Εύα Παυλάτου

Η Φώφη «έφυγε» και πάγωσε ολόκληρη η Ελλάδα. Ψηφοφόροι και φίλοι του ΚΙΝΑΛ αλλά και οι ψηφοφόροι των άλλων κομμάτων, άνθρωποι που δεν ψήφισαν ποτέ ΠΑΣΟΚ ή ΚΙΝΑΛ, στενοχωρήθηκαν βαθιά για τον θάνατο της γενναίας γυναίκας, μητέρας και πολιτικού. «Είχε πολλά να δώσει ακόμα», μου είπε χαρακτηριστικά φανατική ψηφοφόρος της Δεξιάς και κατάλαβα πως η Φώφη ήταν σχεδόν μια υπερκομματική προσωπικότητα, που είχε κερδίσει την εκτίμηση και τον σεβασμό των απλών ανθρώπων αλλά και του συνόλου του πολιτικού κόσμου.

Η Φώφη Γεννηματά ανέλαβε το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου τον Ιούνιο του 2015 σε μια χρονική στιγμή που το κόμμα έπνεε τα λοίσθια με εκλογικά ποσοστά 4,68%, κατόρθωσε να ενώσει τις δυνάμεις του και οδήγησε το ΚΙΝΑΛ στο 8,1% (Ιούλιος 2019), μετατρέποντας το σε τρίτη δύναμη, που σίγουρα θα είναι ο ρυθμιστής για τον σχηματισμό κυβέρνησης στις επόμενες εθνικές εκλογές, αφού το σενάριο αυτοδυναμίας για το πρώτο κόμμα φαντάζει ανέφικτο.

Το 2012 οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ μετακινήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή θεώρησαν πως το κόμμα τους, τούς πρόδωσε φέρνοντας τα μνημόνια ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν πως θα τα σκίσει. Το 2021 οι ψηφοφόροι και οι φίλοι του ΚΙΝΑΛ ξέρουν πως η προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα, όχι μόνο αποδέχθηκε τα δύο προηγούμενα μνημόνια αλλά έφερε και ένα τρίτο. Την επομένη των εσωκομματικών εκλογών του ΚΙΝΑΛ, όποιος κι αν είναι ο νέος πρόεδρος, έχει ένα χρέος απέναντι στην παρακαταθήκη που άφησε πίσω της η Φώφη Γεννηματά. Να τηρήσει την ενότητα του κόμματος, να αυξήσει τα ποσοστά του και να γίνει ο στυλοβάτης της Κεντροαριστεράς.

Είναι αρκετοί οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, που απογοητευμένοι από την κατάρρευση του κόμματος δεν ακολούθησαν το ΚΙΝΑΛ και είτε απείχαν από τις κάλπες όλα αυτά τα χρόνια, είτε διοχέτευαν την ψήφο τους σε μικρά αριστερά κόμματα. Μιλάω πάντα για όσους δεν έστρεψαν το βλέμμα στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν συμφώνησαν με εκείνα τα πρωτοκλασάτα στελέχη του που μετακινήθηκαν στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, όταν «το σκάφος άρχισε να βυθίζεται».

Ο χώρος της Κεντροαριστεράς έχει ανάγκη το ΚΙΝΑΛ και είναι στο χέρι του νέου προέδρου, που θα αναδειχθεί κατά πάσα πιθανότητα στις 12 Δεκεμβρίου, αλλά και στο χέρι των άλλων πέντε συνυποψηφίων του, ενωμένοι την επομένη των εκλογών να παλέψουν όλοι μαζί για την ανάδειξη του κόμματος σε τρίτο κόμμα - ρυθμιστή των εξελίξεων στις προσεχείς εθνικές εκλογές. Όσο για το αν το ΚΙΝΑΛ θα επιλέξει να
ακολουθήσει αυτόνομη πορεία στο μέλλον, είναι πολύ νωρίς ακόμα για να το ξέρουμε.