήθεια είναι όχι γνωστό- βρετανικό σάιτ ότι... η διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου αποφάσισε να επιστρέψει τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην Ελλάδα

Δεν είναι μόνο ελληνικό το έντονο πρόβλημα της στέγης, ούτε και γεννήθηκε στην Ευρώπη, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, σε αντίθεση με εμάς εδώ βέβαια που όντως αντιμετωπίζεται από το τέλος της κρίσης των μνημονίων και μετά, δηλαδή περίπου από το 2019 και έπειτα

Μερικά πράγματα είναι αυτονόητα, αλλά... για κάποιον λόγο είτε δεν γίνονται ποτέ, είτε παίρνουν πολλά χρόνια για να λυθούν

Η σημερινή δημοσκόπηση της Marc για το «Πρώτο Θέμα» έχει, κατά τη γνώμη μου, ένα εκπληκτικό εύρημα, που μάλλον «εκθέτει» τις ηγεσίες ολόκληρου του πολιτικού μας συστήματος για τις εμμονές και τα στερεότυπά τους εδώ και δεκαετίες

Δεν θυμάμαι από το 1974 η χώρα να μην έχει αντιπολίτευση, υπό την έννοια η κυβέρνηση να αντιμετωπίζει απέναντί της ένα κόμμα που ελπίζει να πάρει τη θέση της

Θα θυμάστε πιθανώς τον Οκτώβριο του 2020 την αποκρουστική εικόνα της εισβολής κουκουλοφόρων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, οι οποίοι, αφού προπηλάκισαν τον πρύτανη Μπουραντώνη, του κρέμασαν και μια ταμπέλα στον λαιμό (λες και ήταν ο Σαντάμ) και έφυγαν ανενόχλητοι

Το θέμα της εβδομάδας που πέρασε ήταν αναμφίβολα τα μέτρα του Μητσοτάκη για τη διανομή μέρους του υπερπλεονάσματος στους χαμηλοσυνταξιούχους, το ένα νοίκι δώρο για επίσης ασθενέστερους οικονομικά πολίτες και τα άλλα τόσα εκατομμύρια ευρώ (περί τα 500) στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων

Να συμφωνήσουμε, γράφοντας αυτές τις σκέψεις μέσα στην πιο μεγάλη εορτή της πατρίδας, ότι οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης -αλλά και του κόσμου- δεν έχουν απέναντί τους και τόσο κοντά έναν τόσο ισχυρό και επιθετικό εχθρό που ιστορικά επιβουλεύεται την εθνική τους ακεραιότητα όπως εμείς την Τουρκία

Αν θα ζητούσες από έναν δημοσιογράφο να βάλει έναν τίτλο σε ό,τι συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες... στον πλανήτη Γη θα μπορούσε να γράψει με ολίγη ποιητική διάθεση: «Ενας άγνωστος κόσμος»

Σήμερα δεν θα μπορούσε να υπάρξει κανένα άλλο θέμα εκτός από εκείνο των τεράστιων αμερικανικών δασμών, ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα της μεταπολεμικής Ιστορίας

Τα έχουμε ξαναπεί και όλοι όσοι έχουν ζήσει το πολιτικό σκηνικό -και ασχολούνται- που διαμορφώνεται σε μια χώρα όπως η δική μας θα έχουν διαπιστώσει ότι η αρχή του τέλους της διακυβέρνησης ξεκινάει συνήθως πιο νωρίς, από τη μέση της δεύτερης θητείας

Στα 20 χρόνια που κυκλοφορεί το «Πρώτο Θέμα» (έχουμε ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα σήμερα σε ξεχωριστή έκδοση, αξίζει τον κόπο να ρίξετε μια ματιά) και στα άλλα 20 που εργάζομαι, ειλικρινά δεν έχω ξαναδεί τέτοιο περίεργο και άδειο πολιτικό σκηνικό

Τους υπουργούς αν δεν σου κάνουν τη δουλειά τούς αλλάζεις, δεν βάζεις... τσεκαδόρο

Να το γράψω δίχως περιστροφές, δεν υπάρχει κανείς σχεδόν άνθρωπος, μηδέ εξαιρουμένων στελεχών της κυβέρνησης, που να πιστεύει ότι όλα έγιναν καλά στην εξέλιξη της υπόθεσης των Τεμπών από τις εκλογές του 2023 και μετά, ειδικά όταν όλο το κυβερνητικό σύστημα χαλάρωσε και πίστεψε ότι όλα τελείωσαν μετά το 41% του Μητσοτάκη

Μερικά λογικά συμπεράσματα και σκέψεις σχετικά με την υπόθεση των Τεμπών, αλλά και το πολιτικό φαινόμενο που εκδηλώθηκε δύο χρόνια μετά με αφορμή αυτό καθαυτό το γεγονός