Κατά σχεδόν 1,9% μειώθηκε ο νόμιμος πληθυσμός της Ελλάδας βάσει των στοιχείων της απογραφής του 2021, που δημοσιοποίησε η ΕΛΣΤΑΤ στο κλείσιμο του 2022
Σάββας Αναστασιάδης
Η Επανάσταση του 1821 αποτελεί το κορυφαίο γεγονός στη νεοελληνική Ιστορία, καθώς οδήγησε στη συγκρότηση του ανεξάρτητου ελληνικού Κράτους. Ο ελληνισμός αγωνίστηκε με ηρωισμό και αυταπάρνηση, επαναστάτησε για να αποτινάξει τον οθωμανικό ζυγό και να ανακτήσει την εθνική κυριαρχία του. Αποφασισμένος να ζήσει ελεύθερος ή να πεθάνει. Άνοιξε έτσι μία νέα περίοδο στην Ιστορία του, που οδήγησε στη δημιουργία ανεξάρτητου εθνικού κράτους το 1830.
Σε λίγες μέρες η Ελλάδα θα γιορτάσει μια διπλή επέτειο: την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1912 και το «ΟΧΙ» του Μεταξά και του ελληνικού λαού στο φασισμό και το ναζισμό το 1940. Είναι δύο γεγονότα που έχουν παρουσιαστεί στις ιστορικές λεπτομέρειές τους εκτενώς, ωστόσο η ανάλυσή τους πολλές φορές χρησιμοποιείται διχαστικά από συγκεκριμένες πλευρές
«Δεν ζητώ περίοδο χάριτος» ήταν από τις πρώτες κουβέντες του Κυριάκου Μητσοτάκη την επομένη της εκλογικής αναμέτρησης του Ιουλίου 2019, που τον ανέδειξαν πρωθυπουργό της χώρας. Όσοι γνωρίζουμε τον πρόεδρο της ΝΔ ξέρουμε καλά ότι δεν ήταν ένα ευφυολόγημα, εξάλλου δεν είχε καμία υποχρέωση να απεμπολήσει ένα παραδοσιακό κεκτημένο κάθε αρχής μόλις αναλαμβάνει καθήκοντα. Η φράση αυτή καθρέφτιζε την αγωνία του ιδίου να εκφράσει τον πόθο της πλειοψηφίας των πολιτών αυτής της χώρας που παρακολουθούν εδώ και δεκαετίες όλα τριγύρω ν’ αλλάζουνε κι όλα τα ίδια να μένουν -για να δανειστώ από τον εξαιρετικό στίχο του Μανώλη Ρασούλη.
Η πανδημική κρίση που ήρθε σε συνέχεια της δεκαετούς οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, είναι δεδομένο ότι ενέτεινε τα προβλήματα της εθνικής οικονομίας. Τόσο σε αμιγώς «ταμειακό», όσο και σε δομικό επίπεδο. Απο το ταμείο του κράτους μέχρι την τσέπη του κάθε πολίτη, από τις καθημερινές αγορές μέχρι τις επενδύσεις.
Αναζητώντας το μήνυμα της επανάστασης του 1821, ιδίως φέτος που τιμούμε την επέτειο των διακοσίων χρόνων από την έναρξή της, ο νους πάει αναπόφευκτα σε όλους όσους τις τελευταίες δεκαετίες επιχειρούν να «παρέμβουν» στην ιστορία, να την αλλοιώσουν, να την κατευθύνουν σε δήθεν ρεαλιστικά πλαίσια της σημερινής εποχής. Σε κείνους που μας είπαν ότι δεν ήταν εθνική επανάσταση αλλά ταξική, ότι δεν υπήρχε Κρυφό Σχολειό, ότι η Εκκλησία δεν συμμετείχε και δεν πρόσφερε, επιχειρώντας να αλλάξουν το φρόνημα των Ελλήνων και την εικόνα που είχαν για τα πρόσωπα και για τα γεγονότα του ’21. Προκειμένου να «χαλάσουν» την εικόνα που είχαμε για τους ήρωες, έφτασαν στο σημείο να προτάσσουν και να προβάλλουν τα ανθρώπινα ελαττώματα και τις αδυναμίες τους, λες και αυτά ήταν τα σημαντικά εκείνης της εξέγερσης που προκάλεσε τον θαυμασμό και αποτέλεσε από τότε κιόλας ένα παγκοσμίου ενδιαφέροντος πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό γεγονός.