Δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, η Ευρώπη και η Ελλάδα είναι αντιμέτωπες και δύο ακόμα μεγάλες κρίσεις. Το ξέσπασμα ενός πολέμου στην ευρωπαϊκή ήπειρο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και το κύμα ανατιμήσεων και ακρίβειας σε όλο το φάσμα της οικονομικής ζωής της χώρας
Οργισμένοι, ενοχλημένοι, προσβεβλημένοι και άλλες πολλές παθητικές μετοχές συνόδευσαν τους πηχυαίους τίτλους για το περιστατικό που εκτυλίχθηκε την περασμένη Τετάρτη στην Άγκυρα. Η επικεφαλής της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στεκόταν όρθια μπροστά στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, καθώς δεν είχε προβλεφθεί θέση για εκείνη στην αίθουσα συσκέψεων στο προεδρικό παλάτι στην Άγκυρα.
Υπό άλλες συνθήκες θα είχαμε ήδη αρχίσει να υποδεχόμαστε τουρίστες από όλες τις μεριές του πλανήτη. Η πανδημία ωστόσο μας έχει αναγκάσει να αλλάξουμε τα σχέδιά μας και να αναπροσαρμόσουμε τα πλάνα μας.
Παρακολουθούμε εδώ και εβδομάδες την εξέλιξη του δημόσιου διαλόγου και την πολιτική στρατηγική της αξιωματικής αντιπολίτευσης έτσι ώστε τα πράγματα να οδηγηθούν σε μία οριακή κατάσταση. Κι αν κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος υπήρξε μία πιο λογική και υπεύθυνη στάση από την αντιπολίτευση, δεν ισχύει το ίδιο για όσα βλέπουμε να γίνονται κατά τη διάρκεια του τρίτου κύματος το οποίο διανύουμε.
Συνηθίζουμε να λέμε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η παράταξη των μεγάλων εθνικών επιλογών, μία φράση η οποία μοιάζει με ένα ακόμα σύνθημα, αλλά αποδεικνύεται ότι είναι πέρα για πέρα αληθινή. Αποδεικνύεται από όσα βλέπουμε να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας και όσα ακόμα θα συμβούν στο εγγύς μέλλον.
Το νιώθουμε όλοι: Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 δεν είναι από εκείνες που θα περιπέσουν γρήγορα στην ιστορική λήθη.
